به کلمه زلیخا اگر از زاویه و قانون تغییر شکل حروف مثل موسیقی و موزیک که در زبان ها و لهجه های مختلف ایجاد می شود نگاهی بندازیم کلمه زلیخا تغییر شکل یافته سُلیقا می باشد به مفهوم بسیار خوش سلیقه. کلمه نستلیق
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
که نستعلیق هم باب شده به مفهوم خوش سلیقه نوشتن هم از این رویه با توجه به مسئله اهمیت زیبایی در این عمل امکان برداشت هست.
زُلِیخا شخصیتی در ادبیات دینی یهودیت و اسلام است. او همسر پوتیفار بود که طبق منابع اسلامی، پس از مرگ همسرش با یوسف ازدواج کرد. در روایت کتاب مقدس، همسر پوتیفار تلاش کرد با یوسف هم خواب شود اما یوسف در برابر خواسته او مقاومت کرد. همسر پوتیفار نیز برای انتقام، نزد همسرش به یوسف تهمت زد و ارباب خانه یوسف را به زندان انداخت و یوسف با زندانیان پادشاه هم بند شد. این شخصیت در سفر پیدایش نامی ندارد، اما در حدیث های اسلامی و منابع یهودی سده های میانه به نام زُلِیخا مشهور است.
... [مشاهده متن کامل]
همسر پوتیفار در متون آگادا نمونهٔ زن بت پرست بدکار است. ماجرای یوسف و زن پوتیفار، در این متون گسترش پیدا کرده تا در موعظه ها در مورد درستکاری جنسی از آن استفاده شود؛ مثلاً گفته شده که او کلمات بی شرمانه ای به کار می برد و قصد داشت شوهرش را بکشد تا بتواند با یوسف ازدواج کند. تمام نقشه هایش بی ثمر شدند و هرچه گریه کرد سودی نبخشید. با این حال، گروهی از ربی ها همچنین معتقد بودند یوسف در آستانهٔ وسوسه شدن بود، اما چون تصویر پدر یا مادرش را دید بازداشته شد.
در قرآن، داستان تلاش همسر عزیز مصر برای رابطه با یوسف بازگو شده و دلیل رد خواسته او توسط یوسف، دیدن «براهین پروردگارش» ذکر گردیده است. این اتفاق در کنار ماجرای حضور یوسف در مهمانی «زنان شهر»، منجر به زندانی شدنش می شود. مطابق قرآن، پس از افشای قصد همسر عزیز نسبت به یوسف و ملامت او از جانب زنان مصر، او مهمانی بزرگی ترتیب داد و زنان مصری را دعوت کرد و به هر یک چاقوی تیزی داد تا ترنجی را ببرند؛ در این هنگام یوسف را به اندرون فراخواند و زنان با مشاهده یوسف، جلب او شده و دست خویش را بریدند. قرآن پس از نقل این ماجرا، به گزارش آنچه بر یوسف در زندان افتاده است می پردازد. برپایهٔ آیات ۵۰ تا ۵۳ سورهٔ یوسف، زلیخا اعتراف می کند که در حق یوسف بدی کرده است. این را پیشتر افرایم سوری ( درگذشته ۳۷۳ میلادی ) در تفسیر خود بر سفر پیدایش نوشته است. منابع اسلامی روایتی را گزارش می کنند که برپایهٔ آن، زلیخا پس از سال ها درد هجران یوسف، در نهایت به یوسف رسیده و به نکاح او در می آید.
بخش رابطهٔ یوسف و همسر پوتیفار، به یکی از داستان های عامیانه مصر باستان شبیه است. این قصه که «داستان دو برادر» نام دارد، دربارهٔ دو برادر به نام های آنوبیس و بتا است. همسر برادر بزرگ تر تلاش می کند با برادرشوهرش رابطه داشته باشد، اما وقتی پیشنهادش رد می شود برادرشوهرش را به تلاش برای رابطه با خود متهم می کند. دو خدای مصری به نام های آنوبیس و بتا نیز وجود دارد. این داستان بر روی یک پاپیروس، از سال ۱۲۲۵ پ. م یافت شده است. روایت اسلامی ( قرآنی و غیرقرآنی ) داستان یوسف، به نوع خود بر روایت داستان در محافل مسیحی و یهودی در قرون بعد از اسلام تأثیرگذار بوده است. یکی از مضامین داستان، تلاش همسر عزیز مصر برای رابطه با یوسف و متهم کردن او است، که مضمونی رایج در ادبیات عامیانهٔ جهان است.
... [مشاهده متن کامل]
همسر پوتیفار در متون آگادا نمونهٔ زن بت پرست بدکار است. ماجرای یوسف و زن پوتیفار، در این متون گسترش پیدا کرده تا در موعظه ها در مورد درستکاری جنسی از آن استفاده شود؛ مثلاً گفته شده که او کلمات بی شرمانه ای به کار می برد و قصد داشت شوهرش را بکشد تا بتواند با یوسف ازدواج کند. تمام نقشه هایش بی ثمر شدند و هرچه گریه کرد سودی نبخشید. با این حال، گروهی از ربی ها همچنین معتقد بودند یوسف در آستانهٔ وسوسه شدن بود، اما چون تصویر پدر یا مادرش را دید بازداشته شد.
