رودکی

او در روستایی به نام بَنُج رودک ( پنجکنت در تاجیکستان امروزی ) در ناحیهٔ رودک در نزدیکی نَخشَب و سمرقند به دنیا آمد.
رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسی گوی و پدر شعر پارسی می دانند به این دلیل که تا پیش از وی کسی دیوان شعر نداشته است و این از نوشته های ایرانی عربی نویسِ هم عصرِ رودکی — ابوحاتم رازی — مسجل می شود. ریچارد فرای عقیده دارد که رودکی در تغییر خط از خط پهلوی به خط فارسی نقش داشته است. از تمام آثار رودکی که گفته می شود بیش از یک میلیون و سیصد هزار بیت و نیز شش مثنوی بوده، فقط ابیاتی پراکنده به همراه چند قصیده، غزل و رباعی باقی مانده است. تعداد ابیات باقی مانده از رودکی را ۱۰۴۷ بیت گزارش می کنند.
سبک شعری رودکی، سبک غالب آن روزگار یعنی سبک خراسانی است. ویژگی های سبک خراسانی در شعر رودکی نمود کامل و جامعی دارد و به همین دلیل می توان او را نمایندهٔ تام و تمام این سبک از شعر فارسی دانست.
اگرچه سروده های وی در دایرهٔ ادبیات غنایی و بعضاً تعلیمی جای می گیرد، اما اندکی تأمل در شعر او نشان می دهد که وی از داستان ها و موضوعات حماسی، به خوبی آگاهی داشته و با استادی و مهارت تمام توانسته این مسئله را در شعر خود بازتاب دهد. جدا از این، شعر رودکی نشان دهندهٔ فضا و حال و هوای حماسی است که بر جامعهٔ آن روزگار سایه افکنده بود. رودکی اغلب در توصیفات غنایی از عنصر حماسه بهره برده و بدین وسیله به شعر خود صلابت و فخامت ویژه ای بخشیده است.
یکی از مهارت های او کاربرد صور خیال، از جمله تشبیه و استعاره در اشعار است، تصاویری که رودکی در اشعارش به کار برده، بر عکس شعرای دیگر سبک خراسانی، متحرک و جاندار است. در میان تصویرهای گوناگون، تشبیه مهم ترین آرایه در شعرهای رودکی به شمار می آید. با بررسی هایی که از سرودهایش به عمل آمده، اکثر تشبیهات او از نوع حسی به حسی و عقلی به حسی اند که در انواع مختلف آن، از جمله: تشبیه مضمر، تفضیل و… به کار رفته است.

و فراز و فرود زندگی رادر روند باید نگرش نمود،
به جاودانگی یک زبان_ به ارج یک هنر،
به اوج یک دیدگاه،
به گیرایی یک ساز ویک آواز،
و به پاکیهای ناب،
تا دماغ را بپرورد،
ودل را بیاکند،
وهر گاه سوری باشد وجشنی برپا دارد،
ای رودکی که پاس نیاکان داشتی،
و پیشینیان را،
و به دست دادی تراز سخن سرایی راستین را،
ای که ارغنون را والایی دادی،
وچنگ وباده را جاوید ساختی تا آنجا که فرزانگان به آن گرویدند،
تو آغازی جاودانی،
راه تو فراترین آیین هاست،
و پیروزی همین است،
تاریخ یکی از واژگان توست، تا رزمایش ها نخوابند و گلها نپژمرند،
و سبک سپید با همهء ارج و مرجش به تو آفرین می گوید،
و تو آفرین ایران زمینی ،
ای بزرگ ای رودکی.
۱۳۸۸/۱۱/۱۱
شهرام . ص. *

ویکی پدیای سطح پایین
کتب تاریخی سطح بالا
یا هرجایی که میدونید جست و جو کنید ببینید سغد کجاست سغدی ها کیا بودن و زبانشون از چه تیره ای بود.
آخرش من نفهمیدم چرا فقط پانترک ایرانی به مزخرفاتی باورمنده که حتی تو ترکیه و باکو تف کف دستش نمیندازن؟

canlandırıldı ve "şehir" anlamı y�klendi
2 - هخامنشیان زبانشان فارسی بوده که در کتیبه ها موجود است
ما ایرانیان تاریخ و فرهنگ و ادب و هنر داریم و نیازی به ساختن آنها نداریم هر کس هر کمبودی دارد به دنبال آن می رود و شما همواره دنبال وصل کردن خود به این قوم و آن قوم هستید تا شاید بتوانید سابقه ای برای خود بسازید .

از کجا میدانید سغدی زبان نیاکان شما بوده شاید سغدی نژاد دیگری بوده
کند در زبان ترکی به معنی روستا یا ابادی هست و ریشه داره و دلیل داره اینجوری نیست از روی هوا شخصی بیاد بگه عه کند هم تو سغدی میشه شهر
دایره المعارف زبان سغدی کجاست ؟ چرا ما پیداش نمیکنیم ؟
اون سرزمین از هزاران سال پیش سرزمین ترک ها بوده و هیچ نشانه ای از وجود سغدی و فلان وجود نداره تاجیک ها هم بواسطه ی دربار سامانیان که مخترع فارسی بودن فارسیزه شده اند چون فارسی زبان اسلامی بود و کسایی که دینش را عوض میکرد زبانشم عوض میکرد و این ربطی به ژنتیک طرف و قومیت طرف نداره

" المصادر " " بُندارها "است که در آن دهها هزار بُندار ومصدر تازی را بافارسی آنها آورده است واین بزرگترین تلاش برای زبان فارسی است زیرا هر بُندار ومصدر عربی صدها معنی وبا دیگر وزنها هزاران معنا دارد و هر کسی با ادبیات تازی آشنایی داشته باشد با خواندن ویا شنیدن یکی از آن مصدرها صدها وهزاران همتاهای فارسی آنها را خود به خود می داند برای نمونه اگر رودکی سی هزار مصدر عربی را با فارسیهای آن آورده باشد تا شاید صد میلیون واژهء فارسی را در یاد خود می یابد واین همه با دیگر واژگانی که برای دریافت واژه آورده است خود یک دوره ادبیات وزبان فارسی را رونمایی می سازد . ودیگران هم مانند زوزنی به این کار دست زده اند.