واژه ی [سبعیت] ریشه ای عربی دارد. این کلمه از مصدر جعلی عربی سبعیّة گرفته شده است که از واژه ی سبع به معنی [درنده] یا [حیوان وحشی] مشتق شده. واژه شناسی: - سبع ( sabʿ ) : در عربی به معنی حیوان درنده مانند شیر، پلنگ و گرگ. ... [مشاهده متن کامل]
- سبعیّة ( saboʿiyya ) : حالت یا ویژگی درنده خویی، وحشی گری. - سبعیت: در فارسی به عنوان اسم مصدر به کار می رود و به معنای توحش، ددخویی، درندگی و خشونت است.