سوگند

پس برای آب آپ / او / سو را داریم که همگی به روشنایی و والایی اشاره دارند ( فراموش نکنیم ک آب را مقدس و شفا بخش میدانستند )
گند هم که پیداست به بو و اثر ناپاک اشاره دارد که چون گوگرد بد بو و تلخ بود به گوگرد اصطلاحا سوگند گفته شد یعنی آب گندیده ؛ و سوگند خوردن برابر گوگرد خوردن شد. از سویی باید بپذیریم آب بد بو و تلخ خوراکی در آن زمان گوگرد بود و دیگر چیز مشابهی برای این مورد نبود که بتوان فردی را در تلخی ها شریک و انباز خود دانست . هنوز هم تلخ کردن کام عروس و داماد به نشانه سوگند خوری و بودن در شرایط سخت بین ایرانیان رواج دارد . البته به دلیل دسترسی بیشتر به شکر در دوره نو و جدید تلخ و گند خوری که نشانه باهم بودن در شرایط سخت بود به شیرین کردن کام درگیخت و تبدیل شد .
بنابراین از انجایی که تلخ خوری نشان از باهم بودن در شرایط سخت داشته و دارد گوگرد خوری همان اب تلخ خوری بوده و اب را سو یا روشنایی گفتند و عده ای به اب او گفتند پی میبینیم که همگی انها به روشنایی و والایی و تقدس آن اشاره دارند.
درباره با اینکه فرمودند سو همان سوق شده بله این درست است اما چگونه ؟؟؟
به هر چیزی که از خود درخشندگی نشان میداد انرا نشانه ای برای مسیر یابی قرار میداند / در شب ستاره ها و گاها ماه را و در روز خورشید را پس هر چیز درخشانی به نوعی راهنمای مسیر بود از اینرو به هر چیز نورانی و درخشانی که به جهت یابی کمک کند سمت و سو گفتند - چیزی که در زبان عربی به آن سوق گفتند به دال اینکه باید سه حرفی میشد.
پس
در برخی از زبان های ایرانی به روشنایی آب اشاره شده = او همانند سو
در فارسی به اثر والایی و تقدس آب اشاره شده ؛ بر گرفته از up = آپ
در آذری به روشنایی و نشانه جهت آن اشاره شده = سو
در عربی به جهت اشاره شده = سوق
هر کس از آن برای منظور و هدفی بهره برد همگی به یک چیز اشاره دارند.

واژه ی سوگند ریشه در واژه ی "سوکنتا" ( =گوگرد ) در اوستا دارد که در آمیخته واژه ی"ونت سوکنتا" آمده به چم گوگرددار؛
ونت یا اومِنت یا مِنت، اکنون به ریخت پسوند مند درآمده که داشتن چیزی را می رساند مانند دانشمند و درینجا منت سوکنتا=گوگردمند، دارای گوگرد.
این واژه پیوندی به سو در ترکی که به گمان بسیار از واژه ی چینی [شووِی]=آب گرفته شده ندارد.
درباره ی پسوند بنواژه ساز [ایدن] نیز پاسخ چرندوچارهای گفته شده را زیر واژه ی [کاواک] داده ام و نیاز به بازگویی نمی بینم.
هرچه کردم پی نبردم که این سخنان چه پیوندی با آن تالار خوراک خوری باشکوه! که در شروان ( نه آذربایگان ) یافته شده پیدا می کند؟!!!
مگر بر سر در آن تالار نوشته شده بوده: بفرمایید کباب ترکی؟
بی گمان در آنجا خر داغ نمی کرده اند که اینک آن را یخ کرده به خورد دیگران می دهید!
همگی اسناد یافت شده در شروان و آذربایگان، گواهی دهنده بر ایرانی زبان بودن این دو سرزمین تا چهارصد سال پیش دارد.

