frighten
رم و پاسار
stampede
رم کردن
shy, bolt, to stampede or shy
فارسی به انگلیسی
رم و پاسار
رم کردن
مترادف ها
سهم، خوف، بیم، هیبت، رم، رمیدگی
جدایی، فرار، استعفاء، رم، هجوم وحشیانه گله گوسفند و گاو
رم، عرق نیشکر
رم، لگد کوب، صدای کوبیدن پا، ترس ناگهانی یک گله اسب
پیشنهاد کاربران
* تُدِک:❖ حافظه مستقیم ( رم )
🫵 اطلاعات بیشتر 👇👇👇
🫵 اطلاعات بیشتر 👇👇👇
منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
زبان آسی
�آسی� به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، �آسی ( ابهام زدایی ) �را ببینید.
زبان�آسی� ( به زبان آسی: Ирон �взаг ایرُن اَوژاگ ) یا�زبان�آسی ها� ( ир�тты ӕвзаг ایرَتِّه اَوژاگ ) ، یکی از�زبان های ایرانی�شاخهٔ شرقی است که امروزه در�قفقاز�در منطقه ای میان�روسیه�و�گرجستان�در�اروپا�صحبت می شود. امروزه آسی و�تاتی�تنها زبان های ایرانی باقی مانده هستند که به صورت بومی در بخشی از قارهٔ اروپا رایج اند.
... [مشاهده متن کامل]
گویندگان این زبان قسمتی در جمهوری�اوستیای شمالی - آلانیا�و قسمتی در جمهوری�گرجستان�که ناحیهٔ خودمختار�اوستیای جنوبی�خوانده می شود، سکونت دارند. گویشی که بیشتر جنبهٔ ادبی دارد �ایرُنی� است. زبان آسی را دنبالهٔ زبان�سکایی�باستان می شمارند. شمار�گویشوران�به این زبان، در حدود ۷۰۰ هزار نفر است که عمدتاً در آلان سکونت دارند. همچنین شماری از گویشوران زبان آسی در کشور�ترکیه�به سر می برند. زبان آسی�وام واژه هایی�از زبان های�گرجی�و�روسی�در درون خود دارد.
آسی، زبانی از خانوادهٔ هندو - اروپایی و متعلق به شاخهٔ سکایی از زبان های ایرانی شمال شرقی است. این زبان از مناطق شرقی ایران به قفقاز رفته و با�زبان سغدی�که آثار آن در آسیای میانه و ترکستان چین به دست آمده و با زبان یغنایی که امروزه در نواحی شرقی سمرقند رایج است و نیز با�زبان خوارزمی�مربوط است.
گویش ها
دو گویش اصلی زبان آسی، �گویش ایرونی�در خاور اوستیا و�دیگوری�در باختر آن می باشند. بیشتر آس ها به گویش ایرونی سخن می گویند که گویش ادبی هم به شمار می آید. غیرازاین دو گروه یک لهجه آسی دیگر هم در�مجارستان�وجود داشته که بدان یاسی ( jassic ) می گفته اند. زبان یاسی اگرچه از میان رفته اما یاسی ها هنوز در�مجارستان�زندگی می کنند. به طور کل شمار�گویشوران�آسی زبانِ لهجه ایرونی بیش از لهجه دیگوری است و از این رو لهجه معیار آسی نیز به شمار می آید. اخیراً آثار و نوشته هایی نیز به گویش دیگوری ترجمه شده است. گویشوران دیگوری اغلب در غرب�اوستیا�زندگی می کنند و ایرونی لهجه شرقی تر این زبان است.
گویش دیگوری به لحاظ تغییرات زبانی نسبت به همتای خود تا اندازه ای قدیمی تر و کهنتر بنظر می رسد. تفاوت ها حتی در نظام شمارشی بیست گانه دیگوری در مقایسه نظام دهگانی ایرونی وجود دارد و اختلاف هایی در صرف و نحو افعال نیز دارند با این حال هردو�گویش هایی�از یک زبان واحد شمرده می شوند و خود نیز بر این اعتقاد هستند.
