سفره

*آن جان که تا سفره بدید اشک بریخت.
آن اشک که با مهر الهی آمیخت.
این رازوری نگر که آیین شماست.
آن یار نگر که یار را مُشک ببیخت.
شهرام*

سفره=خوان و همچنین تاتِلی میتوان بکار برد

سفره: [اصطلاح مداحی ] تعبیری است که مداحان جهت تفاخر به کار می برند. مثلاً: "ما مهمان سفره ی اهل بیت هستیم"و گاه نیز مقصود، سفره ی اطعامی است که پس از پایان عزاداری، گسترده می شود و به سفره ی اهل بیت ( علیهم السلام ) تعبیر می شود.

دسترخوان
دستارخوان

مائده

این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان ( اربان ) از واژه پهلوى اِسْتَفْرْ Stafr ( :خوان ، سفره ) برداشته و معرب نموده و گفته اند: السُفرة !!! و این واژه به پارسى بازآمده و گفته ایم سفره Sofreh ، همتاى این واژه در پارسى اینهاست: خان/خوان Xan ( پهلوى: خْوان
Xvan : سفره ، خوان ) ،