سیدی

صاحب گیسویی. [ ح ِ ] ( حامص مرکب ) سیادت. علوی بودن :
گر کند با تو کسی دعوی به صاحب گیسویی
گیسو از شرمت فروریزد پدید آید کلی.
سوزنی.

سیدی