در همین رابطه توضیحی هم در مورد کلمه سکان داشته باشیم؛
قوانین نانوشته و جاری زیادی در امر زبان شناسی وجود داره که در حال استفاده از اونها هستیم مثل قانون تبدیل حروف به حروف دیگر در کلمات مثل موسیقی و موزیک که در اینجا س به ز و ق به ک تبدیل شده است. در مورد کلمه سکان با توجه به نوع کاربرد و مطابقت این کلمه در واقعیت کار در وسیله های مختلف مثل کشتی و هواپیما، احتمالاً با کلمه سوق مرتبط باشد. یعنی وسیله سوق دادن کشتی و هواپیما به سمت مورد نظر خودمان. کلمه سوغات نیز از همین قائده پیروی می کند. به این معنی که یعنی هدیه و تحفه ای از یک شهر که باعث شوق و ذوق و سوق دادن ما به سمت اون شهر می شود. خود کلمه سوق هم در زبان عربی به مفهوم شهر در حال استفاده می باشد یعنی شهر یا جایی که مردم به سمتش سوق دارند. کلمات دیگری که در این رابطه وجود دارد سکانس و سیکونس.

به دانش خود بیافزایید:
از "سو" و "آند" ایچمک ترکیب شده. زمزمه ای مقدس در پیاله ای آب و نوشیدن آن به نشانه عهد بستن. کسی که هم پیمان نمی شد پیاله را می شکست. نمی نوشید. "شکستن" عهدو پیمان هم ریشه در این اتفاق دارد.
خاقان خندان درست فرمودن مصدر جعلی " ایدن" برای ساختن افعال جعلی برای فارسی و از افعال سایر زبانهاست.
آشامیدن. تورکی - گندیدن . هندی و. . .
راستی خدمت مهدی کشاورز عزیز معاند با تورکان عرض کنم یک سالن عذا خوری مجلل در خاک جمهوری آذربایجان در سال 2024 توسط باستان شناسان ایتالیایی کشف شد و ریل گذاری تاریخ در دانشگاههای اروپا به نحوی است که 10 تا سالن مجلل دیگه هم کشف بشه می گن نه! مردم این مناطق بیابانگرد بودن . چون در این ریل گذاری تاریخ لازمه اروپایی ها اولین مدنیت رو داشته باشن. و جالبه در سالی که مردمان آذربایجان سالن غذاخوری مجلل با کلی کاسه و بشقاب داشتن همین اروپایی ها تنها هنرشون چیدن چند تکه سنگ بزرگ روی هم بوده و به ما از طریق رسانه قبولوندن که این چیدن سنگهاست که مهمه!!! حالا مهدی جان بعید می دونم کسی از این دستگاه فرماسونی بیاد وقت بذاره در دیکشینری آنلاین اونم آبادیس بنویسه. مطمئنا ذینفع این مافیا نیستی و فریب خورده هستی . از خداوند برای شما هدایت و روشنی طلب می کنم.
به قول دکتر آکبایراک اسن قالین

مدیران و رهبران، از دیرباز لازم بود. این گندزدایی، لزوما بهداشت و تمیزی به معنای متداول نیست. مثلا ایرانیان برای گندزدایی، بزرگان خود را وادار می کردند که با ادرار گاو، خود را بشویند تا شاید روح آنها به پاکی روح شبانان و روستاییان گاوچران شود. همچنین به مواد خوراکی، بیشترین توجه را داشتند و به پاک سازی برخی گیاهان و عناصر یا فرآورده ها نظیر نمک و سرکه باور زیادی داشتند؛ به همین دلیل، سوگند خوردن، همراه با خوردن یا آشامیدن بعضی چیزها بود. درباره این که برای سوگند، دقیقا چه می خوردند، جای درنگ هست اما به هر حال، پلوتارک در عصر باستان اشاره بدان می کند که شاهان هخامنشی در مراسم سوگندشان، چیزهایی می خوردند که با مراسم سوگند زردشتیان که همچنان به چشم می خورد، بدون شباهت نیست.

