سراسیمه واژه ای ترکیبی از �سر� فارسی همراه با �آسیمه� سغدی و به معنای دستپاچگی و آشفتگی می باشد .
شتاب زده
هنارسان
فروکاهشِ " سرآسیمه" به تکواژها و ریشه یِ آنها: 1 - سَر واژه یِ " سَر" در اوستایی به دیسه یِ " سارَ" بوده است. 2 - پیشوندِ ( آ ) : پیشوندی برای نشان دادنِ " ورود به یک حالت تازه و جدید" در واژگانی همچون " آ. شُفتَن"، " آ. گاهی" و. . . ... [مشاهده متن کامل]
3 - ( سیمه/سیم ( پسوند:ه ) ) : در زبانِ اوستایی و ایرانیان باستان، واژه یِ " سیمَ" به چمِ 3. 1. - " هراس انگیز، ترسناک، بیم آفرین، هراسان" / 3. 2 - " ترس، هراس" بوده است. پَسگشتها ( references ) : 1 - بخشِ 1580 از نبیگِ " فرهنگنامه یِ ایرانیِ کهن Altiranisches Woerterbuch" نوشته یِ " Christian Bartholomae" 2 - رویه یِ 1423 از نبیگِ " فرهنگِ واژه های اوستا"
آشفته ، باعچله، سرگردان
متضاد سراسیمه چی میشه میشه جوابمو بدید
بیتاب
آشفته ☆هراسان😊👌👍
اشفته
شیباندل چو از خنجرروز بگریخت شب همی رفت شیباندل و خشک لب. فردوسی.