سکو، سکوب
مترادف ها
پیشنهاد کاربران
با دقت دنبال ریشه ی درست واژه ها هستید. بریم سراغ همین مورد �سَکو� که بعضی ها می خواهند آن را صد در صد ترکی جا بزنند.
- - -
۱. اصل واژه در فارسی
در لغت نامه دهخدا و معین، �سَکو� ( به فتح سین ) به معنای �بلندی و برآمدگی کنار اتاق یا حیاط� آمده است.
... [مشاهده متن کامل]
در متون فارسی قرون میانه مثل �گلستان سعدی� و �تاریخ وصّاف�، واژه ی �سَکو� یا �سکّو� به همین معنی ثبت شده است. یعنی ریشه ی حضورش در فارسی قدیمی و مستند است.
در برهان قاطع ( قرن ۱۱ هـ ) هم آمده: �سَکو: جایی بلند برآمده در اطاق یا ایوان�.
📌 بنابراین واژه به طور طبیعی در فارسی به کار می رفته و صرفاً وام گرفته ی جدید از ترکی نیست.
- - -
۲. تطبیق ریشه ی واجی
در فارسی ریشه ی �سَک - � در چند واژه داریم:
�سکّو� = بلندی
�سکّه� = چیز کوبیده و برآمده
�سَکَند� ( در متون کهن ) = بلند شدن
این نشان می دهد که ریشه ی سک / سکه / سکو به معنای �بلندی و برآمدگی� در خودِ زبان فارسی ( شاخه ی ایرانی ) وجود داشته است.
- - -
۳. بررسی ادعای ترکی بودن
در دیوان لغات الترک ( قرن ۱۱م، محمود کاشغری ) واژه ی سِکی / s̈eki آمده به معنای �زانو� و نیز �بلندی کنار اتاق� که همان چیزی است که ادعا می شود.
بله! چنین واژه ای در ترکی بوده. اما اینجا باید دقت کرد:
در فارسیِ میانه ( پهلوی ) واژه ی sak / sakō به معنای �برآمدگی� و �برجستگی� وجود داشته است ( ← MacKenzie, A Concise Pahlavi Dictionary, 1971 ) .
بنابراین هر دو زبان ( فارسی و ترکی ) واژه هایی با ریشه ی مشابه یا هم معنی داشتند. این الزاماً به معنای وام گیری یک طرفه نیست.
- - -
۴. نظر زبان شناسان
احمد کسروی ( در کتاب نام های شهرها ) به صراحت می گوید: �سکو واژه ای فارسی است و از ریشه ی سک ( بلند شدن ) آمده�.
ژیلبر لازار ( La langue persane, 1964 ) هم واژه را در زمره ی فارسی خالص آورده.
فرهنگ ریشه شناسی فارسی دکتر حسن انوری: �سکو ← از سک ( برآمدگی ) و پسوند اسم ساز�.
- - -
جمع بندی
✔️ �سکو� در فارسی میانه و فارسی کلاسیک سابقه ی روشن دارد.
✔️ در ترکی نیز شکل مشابهی وجود داشته ( سِکی ) ، اما این شباهت دلیل بر قرض گیری قطعی از ترکی نیست.
✔️ منابع ریشه شناسی فارسی ( انوری، مک کنزی، برهان قاطع، دهخدا ) همه بر ایرانی بودن ریشه ی �سک� تأکید کرده اند.
✔️ بنابراین این ادعا که �سکو از ترکی وارد فارسی شده� یک سویه و جعلی سازی هویتی است.
- - -
- - -
۱. اصل واژه در فارسی
در لغت نامه دهخدا و معین، �سَکو� ( به فتح سین ) به معنای �بلندی و برآمدگی کنار اتاق یا حیاط� آمده است.
... [مشاهده متن کامل]
در متون فارسی قرون میانه مثل �گلستان سعدی� و �تاریخ وصّاف�، واژه ی �سَکو� یا �سکّو� به همین معنی ثبت شده است. یعنی ریشه ی حضورش در فارسی قدیمی و مستند است.
در برهان قاطع ( قرن ۱۱ هـ ) هم آمده: �سَکو: جایی بلند برآمده در اطاق یا ایوان�.
📌 بنابراین واژه به طور طبیعی در فارسی به کار می رفته و صرفاً وام گرفته ی جدید از ترکی نیست.
