رودک ( نام علمی: Meles meles ) نوعی گورکن های بومی آسیا و اروپا است. گورکن ( رودک ) ، پستانداری اجتماعی است که از طیف گسترده ای از مواد غذایی گیاهی و جانوری تغذیه می کند.
جثهٔ این جانور به اندازه یک سگِ متوسط است، دست و پای آن کوتاه، ناخن هایش بسیار بلند، به گونه ای که با پنجه ها و آرواره های بسیار نیرومندی دارد که هر دشمن طبیعی را از رویارویی با خود دچار تردید جدی می کند، دمی کوتاه و کلفت، رنگ پشت خاکستری و زیر شکم و پاها تیره تر است. بر روی سر نوارهای پهن سیاه و سفید دارد. نوار سیاه که از پوزه شروع می شود تا گوش ها ادامه داشته و چشم ها را می پوشاند، نوار سفید چسبیده به نوار سیاه است. در رودک استخوان فک پایین از جمجمه جدا نمی شود.
... [مشاهده متن کامل]
اندازه ها: طول سر و تنه ۵۶ تا ۹۰ سانتی متر، دم ۱۱ تا ۲۰ سانتی متر، ارتفاع ۳۰ سانتی متر، وزن ۱۰ تا ۱۶ کیلوگرم، در فصل پاییز ۳۰ تا ۳۴ کیلوگرم
گورکن ها عموماً جانورانی خجالتی و شبگرد بوده و روز را در لانه های زیرزمینی می گذرانند و شب ها برای شکار و تغذیه بیرون می روند. گورکن ها هم انفرادی و هم گروهی زندگی می کنند. رودک ها مانند سایر انواع گورکن ها مهارت زیادی در حفر کردن زمین دارند و با استفاده از چنگال های دراز پاهای جلوی خود، زمین را می کنند تا غذا به دست آورند یا نقب بزنند. گورکن ها به طور کلی جانورانی بی آزارند و با وجود دندان های قوی بیشتر از طعمه های کوچک و گیاهان تغذیه می کنند. بینایی آن ها ضعیف است، ولی حس بویایی و شنوایی بسیار بالایی دارند.
زیستگاه این جانور دارای پراکندگی فراوانی است و در سطح جهانی، قاره های اروپا، آسیا و آفریقا را دربرمی گیرد. مناطق جنگلی و استپی با خاک های نرم بهترین محیط برای زندگی رودک است.
محیط زیست این پستاندار در ایران از مناطق شمال غربی خراسان تا مازندران، سمنان، تهران، آذربایجان، کردستان، لرستان و فارس پراکنده است. همچنین یکی از جانوران منطقه حفاظت شدهٔ هفتاد قله اراک و منطقه حفاظت شده پلنگ درۀ قم نیز رودک است.
جثهٔ این جانور به اندازه یک سگِ متوسط است، دست و پای آن کوتاه، ناخن هایش بسیار بلند، به گونه ای که با پنجه ها و آرواره های بسیار نیرومندی دارد که هر دشمن طبیعی را از رویارویی با خود دچار تردید جدی می کند، دمی کوتاه و کلفت، رنگ پشت خاکستری و زیر شکم و پاها تیره تر است. بر روی سر نوارهای پهن سیاه و سفید دارد. نوار سیاه که از پوزه شروع می شود تا گوش ها ادامه داشته و چشم ها را می پوشاند، نوار سفید چسبیده به نوار سیاه است. در رودک استخوان فک پایین از جمجمه جدا نمی شود.
... [مشاهده متن کامل]
اندازه ها: طول سر و تنه ۵۶ تا ۹۰ سانتی متر، دم ۱۱ تا ۲۰ سانتی متر، ارتفاع ۳۰ سانتی متر، وزن ۱۰ تا ۱۶ کیلوگرم، در فصل پاییز ۳۰ تا ۳۴ کیلوگرم
گورکن ها عموماً جانورانی خجالتی و شبگرد بوده و روز را در لانه های زیرزمینی می گذرانند و شب ها برای شکار و تغذیه بیرون می روند. گورکن ها هم انفرادی و هم گروهی زندگی می کنند. رودک ها مانند سایر انواع گورکن ها مهارت زیادی در حفر کردن زمین دارند و با استفاده از چنگال های دراز پاهای جلوی خود، زمین را می کنند تا غذا به دست آورند یا نقب بزنند. گورکن ها به طور کلی جانورانی بی آزارند و با وجود دندان های قوی بیشتر از طعمه های کوچک و گیاهان تغذیه می کنند. بینایی آن ها ضعیف است، ولی حس بویایی و شنوایی بسیار بالایی دارند.
زیستگاه این جانور دارای پراکندگی فراوانی است و در سطح جهانی، قاره های اروپا، آسیا و آفریقا را دربرمی گیرد. مناطق جنگلی و استپی با خاک های نرم بهترین محیط برای زندگی رودک است.
محیط زیست این پستاندار در ایران از مناطق شمال غربی خراسان تا مازندران، سمنان، تهران، آذربایجان، کردستان، لرستان و فارس پراکنده است. همچنین یکی از جانوران منطقه حفاظت شدهٔ هفتاد قله اراک و منطقه حفاظت شده پلنگ درۀ قم نیز رودک است.
رود دخت : همسر اردشیر بابکان بنیانگذار شاهنشاهی ساسانی بود که از سال ۲۲۴ تا ۲۴۲ میلادی سلطنت کرد ، او از ازدواجش با اردشیر بابکان صاحب یک دختر به نام روددخت شد . وی از خاندان ساسان و دارای دین و مذهب مزدیسنا بود