در گذشته نیز بوده و با فعل خوردن همراه می شده در حالی که اگر نوشیدنی بود باید با نوشیدن همراه میشد حتی در زمان باستان دیدگاه دیگر این است که این واژه از واژه سئوکند گرفته شده است

آواشناسی sowgand
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
واژه سوگند از ریشه ی واژه ی پارسی گو گرد است
واژه گوگرد
معادل ابجد 250
تعداد حروف 5
تلفظ gugerd
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: gwgyrd] ( شیمی )
مختصات ( گِ ) [ په . ] ( اِ. )
آواشناسی gugerd
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منابع ها. فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی هوشیار
لغت نامه دهخدا
برهان قاطع
ریشه شناسی واژگان شیرین ایرانی
فرهنگ واژه های اوستا
فرهنگنامه کوچک پهلوی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی به پهلوی
فرهنگ زبان ایرانی باستان
فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی
تاریخچه واجهای ایرانی

که خلاصه این جمله است سی اوشینیا هاتانم
اینکه گفته شده گند همان گوگرد هست ، معنی خود گوگرد هم آنچنان که گفته اند نیست . پس قابل اتکا نیست
واژه سوگند در زبان هرزنی سیوند تلفظ می شود
دو نکته با ارزش در این میان وجود دارد کلمه . سی . در اینجا خلاصه شده نیستو دست نخورده باقی مانده . و همچنین . گ . به . و . تبدیل شده و ، وند را به جا گذاشته وند از ریشه ونه
به معنی بیرون زدن ، برجسته شدن ، آشکار شدن ، هست. اوستایی این ریشه واژه ونگهئوش. به معنی آشکار شدن دنیا
از واژه های امروزی این ریشه می توان به گل ، غنچه ، گوم پاله ، پلنگ و. . . . بسیاری واژه های دیگر از این واژه در ترکیب خود استفاده می کنند همانگونه که دیدیم سیوند در زبان هرزنی به ما به سادگی جابجایی و تبدیل گ به . و. را نشان می دهد
نتیجه معنی وازه سوگند می شود آشکار شدن در محضر شما ، در برابر شما نمایان شدن ، از برای شما برملا شدن

از آن آزمایش ها این بود که به آنان آب آمیخته به گوگرد می نوشانیدند و آن آب از شکم هر کسی که زودتر بیرون می آمد، او بی گناه بود. ( برهان قاطع، پانوشت ص 1190، ج 2 ) از آن جایی که خوردن گوگرد مرگ آفرین است، در ایران باستان زمانی کسی می گفت سوگند یعنی آماده است گوگرد بخورد که کار بسیار مهم بود. این واژه نشان می دهد که ایرانیان برای کارهای کوچک سوگند نمی خوردند. سوگند در سغدی سُغَند soqand، در پهلوی سُکند پهلوی: sokand، و سُگند sogand و در پارتی و مانوی سگند sogand با همان معنی اوستایی آن است.

نوشیدن پیاله ای آب از رودخانه هم کار ویژه و شگفتی نبوده که ارزش ونشانه ای برای سوگند خوردن باشد کاری که بیگمان و به ناچار هر روز چندین و چند بار برای رفع تشنگی و سیراب شدن انجام می شده که به درد سوگند نمی خورد!
برای آزمودن راستینگیِ یک سخن و داوش ( ادعا ) ، نیاز به کاری پرخطر و چالش برانگیز است مانند گذر از آتش یا خوردن سوکنت ( آب گوگرد ) که چنین آیینهایی در گذشته کهن ایران زمین روامند بوده و یک داوشگر راستگو با باوراندن ( تلقین ) و این پندار نیرومند به خود که چون راست می گوید پس زیانی هم نمی بیند از آن کار پرخطر جان سالم به در می برد. [اثر شگفت انگیز باوراندن و تلقین به خود در دانش امروزی نیز به اثبات رسیده]
بسیار به جاست که شما به جای اینکه زبان و تاریخ خود را از ریشه تراشیهای لغت جغتای ازبکی وعثمانی ومانند آن و از کنار دریا ( دنیز ) چین و کوه آلتای مغول و قرقیز بجویید در همین نزدیکیها و از ادبیات پرشکوه آذربایگان بیابید، دیوان یا سروده های شاعرانی مانند همام تبریزی، شیخ صفی الدین اردبیلی، مغربی تبریزی، بابافرج تبریزی، روحی انارجانی و . . .
و خوانش کتابهای تاریخنگارانی که به زبان مردم آذربایگان پرداخته اند مانند ابن مقفع، مسعودی، یاقوت حموی، حمداله مستوفی، اولیا چلبی و. . . برای اینکه شما را به این خواسته برساند و روشنگر و بیان کننده زبان پهلوی که زبان نیاکانتان باشد به اندازه کافی بسنده است.