- - -
۲. تطبیق ریشه ی واجی
در فارسی ریشه ی �سَک - � در چند واژه داریم:
�سکّو� = بلندی
�سکّه� = چیز کوبیده و برآمده
�سَکَند� ( در متون کهن ) = بلند شدن
این نشان می دهد که ریشه ی سک / سکه / سکو به معنای �بلندی و برآمدگی� در خودِ زبان فارسی ( شاخه ی ایرانی ) وجود داشته است.
- - -
۳. بررسی ادعای ترکی بودن
در دیوان لغات الترک ( قرن ۱۱م، محمود کاشغری ) واژه ی سِکی / s̈eki آمده به معنای �زانو� و نیز �بلندی کنار اتاق� که همان چیزی است که ادعا می شود.
بله! چنین واژه ای در ترکی بوده. اما اینجا باید دقت کرد:
در فارسیِ میانه ( پهلوی ) واژه ی sak / sakō به معنای �برآمدگی� و �برجستگی� وجود داشته است ( ← MacKenzie, A Concise Pahlavi Dictionary, 1971 ) .
بنابراین هر دو زبان ( فارسی و ترکی ) واژه هایی با ریشه ی مشابه یا هم معنی داشتند. این الزاماً به معنای وام گیری یک طرفه نیست.
- - -
۴. نظر زبان شناسان
احمد کسروی ( در کتاب نام های شهرها ) به صراحت می گوید: �سکو واژه ای فارسی است و از ریشه ی سک ( بلند شدن ) آمده�.
ژیلبر لازار ( La langue persane, 1964 ) هم واژه را در زمره ی فارسی خالص آورده.
فرهنگ ریشه شناسی فارسی دکتر حسن انوری: �سکو ← از سک ( برآمدگی ) و پسوند اسم ساز�.
- - -
جمع بندی
✔️ �سکو� در فارسی میانه و فارسی کلاسیک سابقه ی روشن دارد.
✔️ در ترکی نیز شکل مشابهی وجود داشته ( سِکی ) ، اما این شباهت دلیل بر قرض گیری قطعی از ترکی نیست.
✔️ منابع ریشه شناسی فارسی ( انوری، مک کنزی، برهان قاطع، دهخدا ) همه بر ایرانی بودن ریشه ی �سک� تأکید کرده اند.
✔️ بنابراین این ادعا که �سکو از ترکی وارد فارسی شده� یک سویه و جعلی سازی هویتی است.
- - -
سکو در پارسی اوستایی به چم پنهان و پنهان کردن است همچنین به معنی رفتن نیز هست
سکو واژه فارسی است و مانند باکو که از ( بگو| ) یا ( بادکوبه ) آمده در ترکی آذری جدید بدلیل اشکال در تلفظ الفبای سیریلیک ( حرف صدای "اوو" در سیریلیک همانند حرف صدای "ایی" در زبان های انگلیسی و لاتین است
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
) که در دوره شوروی با آن ترکی اذری را می نوشتند به مرور به جای باکو و سکو خوانده اند باکی و سکی. . . . . در ضمن در زبان فارسی هم تشدید داریم مانند فرخ، اره، کره اسب، . . . و تشدید یعنی آمدن دو همخوان همسان پشت سر هم مختص و ویژه هیچ زبانی نیست. . . . . سکو از زبان فارسی وارد زبان ترکی شده اما خیلی هم در ترکی رواج نیافته است و امروزه از واژه انگلیسی پلتفرم در ادبیات اذری و استانبولی و نیز ترکی آسیای میانه ( قزاقی ، ازبکی، قرقیزی، ترکمنی ) استفاده میشود.
سکو کلمه ای تورکی است که در اصل به صورت سکی و به معنی زانو می باشد دیوان الغات تورک و به معنی برامدگی کنار دیوار بکار می رود لغتنامه شاهمرسی و به شکل سکو و به همین معنی وارد فارسی شده است
سِکُو در زبان لری به معنی نگاه کن هست ولی من هیچ گاه نمی گویم که این کلمه یا کلمات دیگر چون در زبان من هم هستند یعنی فقط و فقط ریشه در زبان من دارند بلکه ممکن است در زبان های دیگر هم استفاده شوند و گاهی
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
هم در هر منطقه ای معنی متفاوتی بدهد . این حرف ها که :�چون تو زبان من این کلمه هست پس ریشه در زبانم داره �همه اش اشتباه است و باعث تفرقه و نزاع بین اقوام ایرانی می شود . پس به یاد داشته باشیم که ما همه ایرانی و آریایی هستیم چه ترک چه بلوچ چه لر چه کرد چه خوزی و. . . . باشیم همه ایرانی هستیم.
