سقف

برگرفته از پی نوشت یادداشتِ �آسمانه ی آزادی و بلندای اندیشگی�، ب. الف. بزرگمهر دهم تیر ماه ۱۳۹۴
https://www. behzadbozorgmehr. com/2015/07/blog - post_0. html

آذربایجان باشد باید بگویم که مردم آذربایجان ترک تبار و ترک نژاد نیستند. تنها ترک زبان اند. یعنی ترکی زبان اصیل ما آذری ها نبوده. زبان ما در گذشته ( ایام باستان و سپس تا پیش از تهاجم و حمله مغول ) آذری پهلوی بوده که به مانند بسیاری از لهجه های امروزین اقوام ما مثل کردها و لرها و شمالی های عزیز، از شاخه های زبان پارتی اشکانی بوده است. روند ترکی شدن زبان مردم آذربایجان بسیار طولانی مدت و به تدریج صورت گرفته. درکل خواستم بگم با توجه با اقدامات ضد فرهنگی پانترکان ( جدایی طلبانی که خودشان را تورک می نامند ) این تفکر غلط و اشتباه رایج شده که مردم آذربایجان ترک تبار هستند. اگر چنین بود نام این استان امروز ترکستان می شد نه آذربایجان. زبان ترکی بومی این منطقه نیست که بگوییم مردمان ترک زبان در ایران باید حتما به درستی به آن تلکم کنند. اما در اصل مطلب با گفته شما موافقم.

بعضی ها فکر می کردند و نیز بعضی ها فکر می کنند آوردن کلماتی خاص از زبان عربی یا دیگر زبانهای بیگانه در گویش پارسی نشانه سواد بیشتر است و عمداً گویش پارسی را به عربی نزدیک می کردند و این زیاده روی سبب شده امروزه نسلی به دنبال استقلال کامل زبانی بیفتند که این هم تقریباً غیر ممکن است و درد هزار ساله را نمی توان به کلی درمان کرد. مثلاً اگر به جای عبارت " مثلث متساوی الاضلاع " عبارت " سه برِ سه بر برابر " و به جای عبارت " مثلث " متساوی الساقین " عبارت " سه برِ دو بر برابر " را بکار بریم و با استفاده از این عبارتهای جدید و کاملاً پارسی بخواهیم یکی از قوانین مثلثات را بیان کنیم، چه اتفاقی می افتد؟ آیا به سادگی قابل فهم خواهد بود ؟ آیا مردم را به مشکل نمی اندازد؟ دوست گرامی خودباختگی ناپسند است؛ خودباختگی از هر جنسش و ازجمله از جنس زبانی، نه صحبت کردن و نوشتن با زبان جا افتاده و قابل قبول جامعه. اصلاح خوب است و کاری بسیار ارزنده و عالمانه ولی انقلاب زبانی راه به جایی نمی برد. مثلاً به نظر ارادتمند شما، فعل مرکب " هستنده دارد " و " هستندگی داشته است " از طرف دیگر پشت بام افتادن است و به جای آنها " وجود دارد " و " وجود داشته است " مشکل چندانی ندارد. البته می توان از افعال " هست " و " بوده است " که کاملاً پارسی هستند، نیز استفاده کرد. ما هم در زبان ترکی این مشکل را داریم و البته مشکل ما به مراتب بیشتر از هموطنان پارسی زبان است . متأسفانه بعضی از هموطنان ترک شما، طوری صحبت می کنند که نمی شود اسم زبان خاصی را بر گویش آنها گذاشت و جزء هیچیک از زبان های موجود دنیا محسوب نمی شود. اگر چه زبان پارسی با واژه های زبانهای دیگر آمیخته شده ولی خوشبختانه قالب و ساختار پارسی خود را نگه داشته است . بعضی از همزبان های من در صحبت خود نه تنها واژه های زبانهای دیگر را زیاد بکار می برند بلکه ساختار گویش ترکی را نیز به کلی به هم می ریزند. در مناطق ترک نشین کشورمان، زبان ترکی در جاهای دور افتاده و به ظاهر کم تمدن خیلی زیباتر و صحیح تر و قاعده مندتر از بعضی مراکز بزرگ جمعیتی صحبت می شود بدون آنکه این مردمان دستور زبان ترکی را در جایی آموخته باشند چون تعامل کمتری با مناطق و گویشهای دیگر کشور داشته اند و نیز به فکر فخر فروشی با واژه های وارداتی نبوده اند. به نظر من اگر افراط و تفریط نکنیم و کمی به فکر آن باشیم که خوب صحبت کنیم، به تدریج اصالت زبانی متعارفی حاصل خواهد شد و ما زبانی زیبا و تحسین بر انگیز خواهیم داشت.