رژه

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

از روستای مسکن تا استیر سه کیلومتر فاصله است یک واقعه تلخ را مامسکنی ها میگوییم ای وای و یا ای آخ ولی در استیر میگویند آخی عمی یا ابارش و خسروجرد میخواهند بگویند به عباسشان بگو میگویند به عباس اشو بگو مثلا مامیگوییم به قبرستان که اروپا کمک برجام نمیکند روستای پنجکیلومتر پایین تر به قبرستو که هما قبرستان است میگوید به قربستو که اروپا کمک برجام نیست پس این غلط غلوط واژگان امروزه مبدلبه هزاران لسان و زبان گفتاری و نوشتاری شده و آنچه از تنور طبع بیهقی وابوالمعالی و سعدی و حافظ علیه الرحمه در آمده عین پارسی ایت و باید آنرا از جان و دل پاس بداریم که عین پارسی است و اموال مسروقه از خودمان بوده که ادیبان بزرگ بیهقی و ابوالمعالی آن را سناخته و به خزانه عفرهنگ بر گرداننده اند اگر اعربی است چرا یک عرب آنرا نه درک میکند و نه سخن میتواند بگوید