شارع

شارع / شرعی / شرور / اشرار و . . . . . . . همگی از سُر / شِر / شار / سار و . . . . . . آمدند و به چم جاری شده و روان شدن است همانطور که در شعر ( شِر و وِر ) گفتار ها جاری و ساری می شود و در شار آب ها ابشار می شود و در سُرسُره چیزی سر می خورد و جاری می شود و در شُرشُرِ آب آب ها جاری می شود میتوان فهمید همه اینها از سُر و شُر ایرانی آمده و شارع میشود همان جایی که رفت و آمد در آن جریان ( شریان ) دارد / شرعی میشود آنچه که به ما جاری شده ( روا داشتن ) / اشرار می شود آنکه چیزی را بر ما جاری میکند ( اعمال به انجام کاری ) و . . . . .
... [مشاهده متن کامل]

این واژه عربی شده ی واژه "شاهراه" می باشد، همان گونه که می دانیم در زبان محاوره آنرا "شارا" می گوییم، عرب خو دارد که واکه ی بلند" آ" را در فارسی به حمزه ( ء، ع ) دگرگون کند، برای نمونه در عربی رای شد رأی و نال شد نعل و . . . پس واژه ی شارا هم شد در عربی شد شارع.

خیابان

واضع شریعت