زکریا

بر اساس روایت عهد جدید، زکریا با زنی از نسل هارون به نام الیزابت یا الیصابات ازدواج کرد. همسر زکرِیا نازا بود و زکریا که خود از نودسالگی گذشته بود، به عموزاده هایش در معبد سلیمان اعتماد نداشت. طبق روایات، یک بار وقتی نوبت زکریا بود که وارد قدس شده در آن جا خدمت کند، او نزد خداوند دعا کرد تا خداوند به وی جانشینی شایسته عطا کند که وارث او و خاندان یعقوب باشد. مسلمانان و مسیحیان، اعتقاد دارند، که جبرئیل فرشتهٔ وحی، بر او نازل شده، او را به فرزندی به اسم یحیی بشارت داد و به نشانهٔ این بشارت، زکریا تا سه روز نمی توانست سخن بگوید. زکریا از محراب عبادت خارج شد و نزد قوم خود آمد و به آنان فهماند که روز و شب تسبیح بگویند. بر اساس انجیل لوقا، وقتی خواستند فرزندش را به اسم خود او زکریا نام نهند، تخته ای خواست و روی آن اسم یحیی را نوشت که اسمی بی سابقه بود.
نام زکریا ۷ بار در قرآن آمده است.
به خصوص در سورهٔ مریم ( ۱۹ ) در مورد زکریای نبی و تولد فرزندش یحیای نبی چنین آمده است:
یادی از رحمت پروردگار تو بنده اش زکریاست. ( به معنای کلمه زکریا دقت کنید ) ( ۲ ) آن گاه که پروردگارش را آهسته ندا کرد. ( ۳ ) گفت: «پروردگارا، من استخوانم سست گردیده و سرم از پیری سپید گشته، و - ای پروردگار من - هرگز در دعای تو ناامید نبوده ام. » ( ۴ ) و من پس از خویشتن از بستگانم بیمناکم و زنم نازاست، پس از جانب خود ولیّ به من ببخش، ( ۵ ) که از من ارث برد و از خاندان یعقوب ارث برد، و او را - ای پروردگار من - پسندیده گردان. ( ۶ ) ای زکریا، ما تو را به پسری - که نامش یحیی است - مژده می دهیم، که قبلًا همنامی برای او قرار نداده ایم. ( ۷ ) گفت: «پروردگارا، چگونه مرا پسری خواهد بود و حال آنکه زنم نازاست و من از سالخوردگی ناتوان شده ام؟» ( ۸ ) گفت: « چنین است. پروردگار تو گفته که این بر من آسان است، و تو را در حالی که چیزی نبودی قبلًا آفریده ام. » ( ۹ ) گفت: «پروردگارا، نشانه ای برای من قرار ده» فرمود: «نشانه تو این است که سه شبانه با اینکه سالمی با مردم سخن نمی گویی. » ( ۱۰ ) پس، از محراب بر قوم خویش درآمد و ایشان را آگاه گردانید که روز و شب به نیایش بپردازید. ( ۱۱ ) ای یحیی، کتاب را به جد و جهد بگیر، و از کودکی به او نبوّت دادیم. ( ۱۲ ) و از جانب خود، مهربانی و پاکی و تقواپیشه بود. ( ۱۳ ) و با پدر و مادر خود نیک رفتار بود و زورگویی نافرمان نبود. ( ۱۴ ) و درود بر او، روزی که زاده شد و روزی که می میرد و روزی که زنده برانگیخته می شود. ( ۱۵

تعمید دهنده، کاهن معبد بیت المقدس، که خود و همسرش تا سالخوردگی فرزندی نداشتند، تا آنکه جبرئیل به او مژده داد که صاحب پسری خواهد شد و همسرش یحیی را زایید؛ 3 ) زکریای قزوینی: [حدود 600 - 628 قمری] دانشمند ایرانی، مؤلف کتابهای عجایب المخلوقات، در جهان شناسی و آثار البلاد، در جغرافیا.