تاریخچه
نیاکان آس ها را در قرون وسطی �آلان� و �الآن� و در دوران باستان �سَرمَت� نامیده اند. این زبان اکنون زبان آس های اُستیای شمالی ( در فدراسیون روسیه ) و اُستیای جنوبی ( در گرجستان ) است. به علاوه در برخی نقاط دیگر چون کابارده بالکار و استاوروپول نیز عده ای به زبان آسی تکلم می کنند. سرزمین آسی زبان ها در دو سوی سلسله جبال قفقاز واقع شده است. زبان آسی در اصل یک زبان ایرانی است، ولی به سبب تأثیر زبان مردم قفقاز، تغییراتی در آن روی داده و از این جهت آن را یک زبان دو جنبه ای و شامل عناصر ایرانی و غیر ایرانی می دانند. بیرونی در مقدمهٔ تحدید نهایت الاماکن می نویسد که زبان قوم آلان و آس، آمیخته ای از خوارزمی و بجناکی است.
از زبان آسی در دورهٔ باستان اثری در دست نیست. در دورهٔ کلاسیک و میانه از�زبان سکایی�غربی جدا می گردد. نزدیکی این زبان با�پشتو�و�یغنابی�این رااثبات می کند. اولین اثر به جای مانده از این زبان در دورهٔ کلاسیک نبشتار سنگ قبری در�قفقاز�است که به�خط یونانی. این زبان تنها زبان ایرانی جدید است که از�زبان فارسی�تأثیر نپذیرفته است. آسی زبانان نماینده امروزی زبان قدیم اسکیت ها محسوب می شوند. این زبان که از زبان های ایرانی شرقی به شمار می رود با�زبان های پامیری�و�زبان پشتو�نزدیکی فراوان دارد. زبان آسی به همراه زبان های�آذری، �تاتی، �تالشی�و�کردی�زبان های ایرانی رایج در�قفقاز�محسوب می شوند. آسی ها را بازماندگان�ماساژت ها�و سرمتی ها نیز دانسته اند که همگی تیره های سکایی بوده اند. در دوره های متاخر آثاری از زبان آسی میانه به�خط لاتین�یا یونانی بدست آمده است که همگی تحت تأثیر زبان یونانی بوده اند. همچنین مطالعه آثار میانه آسی نشان می دهد که این زبان آموزه دارای دگرگونی آواشناسی شده است و آواهای این زبان تحت تأثیر�زبان های قفقازی�تا حد زیادی تغییر یافته اند. همچنین آسی های مهاجر در�مجارستان�نیز آثاری به این زبان خلق کرده و گویشی ویژه برای خود داشتند.
منابع ها.
Windfuhr, Gernot� ( 2013 ) . �The Iranian Languages. �Routledge.
https://books. google. com/books?id=C7au4 - y3Q - AC
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
• Cheung, J. T. L ( 2000 ) . �"Ossetic Loanwords in Hungarian". �Encyclop�dia Iranica� ( به انگلیسی ) . Retrieved�10 September�2017.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
فکرت، محمدآصف� ( ۱۳۶۷ ) . ��زبان آسی�. �دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. �۱. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. �۳۷۰ - ۳۷۱
https://www. freezepage. com/1724850755AARZTUHDGD
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ارانسکی، یوسف م� ( ۱۳۸۶ ) . �زبان های ایرانی. ترجمهٔ�علی اشرف صادقی. تهران: انتشارات سخن. �
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
توردارسن، فردریک� ( ۱۳۹۰ ) . �زبان آسی�. �راهنمای زبان های ایرانی. ج. �۲. ترجمهٔ آرمان بختیاری، �عسکر بهرامی، �حسن رضایی باغ بیدی، نگین صالحی نیا. تهران: انتشارات ققنوس. ص. �۷۴۱ - ۷۷۵. �
زبان آسی
�آسی� به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، �آسی ( ابهام زدایی ) �را ببینید.
