سکوت

ما ریشه یِ {واکش} را در نیاهِندوایرانی داریم که سپس در اوستایی به ریختِ {واخش/واکش} در آمد. در می یابیم که {واک} برگرفته از هَمین ریشه است، که در {آوا} می بینیم که در گذشته به ریختِ {آواگ/آواک} بوده است.
ریشه یِ {وات} برگرفته از {واچ} است، که تنها گویا در زبانِ پارسی با {ت} این واژه را داریم، که برای دگرگونیِ {چ/ت} رخ داده است.
ریشه یِ {واج} نیز هَمچون پیشین، برگرفته از {واچ} است با دگرگونیِ {چ/ج}.
درباره یِ ریشه یِ {واز} دو گمانه است:
1 - برگرفته از {واخش} اوستایی اس که با دگرگونیِ آواییِ {خ/ز} به ریختِ {واز} در آمده است
2 - برگرفته از {واچ} است با دگرگونیِ آواییِ {چ/ز}.
این تَن، بیشتر بر گمانه یِ نُخُست است، اگر چیزی در این باره می دانید، خواهش می کنم راهنمایی کنید.
{واز} را در {آواز/ایواز} داریم.
درباره یِ واژه سازی برایِ {ساکت/سکوت/vocal}:
به جایِ {ساکت} می توان از {اَواک/اَوات/اَواج/اَواچ} بکار برد، و برای واژه سازی برایِ {سکوت} هم باید این را دانست:
- درباره یِ کارواژه هایِ چنین واژگانی باید گفت که این واژگان دو فرگشتِ زبانی را داشتند، یکی از {واچ} در زبان های کهن هندوایرانی و دیگری از {واکش/واخش} که سپس به ریختِ {واک/واز} در آمد.
ما برایِ کارواژه این واژگان فرگشتِ دوم را در نگر ( =نظر ) می گیریم، که {واختَن} را با بُنِ کنونیِ {واز} داریم.
پس به جایِ {سُکوت} می توان گفت {اَواخت/آواخت}.
به جایِ {vocal} می توان گفت {واکال/واتال/واچال/واجال/وازال} که اگرچه برای فرگشتِ زبانی {واکال/واچال/وازال} اصلی تر هستند.
بِدرود!

سکوت آنگاه خیر که قدر خود دانی ای درویش
بهترین ابزار سکوت در مقابل با جهل و بد اندیش
سکوت دریای بیکران معرفت بر هر خیر اندیش
گر علم نداری زبان کوتاه سکوت بر تو دهد ارامش
گر قدر خود دانی بر کاری دهان نگشا بر هر ناکس در پیش
سکوت در سکوت پند آید ز غیب بر هر باده فروش
سکوت یعنی زر نفروش بر هر مفرغ فروش
سکوت فریاد درون با ارتباط با حق در خویش
ز یاد دادار در سکوت سعادت و کمال بر بی ادعا و درویش
پارسی سکوت در جای خود هست مصلحت اندیش
سکوت بشکن چون آب بر گیاهان ثمره دارد در پیش
🥀🥀🥀🥀🥀🌹🌹🌹

• تصنیف ای عاشقان ( شعر مولوی، آهنگسازی کورش متین )
• چهارمضراب تار ( جلیل شهناز، تمبک فریار دیبا )
• تصنیف می جوانی ( شعر شیرازی، آهنگسازی محمد میر نقیبی )
• تکنوازی تار ( جلیل شهناز )
• تصنیف سکوت گویا ( شعر سیمین بهبهانی، آهنگسازی محمد میر نقیبی )
• تکنوازی تار ( جلیل شهناز )
• تصنیف رقص نگاه ( شعر اعلامی، آهنگسازی محمد میر نقیبی )
• رنگ دشتی ( آهنگسازی کورش متین )
• مقدمه ( آهنگسازی محمد میر نقیبی )
• ساز و آواز ( سه گاه، شعر حافظ، تار جلیل شهناز، تمبک فریار دیبا )
• تصنیف بخت همراه ( شعر نظام فاطمی، آهنگسازی محمد میر نقیبی )
• ساز و آواز ( مخالف سه گاه، شعر حافظ، سنتور کورش متین، تمبک مجید میررحیمی )
• تصنیف غم عشق ( شعر مولوی، آهنگسازی کورش متین )
•

فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ واژه های سره
فرهنگ فارسی هوشیار
واژگان مترادف و متضاد

به مریم آمده : �فقولی انی نذرت للرحمن صوماً فلن اکلم الیوم انسیاً� ( حاشیه برهان قاطع چ معین ) . || کنایه از مرگ و موت. ( ناظم الاطباء ) ( برهان قاطع ) .