سهره سینه سرخ

است. پرنده ماده و پرنده جوان فاقد رنگ بلوطی بوده وبا روتنه قهوه ای رگه دار دیده می شود. این رگه ها در سینه و پهلوها نیز وجود دارد. در همه سنین، رگه های سفیدی در شاهپرها و پرهای بیرونی دُم دیده می شود. منقار خاکستری مایل به قهوه ای تیره و میانهٔ گلو خط دار است و حاشیه کمرنگی دور چشم ها وروی چانه دیده می شود که آن را از سهره کوهی متمایز می سازد. پروازش موجی شکل و نامنظم است و در زمستان ها، به صورت جفتی یا گروهی دیده می شود. این پرنده در بخش های باز بوته دار یا درختکاری شده، زمین های پرچین دار، کشتزارها و کنارهٔ تالاب ها به سر برده و به گونهٔ گروهی در بیشه ها و پرچین ها نیز دیده می شود و گاهی در علفزارها آشیانه ساخته و زادآوری می کند. در ایران بیشتر در شمال باختری ( غربی ) دیده شده و زادآوری نیز می کند.