سرمدی

یا تفکر فلسفی بر باور گفته شده است؟ عنایت بفرمایید جستجوی این دو در گوگل ما را به سمت تبین مفهوم خدا و آفرینش نبرد.

خوانندگان گرامی در صورت علاقه به این موضوع می توانند به ظلمات ثلاثه یا تاریکی های سه گانه در قرآن مراجعه نمایند که کلیه مترجمین و مفسرین و فقیهان و متکلمین و الاهی دانان و حکیمان و عارفان فارسی زبان پیرو دین اسلام و حاملین یوغ سنگین شریعت محمدی از دیر باز تاکنون عاجز و ناتوان از فهم و درک معنای آیات مربوط به آن ( ظلمات ثلاثه ) بوده و می باشند.
من پس از آن مرحله و بهمراه آفرینش اولیه یا بنیادین و یا آغازین همین واقعیت و طبیعت و کیهان در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی با کمیت و کیفیت بهشت برین ، از ابعاد فراوان و بیکران خود خداوند متعال و نه از عدم و نیستی و در بطن وی و نه در خارج یا در بیرون از وی از حالت قوه امکانی به همان خوبی و زیبایی به فعلیت در آمده و از عشق و زندگی جاودانه و هنرمندی و دانایی و توانایی برخوردار گردیده ام. مدت زمان پایداری آن نظام احسن و اشرف مبدئی - ازلی - ابدی و زندگی بسیار طولانی درون آن در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی در حال حاضر توسط انسان علمی ( انسان دینی هیج گونه میلی به شناخت حقیقت ندارد ) غیر قابل تخمین و برآورد و محاسبه و تعیین می باشد، اما برای سهولت در تفکر و تخیل می توان طول عمر آنرا برابر با طول عمر کلی محتوای کیهان یا یک دهر کیهانی نامید. در طول آن زندگی من یک لحظه پیر یا بیمار نشده ام بلکه در کلیه لحظات آن عمر در همان سن معتدل ملکوتی یا آسمانی آفرینش اولیه جوان باقی مانده و سراسر زندگی من ممّلو از صلح و صفا و شادی و خرّمی و لذت و آزادی بوده است . در آن زندگی مرگ های انفرادی وجود نداشته اند و همه موجودات زنده پس از برگزاری جشن یا بزم خدا حافظی از همدیگر و قبل از آغار سفر جملگی به خواب ژرف و شیرین مرگ فرو رفته اند و به موازات آن دوباره از همان زندگی در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی با کمیت و کیفیت بهشت برین، در قالب رویاهای حقیقی و روشن برخوردار گردیده اند. در اینجا لازم به اشاره می دانم که در نظام احسن و اشرف مبدئی و ازلی و ابدی هیچ موجود زنده و هیج فرد انسانی از خود دارای اختیار و اراده و خواست آزاد چه غریزی و چه فهمانی و عقلانی نبوده است بلکه در کلیه لحظات آن زندگی اختیار و اراده و خواست آزاد خداوند متعال در کلیه تار و پوده های هر موجودی بطور مستقیم و بدون واسطه جاری و ساری و روان بوده است و لذا هیچ موجودی و هیجکدام از افراد انسانی در آن زندگی مرتکب هیچگونه خطا و گناهی نشده اند که بابت آن محکوم و از باغ بهشت و آسمان و پیشگاه بیکران خداوند متعال به خارج یا بیرون طرد و تبعید گردند ( مانند بابا آدم و ننه حوای موسا و ایسا و محمّد ) . بعد از آغاز سفر در طول سلسله بسیار طویل نظم ها و حیات های دنیوی ( حدوث اصغر یا به زبان میرداماد حدوث دهری یا آفرینش های کوچک ) من یا خود یعنی نفس مجرد ( نه روح نه روان نه جان نه فهم و نه عقل ) قبل از بسته شدن نطفه کالبدم در رحم مادر در خواب ژرف و شیرین مرگ بسر می برده و از آن روئیا های حقیقی و شیرین برخوردار بوده ام و پس از مشاهده زندگی دنیوی و پیر شدن کالبد و مردن، دوباره بخواب ژرف و شیرین فرو خواهد رفت و از همان زندگی رویائی در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی برخوردار خواهم گردید تا تولد دوباره در همین عالم و دنیا و آنهم بهمراه و در بطن آن و نه جدا از آن. زیرا همین دنیا یا عالم عمر کلی خودرا به پایان خواهد رساند و بعد از وقوع مه بانگ هشتم در یک مرتبه و درجه تکاملی برتر از حالت فعلی از نو آفریده خواهد شد و به پیدایش و ظهور و کثرت خواهد رسید و از حالت قوه در قالب کلی و جزئیات به فعلیت در خواهد آمد. در طول این زندگی کالبد من از لحظه بسته شدن نطفه در رحم مادر تا لحظه مرگ فقط در یک مدار و مرتبه و درجه تکاملی به فعلیت درآمده است و لذا کالبد من در طول این زندگی مشمول حال حرکت انفصالی اشتدادی یا تکامل پرشی یا جهشی نمی باشد بلکه حرکت متصل تدریجی و رشد و نمّو و رسیدن به بلوغ نسبی و پس از آن رو به ضعف نهادن و پیری و فرسودگی و مردن و به تحلیل رفتن و تجزیه شدن و جذب خمیر مایه طبیعت گردیدن می باشد. حرکت های منقطع یا انفصالی و غیر پیوسته و پرشی و جهشی اشتدادی یا تکاملی همیشه بهمراه و در بطن محتوای کیهان یا جهان اتفاق می افتند و آنهم از طریق گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان و نه از راه یا طریق دیگری. لذا تعریف حرکت فلسفی یا تعریف حرکت از دیدگاه حکیمان دینی به شکل : حرکت عبارت است از خروج تدریجی شیئ یا موجود از قوه به فعل، بطور واضح و آشکار اشتباه می باشد و حقیقت ندارد.
نوسانات کلی نزول و صعود و نوسانات وحدت دمایی - کثرت - وحدت دمایی از طریق نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض و محتوای کیهان یا جهان صورت می پذیرند و نه از راه لیز خوردن روی قوس نزولی و رسیدن با پایین سپس بالا رفتن روی قوس صعودی و رسیدن دوباره به بالا و یا پایین آمدن و بالا رفتن از پله کان یا نردبان بلکه به شکل وادی به وادی یا منزل به منزل یا پله به پله و یا ایستگاه به ایستگاه از طریق وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی.
چرا مه بانگ های متوالی هفتگانه می باشند ؟
هیچکدام از متفکرین و اندیشمندان دینی ( بهتر است بگوئیم: خیالپردازان وهمگرا ) به کمک کلیه معارف وحیانی و حدیثی و روائی دینی و کلیه تفاسیر کلامی و معارف حاصل از استدلالات منطقی و عقلانی فلسفی و معارف حاصل از کشف و شهودات عرفانی در طول زندگی دنیوی خود قادر به ارائه یک پاسخ روشن و حقیقی و منطبق بر واقعیت به این سوال نخواهند بود بلکه فقط پس از لحظه مرگ.

