روباه . RudAh از ریشه ru به معنی ناله کردن شکوه کردن ، غرغر کردن ، پارس کردن ، زوزه کشیدن ، خروشیدن ، غریدن .
روباه به معنی زوزه کننده پارس کننده عوعو کننده
واژه روباه
معادل ابجد 214
تعداد حروف 5
تلفظ rubāh
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: rōpāh] ‹روبه› ( زیست شناسی )
مختصات ( اِ. )
آواشناسی rubAh
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی هوشیار
کُردی جنوبی: رِوی rewī
رُوّا. روباه به زبان لکی
بَرید دَرِتوونه بَلید
محترامانه تر شغال
روباه :به معنای روبنده یا جاروکش بوده واین نام را بخاطر دم جارو مانند این جانور به او داده اند.
دکتر کزازی در مورد واژه ی "روباه " می نویسد : ( ( روباه در پهلوی در ریخت روپاه rōpāh و روپاس rōpās بکار می رفته است . ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( چو روباه و قاقم ، چو سنجاب نرم؛
چهارم سمور است ، کِش موی گرم ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 251. )
روباه به ترکی: " تولکو "