سودابه

به معنای آب رشنی بخش، دختر سود زا وگاه دختر زا معنا کرده اند اسمیست زیبا به طروات آبهای کوهساران و وجودش سرشار از عشق و دوستیست

2 - نامی دخترانه، زن دخترزا، سودده؛
3 - ( اَعلام ) ( در شاهنامه ) دختر شاه هاماوران و زن کیکاوس شاه ایران است که به زیبایی مشهور و اعراب او را شعرای یمانی می گفتند و آن را سوداوه نیز گفته اند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) . چون سیاوش عشق او را نپذیرفت، بر او بهتان زد و موجب آوارگی و کشته شدن وی شد. در نتیجه به کین خواهی سیاوش، به دست رستم کشته شد.