سکته

لغت نامه دهخدا:
واژه ی سکته را این گونه تعریف می کند:
> آنچه بدان بازدارند بچه و غیر او را و خاموش کنندش… بیماریی که حس و حرکت در تن زائل شود و اختلال ناگهانی و شدید یکی از عروق اندام های حیاتی…
همچنین به انواع سکته مثل سکته بلغمی، سکته دموی، سکته ریه و سکته مائی اشاره دارد.
→ کاملاً فارسی/عربی است و ریشه ترکی ندارد.
فرهنگ فارسی معین:
همان توضیحات دهخدا را با ذکر مثال از تاریخ بیهقی و فرخی ارائه می دهد و واژه را عربی معرفی می کند.
→ هیچ منبع تاریخی و معتبر فارسی، آن را ترکیش نکرده است.
آنندراج و غیاث:
این دو منبع نیز واژه را از عربی [سَتَ / سُتَ] ثبت کرده اند، با همان معنای توقف حس و حرکت یا اختلال ناگهانی.
✅ نتیجه: منابع معتبر فارسی و عربی سکته را واژه ای عربی معرفی کرده اند و هیچ ارتباطی با ترکی ندارد.
- - -
۲. بررسی ادعای جعلی
ادعا شده:
> �سکته کلمه ای ترک ی است از فعل سکیتمک به معنای فلج کردن�
بررسی دیوان لغات ترکی ( دیوان لغات الترک ) تصحیح استاد صدیق نشان می دهد که سکته در آنجا به صورت �سکیتتی� ذکر شده است، نه �سکته�.
حتی اگر �سکیتتی� به معنای فلج کردن باشد، این فرم هیچ گاه وارد فارسی نشده و هیچ شاهد تاریخی برای انتقال مستقیم به فارسی وجود ندارد.
به عبارت دیگر، تنها شباهت آوایی وجود دارد، که نمی تواند مبنای ریشه گیری واژه باشد.
همچنین فارسی پیش از ورود واژه های ترکی، �سکته� را از عربی وام گرفته بود.
- - -
۳. جمع بندی مستند
1. سکته یک واژه عربی است و در منابع فارسی کلاسیک ( دهخدا، معین، آنندراج، غیاث ) ثبت شده است.
2. هیچ سند تاریخی معتبر از انتقال این واژه از ترکی به فارسی وجود ندارد.
3. ادعای �سکته از سکیتمک ترکی� یک جعل یا تحریف مدرن است که بر شباهت آوایی اتکا دارد و فاقد شواهد تاریخی است.
4. منابع معتبر فارسی و عربی را می توان به عنوان مرجع برای رد این ادعا استفاده کرد.
- - -