دوست بختیاری
سی که به چم دیدن است از سی/سیل/سید /هید/وید ( ریشه دیدن ) امده . سی را در همه ایران میگویند ایران و افغانستان
سی که به چم دیدن است از سی/سیل/سید /هید/وید ( ریشه دیدن ) امده . سی را در همه ایران میگویند ایران و افغانستان
سکو کلمه ای تورکی هست که لغتنامه شاهمرسی بهش اشاره کرده . . . شکل درست و تورکی این کلمه سکّی است
در کاراکترهای زبان فارسی یا هخامنشیان هیچ معادلی برای تشدید وجود نداره
تشدید مخصوص عربی و تورکی است
... [مشاهده متن کامل]
از طرفی سازندگان بناها در ایران ، تورک ها بوده اند و طبیعیه ک کلماتی مثل دووار یا دیوار و اتاق و سکو تورکی باشند
ثانیا کلمات تورکی مختوم به ی مثل سکی و آرزی به شکل سکو و آرزو وارد زبان دری میشوند.

در کاراکترهای زبان فارسی یا هخامنشیان هیچ معادلی برای تشدید وجود نداره
تشدید مخصوص عربی و تورکی است
... [مشاهده متن کامل]
از طرفی سازندگان بناها در ایران ، تورک ها بوده اند و طبیعیه ک کلماتی مثل دووار یا دیوار و اتاق و سکو تورکی باشند
ثانیا کلمات تورکی مختوم به ی مثل سکی و آرزی به شکل سکو و آرزو وارد زبان دری میشوند.

صفه
بلندی. بالاترین درجه. جای بلند.
جناب فرتاش چرا از false friend برای مصادره کلمات استفاده میکنید؟ رو پوش دقیقا چه ربطی به stone bench, pedestal داره؟
در ضمن اتیمولوژی این کلمه کجاست؟
Turk. > Pers. sakū ) ; > Hung. szék 'chair
... [مشاهده متن کامل]
منبع: ریشه یابی کلمه جناب دکتر سرگئی استاروسین
علم اتیمولوژی چیزی نیست که با هر کلمه مشابه از لحاظ آوایی بتونید مصادرش کنید
در ضمن اتیمولوژی این کلمه کجاست؟
Turk. > Pers. sakū ) ; > Hung. szék 'chair
... [مشاهده متن کامل]
منبع: ریشه یابی کلمه جناب دکتر سرگئی استاروسین
علم اتیمولوژی چیزی نیست که با هر کلمه مشابه از لحاظ آوایی بتونید مصادرش کنید
"سکو" در زبانِ اوستایی به چمِ " پوشانیدن، روپوشانیدن، تاریک کردن روشنایی" آمده است.
چنانکه در رویه یِ 1436 از نبیگِ "فرهنگ واژه های اوستا" داریم:

چنانکه در رویه یِ 1436 از نبیگِ "فرهنگ واژه های اوستا" داریم:

سکو کلمه ای ب معنای نگاه کردن ک لرهای بختیاری و ثلاث لک ان را ب کار میبرن
مثال
سکو ای :نگاه این
سیع ای :نگاه این
سه ای :نگاه این
سیل مه کو :نگاه من کو
این ۳واژه سیع ، سه، سیل از همین ریشه سکو میباشد
مثال
سکو ای :نگاه این
سیع ای :نگاه این
سه ای :نگاه این
سیل مه کو :نگاه من کو
این ۳واژه سیع ، سه، سیل از همین ریشه سکو میباشد
Səku یا سکو: به معنی تختگاه و دکان واژه ای ترکی است.
منبع: "دیوان لغات الترک" شیخ محمود کاشغری ص۵۳۷
منبع: "دیوان لغات الترک" شیخ محمود کاشغری ص۵۳۷
در گویش زبان بختیاری واژه سَکو ( Sako ) به معنی حالا، الان، است. به نقد ( Bnghd ) هم در گویش زبان بختیاری دارای همین معنی است.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٥)