سِکُنج ( =سه+کنج ) یا گوشواره یا فیلپوش، یکی از روش های «گوشه سازی» برای تغییر مقطع «چارگوش» دیوارها به «گِرد» برای ساخت طاق یا گنبد بر روی دیوار است که از گذشته در معماری ایرانی کاربرد فراوانی داشته است. از آنجا که در سازه های چارگوش برای طاق زدن همواره مانعی به نام تغییر مقطع سر راه است از این رو به روشی نیازمندیم تا از این مانع بگذریم. «گوشه سازی» که خود به روش های گوناگونی در معماری ایران و جهان از دیرباز کارایی یافته یگانه روش گذشتن از سد این مشکل بغرنج است.
... [مشاهده متن کامل]
روش «گوشواره» یا «سکنج» در کنار دیگر روش های «گوشه سازی» چون شیوه کاربندی و دُمغازه ای به نظر کهن ترین و ساده ترین روش در گوشه سازی بوده که ساختار به ظاهر ساده آن ویژگی های زیبایی شناختی بارزی را در گذر تاریخ رفته رفته بر خود بار کرده است. هرچند اوج شکوفایی هنری در گوشه سازی به روش کاربندی به وقوع می پیوندد.
... [مشاهده متن کامل]
روش «گوشواره» یا «سکنج» در کنار دیگر روش های «گوشه سازی» چون شیوه کاربندی و دُمغازه ای به نظر کهن ترین و ساده ترین روش در گوشه سازی بوده که ساختار به ظاهر ساده آن ویژگی های زیبایی شناختی بارزی را در گذر تاریخ رفته رفته بر خود بار کرده است. هرچند اوج شکوفایی هنری در گوشه سازی به روش کاربندی به وقوع می پیوندد.