در قرآن، داستان تلاش همسر عزیز مصر برای رابطه با یوسف بازگو شده و دلیل رد خواسته او توسط یوسف، دیدن «براهین پروردگارش» ذکر گردیده است. این اتفاق در کنار ماجرای حضور یوسف در مهمانی «زنان شهر»، منجر به زندانی شدنش می شود. مطابق قرآن، پس از افشای قصد همسر عزیز نسبت به یوسف و ملامت او از جانب زنان مصر، او مهمانی بزرگی ترتیب داد و زنان مصری را دعوت کرد و به هر یک چاقوی تیزی داد تا ترنجی را ببرند؛ در این هنگام یوسف را به اندرون فراخواند و زنان با مشاهده یوسف، جلب او شده و دست خویش را بریدند. قرآن پس از نقل این ماجرا، به گزارش آنچه بر یوسف در زندان افتاده است می پردازد. برپایهٔ آیات ۵۰ تا ۵۳ سورهٔ یوسف، زلیخا اعتراف می کند که در حق یوسف بدی کرده است. این را پیشتر افرایم سوری ( درگذشته ۳۷۳ میلادی ) در تفسیر خود بر سفر پیدایش نوشته است. منابع اسلامی روایتی را گزارش می کنند که برپایهٔ آن، زلیخا پس از سال ها درد هجران یوسف، در نهایت به یوسف رسیده و به نکاح او در می آید.
بخش رابطهٔ یوسف و همسر پوتیفار، به یکی از داستان های عامیانه مصر باستان شبیه است. این قصه که «داستان دو برادر» نام دارد، دربارهٔ دو برادر به نام های آنوبیس و بتا است. همسر برادر بزرگ تر تلاش می کند با برادرشوهرش رابطه داشته باشد، اما وقتی پیشنهادش رد می شود برادرشوهرش را به تلاش برای رابطه با خود متهم می کند. دو خدای مصری به نام های آنوبیس و بتا نیز وجود دارد. این داستان بر روی یک پاپیروس، از سال ۱۲۲۵ پ. م یافت شده است. روایت اسلامی ( قرآنی و غیرقرآنی ) داستان یوسف، به نوع خود بر روایت داستان در محافل مسیحی و یهودی در قرون بعد از اسلام تأثیرگذار بوده است. یکی از مضامین داستان، تلاش همسر عزیز مصر برای رابطه با یوسف و متهم کردن او است، که مضمونی رایج در ادبیات عامیانهٔ جهان است.
چه شیک
با گذشت و با صلابت و زیبا
اسم من زلیخا هست و خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خوشحالم که چنین اسمی که همانند یه گل خوشبو زیباست
زلیخا یعنی لیلی عاشق بی دلیل بی دریغ یعنی فرشته
زلیخا اسم زیبایی هست به معنای لطیف و پر مهر البته معنای مشهور را هم میده
زلیخایعنی مجنون عاشق یعنی ازهردردی که توی قلبش میکشیدوازعشق یوسف می سوخت درس بگیریم معنی زلیخادرکل مجنون ولی خوش بحال زلیخاکه عاشق شدخداپیداکرداماماوقتی عاشق میشیم خداگم میکنیم
راعیل
نام زلیخای مشهور است.
نام زلیخای مشهور است.
زلیخا
به معنی جای لغزیدن پا ( به لحاظ داشتن زیبایی زیاد ) ، ( در اعلام ) نام پاتیفار عزیز مصر در زمان حضرت یوسف ( ع ) – نام همسر عزیز مصر که مفتون زیبایی یوسف ( ع ) شد.
زلیخا : /zoleyxā/ زلیخا ( عربی ) ( مؤنث ازلخ ) ، 1 - جای لغزیدن پا ( به لحاظ داشتن زیبایی زیاد ) ؛ 2 - ( اَعلام ) در روایت های اسلامی و یهودی، همسرعزیز مصر ( وزیر یا پیشکار فرعون مصر ) که عاشق یوسف ( ع ) شد و چون یوسف ( ع ) به عشق او سر فرود نیاورد، به او تهمت زد و موجب شد تا زندانی شود. اسم زلیخا مورد تایید ثبت احوال ایران برای نامگذاری دختر است.
... [مشاهده متن کامل]
به معنی جای لغزیدن پا ( به لحاظ داشتن زیبایی زیاد ) ، ( در اعلام ) نام پاتیفار عزیز مصر در زمان حضرت یوسف ( ع ) – نام همسر عزیز مصر که مفتون زیبایی یوسف ( ع ) شد.
زلیخا : /zoleyxā/ زلیخا ( عربی ) ( مؤنث ازلخ ) ، 1 - جای لغزیدن پا ( به لحاظ داشتن زیبایی زیاد ) ؛ 2 - ( اَعلام ) در روایت های اسلامی و یهودی، همسرعزیز مصر ( وزیر یا پیشکار فرعون مصر ) که عاشق یوسف ( ع ) شد و چون یوسف ( ع ) به عشق او سر فرود نیاورد، به او تهمت زد و موجب شد تا زندانی شود. اسم زلیخا مورد تایید ثبت احوال ایران برای نامگذاری دختر است.
... [مشاهده متن کامل]
ازدواج
سفته، هموار. مجازا روان، موزون، فصیح، تنومند، تناور.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)