به قول هگل فیلسوف بزرگ غرب در علم منطق چیزی یا موجودی می تواند از استعداد خود حرکتی برخوردار باشد که در این لحظه و در اینجا در عین حال و واحد هم وجود داشته باشد و هم وجود نداشته باشد و الا آن چیز یا موجود فاقد استعداد خود حرکتی بنیادی خواهد بود و نه اینکه در یک لحظه در اینجا باشد و در لحظه دیگر در جای دیگر . به عنوان مثال یک خودرو در یک لحظه در یک شهر است و در لحظه ای دیگر در آینده در شهری دیگر با اینکه از استعداد خود حرکتی برخوردار نیست. این حکم فلسفی هگل را میتوان طوری دیگر و به شکل زیر بیان کرد: اگر یک چیز یا یک موجود در عین واحد هم زمانی و مکانی از یک طرف و هم بیزمانی و بیمکانی از طرف دیگر نباشد، فاقد استعداد خود حرکتی و خود تصمیم گیری خواهد بود.
نتیجه کلی اینکه تصورات و بینش ها و باور های دینی و کلام و تفسیر و الاهیات و حکمت ها و عرفان های گوناگون دینی به خداوند متعال غیر از چند جمله و بیت جملگی اوهامی و ابهامی و تهی از حقیقت و بریده از واقعیت می باشند. البته با کمال احترام و فرود آوردن سر تعظیم و تواضع و فروتنی در پیشگاه والای سرایندگان و تنیدگان و بافندگان آنها .