نام یکی از شهرستان های شمالی استان کرمان است.
روستای زرند خدابنده
نام برگرفته از کوهی است که در بخش پایین ( جنوب ) روستا بنام زردکوه است ( که باشندگان روستا به آن ساری قیه میگویند )
که به آن زرد که واژه نوشتاری آن زرند شده است.
این روستا دارای دو دژ ( قلعه ) می باشد .
... [مشاهده متن کامل]
دژ نخست در دشتی هموار در دامنه زرد کوه است که: چشمه بسیار زیبا ونامدار زرند درمیان این دژ فرو ریخته جاری است.
پیشینیان این دژ را یادگار کیانیان می دانستند.
این دژ تا کنون سه بار ویران گردیده است.
بار نخست از سوی بیابانگرد شنهای سوزان حجاز
دوم بار از سوی بیابان گردان دشت گبی خونخوار ( مغولان ) ویران گردید.
در دوران سلطان محمد خدابنده دوباره ازنو ساخته شد و زمینهای زرند به دوازده تن از امیر زادگان مغولی واگذار گردید. که به دوازده بخش یا به مغولی جوق نامیده می شود که هر جوق برابر با نیم دانگ می باشد.
که در آن دوران روستاهای ارقین - نهروان و سلطان آباد امروزی بخشی از زرند بودند که روستای ار قین پس از به خاکسپاری ارغونشاه مغول در میان کوه قیدار ( در دشت بسیار کوچکی بنام دشتی نام ارغین یا ارقین را گرفت . دراین دوران زرند در آبادانی و سبز خرمی به دوران پیش از تازش تازیان و مغولان رسید.
و دو روستای نهروان و سلطان آباد هم در دوران شاهان مغول تبار وایرا برباد ده قاجار از سر زمین زرند جدا وبه دو مزدور قاجاری هدیه گردید.
گورستان زرند یکی از کهن ترین گورستانهای استان زنگان ( زنجان ) می باشد.
و بار سوم دژ کیانی زرند از سوی عثمانی در دوران شاه طهماسب اول ویران و در ناور آن بالای کوهی بنام قلعه بایر ( عثمانی قلعه ) دژی ساخته شد که از سوی شاه عباس صفوی ویران وهمه سبازان مهاجم عثمانی را کشت وسراسر زنگان ، آذربایگان وکردسان دوباره به آغوش مام میهن بازگشت .
نزدیک به ۹۰۰ تن از زرندیها در شهرهای خدابنده ، تهران ، کرج، الوند قزوین، زنگان ، و در دیگر شهرها وروستاهای ایران پراکنده اند. چند خانوار هم در کشور آلمان زندگی میکنند.
که چندین پزشک ، مهندس ، تاجر و در آرتش و سپاه وژاندارمری پیشین از بزرگان وزبردستان بودند.
نام برگرفته از کوهی است که در بخش پایین ( جنوب ) روستا بنام زردکوه است ( که باشندگان روستا به آن ساری قیه میگویند )
که به آن زرد که واژه نوشتاری آن زرند شده است.
این روستا دارای دو دژ ( قلعه ) می باشد .
... [مشاهده متن کامل]
دژ نخست در دشتی هموار در دامنه زرد کوه است که: چشمه بسیار زیبا ونامدار زرند درمیان این دژ فرو ریخته جاری است.
پیشینیان این دژ را یادگار کیانیان می دانستند.
این دژ تا کنون سه بار ویران گردیده است.
بار نخست از سوی بیابانگرد شنهای سوزان حجاز
دوم بار از سوی بیابان گردان دشت گبی خونخوار ( مغولان ) ویران گردید.
در دوران سلطان محمد خدابنده دوباره ازنو ساخته شد و زمینهای زرند به دوازده تن از امیر زادگان مغولی واگذار گردید. که به دوازده بخش یا به مغولی جوق نامیده می شود که هر جوق برابر با نیم دانگ می باشد.
که در آن دوران روستاهای ارقین - نهروان و سلطان آباد امروزی بخشی از زرند بودند که روستای ار قین پس از به خاکسپاری ارغونشاه مغول در میان کوه قیدار ( در دشت بسیار کوچکی بنام دشتی نام ارغین یا ارقین را گرفت . دراین دوران زرند در آبادانی و سبز خرمی به دوران پیش از تازش تازیان و مغولان رسید.
و دو روستای نهروان و سلطان آباد هم در دوران شاهان مغول تبار وایرا برباد ده قاجار از سر زمین زرند جدا وبه دو مزدور قاجاری هدیه گردید.
گورستان زرند یکی از کهن ترین گورستانهای استان زنگان ( زنجان ) می باشد.
و بار سوم دژ کیانی زرند از سوی عثمانی در دوران شاه طهماسب اول ویران و در ناور آن بالای کوهی بنام قلعه بایر ( عثمانی قلعه ) دژی ساخته شد که از سوی شاه عباس صفوی ویران وهمه سبازان مهاجم عثمانی را کشت وسراسر زنگان ، آذربایگان وکردسان دوباره به آغوش مام میهن بازگشت .
نزدیک به ۹۰۰ تن از زرندیها در شهرهای خدابنده ، تهران ، کرج، الوند قزوین، زنگان ، و در دیگر شهرها وروستاهای ایران پراکنده اند. چند خانوار هم در کشور آلمان زندگی میکنند.
که چندین پزشک ، مهندس ، تاجر و در آرتش و سپاه وژاندارمری پیشین از بزرگان وزبردستان بودند.