شادمان: دکتر کزازی در مورد واژه ی شادمان می نویسد : ( ( شادمان ، در پهلوی شاتمان šātmān، از ”شاد” و ”مان” ( پساوند ) ساخته شده است. ) ) خرد تیره و مردْ روشن روان، نباشد همی شادمان، یک زمان. ( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 182 )