سیماب

آبک, جیوه , زیبق

آبَق ( معرب آبَک ) ، زیبَق ، جیوه

مرکور

سیماب:سیم ( نقره ) آب - - > نقره ی آبکی و روان

جیوه، زیبق

سیماب خود واژه ای پارسی و زیباست.
آن چه باید درست شود واژه
ژیوه
است که به نادرست جیوه می گوییم.

ابک

سیماب : جیوه
با کفش این چشمه ی سیماب ریز
خوانده چو سیماب گریزا گریز
دکتر برات زنجانی در مورد سیماب می نویسد: << سیماب در ادبیات فارسی و زیبا شناسی ادبی ، نشانه ی بی قراری ، و نشانه ی گریختن و گریزپا بودن است. >>
شرح مخزن الاسرار نظامی، دکتر برات زنجانی، ۱۳۷۲، ص۲۲۰.

جیوه