سماء: ( در زبان عربی ) ابر بلند؛. ( لغتنامه دهخدا )
سماء با کسره س به معنی شنیدن
به معنای آسمان هست
معنی عرفانی سماء ، آگاهی و یا اطلاعات .
معنی سماوات در قرآن ، صندقچه ی اطلاعات هفت آسمان .
معنی سماوات در قرآن ، صندقچه ی اطلاعات هفت آسمان .
آسمان
این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان ( اربان ) آن را از واژه پهلوىِ شَمْیا - شَمیها Shamya - Shamiha برداشته و معرب نموده و ساخته اند: السماء ، سماوات و . . . !!! دیگر همتایان آن در پارسى اینهاست: آسمان Asman - Aseman ( پهلوى: آسْمان/آزْمان - اوستایى : اَسْمانَم
... [مشاهده متن کامل]
) ، سِپهر Sepehr ( پهلوى: سْپِهْر - همریشه واژه Sphere در انگلیسى ) اَرشیا Arshia ( پهلوى: اَرش پروردگار ، آسمان ، عالم ملکوت ) ، گردون Gardun ( پهلوى - پارسى: آسمان ، چرخ گردون ) ، اَندرْواى Andarvay ( پهلوى: جوّ آسمان ، فضا ، فلک ) ، سُواش Sovash ( پهلوى: فضا، جوّ
، آسمان )
... [مشاهده متن کامل]
) ، سِپهر Sepehr ( پهلوى: سْپِهْر - همریشه واژه Sphere در انگلیسى ) اَرشیا Arshia ( پهلوى: اَرش پروردگار ، آسمان ، عالم ملکوت ) ، گردون Gardun ( پهلوى - پارسى: آسمان ، چرخ گردون ) ، اَندرْواى Andarvay ( پهلوى: جوّ آسمان ، فضا ، فلک ) ، سُواش Sovash ( پهلوى: فضا، جوّ
، آسمان )