سنه

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ . . . ( از آیه ٢٥٥ سوره بقره یا آیت الکرسی )
ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺒﻮﺩی ﻧﻴﺴﺖ. ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ. ﻧﻪ ﭼﺮﺕ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ، ﻧﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ. . .
سِنَةٌ: اسم مفرد مونث، نکره، ریشه ی فعل: وسن ( مثال واوی )

السَنه: به معنای زبان ها/ در سخنرانی نادرشاه در دشت مغان آمده است و در پانویس ص۸۰ کتاب شیعی گری احمد کسروی، ویرایش محمد امینی درج شده.

سنه دژ در کردی یعنی قلعه عقاب ها

سِنة : کهنگی

افرین نسترن

سنة از ماده وسن به گفته ی بسیاری از مفسران به معنی سستی مخصوصی است که در آغاز خواب روی می دهد ، یا به تعبیر دیگر به معنی خواب سبک است . و همچنین به آغاز هر چیز سنه گفته می شود . " لا تاخذه سنة و لا نوم"

سِنه: خواب کوتاه ( چرت )

سال

سنه = نیشتمان شیران کوردوکورد زمانگلی جیهان

عقاب