زی

زی واره یعنی زی ایواره به معنی سی ایوار - سوی ایوار - سو ایوار - نرسیده به ایوار - ایوار فارسی غروب است
این همان سو وسی وسوی و الی در عربی است
بفرمود تا پیش او شد دبیر
یکی نامه بنوشت سی اردشیر
یکی نامه بنوشت سی شهریار
بدانسان که باید بدین روزگار
اسب انگیزد و زی بلخ شتابان بشتابد
آنچه با برمکیان رفته به سامان برساند
آزادمرد نیمروزی
به تو آورد بخت گردون روی
روی سی درگه خداوند آر
انوری
گر کس بودی که سی توام بفکندی
خویشتن اندرنهادمی به فلاخن
خود از بلخ سی زابلستان کشید
به مهمانی پور دستان کشید
ز مینو فرستاد سی من خدای
مرا گفت از اینجا به مینو برآی.
برند آن ِ تو هر کس ، تو آن ِ کس نبری
دوند سی تو همه کس ، تو سی کسی ندوی.
من ایدون چو بازم که سی تو شتابم
اگرچند از دست خود برپرانی.
جای سی سو و زی نهید یکیست