زبان�آسی� ( به زبان آسی: Ирон �взаг ایرُن اَوژاگ ) یا�زبان�آسی ها� ( ир�тты ӕвзаг ایرَتِّه اَوژاگ ) ، یکی از�زبان های ایرانی�شاخهٔ شرقی است که امروزه در�قفقاز�در منطقه ای میان�روسیه�و�گرجستان�در�اروپا�صحبت می شود. امروزه آسی و�تاتی�تنها زبان های ایرانی باقی مانده هستند که به صورت بومی در بخشی از قارهٔ اروپا رایج اند.
... [مشاهده متن کامل]
گویندگان این زبان قسمتی در جمهوری�اوستیای شمالی - آلانیا�و قسمتی در جمهوری�گرجستان�که ناحیهٔ خودمختار�اوستیای جنوبی�خوانده می شود، سکونت دارند. گویشی که بیشتر جنبهٔ ادبی دارد �ایرُنی� است. زبان آسی را دنبالهٔ زبان�سکایی�باستان می شمارند. شمار�گویشوران�به این زبان، در حدود ۷۰۰ هزار نفر است که عمدتاً در آلان سکونت دارند. همچنین شماری از گویشوران زبان آسی در کشور�ترکیه�به سر می برند. زبان آسی�وام واژه هایی�از زبان های�گرجی�و�روسی�در درون خود دارد.
آسی، زبانی از خانوادهٔ هندو - اروپایی و متعلق به شاخهٔ سکایی از زبان های ایرانی شمال شرقی است. این زبان از مناطق شرقی ایران به قفقاز رفته و با�زبان سغدی�که آثار آن در آسیای میانه و ترکستان چین به دست آمده و با زبان یغنایی که امروزه در نواحی شرقی سمرقند رایج است و نیز با�زبان خوارزمی�مربوط است.
گویش ها
دو گویش اصلی زبان آسی، �گویش ایرونی�در خاور اوستیا و�دیگوری�در باختر آن می باشند. بیشتر آس ها به گویش ایرونی سخن می گویند که گویش ادبی هم به شمار می آید. غیرازاین دو گروه یک لهجه آسی دیگر هم در�مجارستان�وجود داشته که بدان یاسی ( jassic ) می گفته اند. زبان یاسی اگرچه از میان رفته اما یاسی ها هنوز در�مجارستان�زندگی می کنند. به طور کل شمار�گویشوران�آسی زبانِ لهجه ایرونی بیش از لهجه دیگوری است و از این رو لهجه معیار آسی نیز به شمار می آید. اخیراً آثار و نوشته هایی نیز به گویش دیگوری ترجمه شده است. گویشوران دیگوری اغلب در غرب�اوستیا�زندگی می کنند و ایرونی لهجه شرقی تر این زبان است.
گویش دیگوری به لحاظ تغییرات زبانی نسبت به همتای خود تا اندازه ای قدیمی تر و کهنتر بنظر می رسد. تفاوت ها حتی در نظام شمارشی بیست گانه دیگوری در مقایسه نظام دهگانی ایرونی وجود دارد و اختلاف هایی در صرف و نحو افعال نیز دارند با این حال هردو�گویش هایی�از یک زبان واحد شمرده می شوند و خود نیز بر این اعتقاد هستند.
تاریخچه
نیاکان آس ها را در قرون وسطی �آلان� و �الآن� و در دوران باستان �سَرمَت� نامیده اند. این زبان اکنون زبان آس های اُستیای شمالی ( در فدراسیون روسیه ) و اُستیای جنوبی ( در گرجستان ) است. به علاوه در برخی نقاط دیگر چون کابارده بالکار و استاوروپول نیز عده ای به زبان آسی تکلم می کنند. سرزمین آسی زبان ها در دو سوی سلسله جبال قفقاز واقع شده است. زبان آسی در اصل یک زبان ایرانی است، ولی به سبب تأثیر زبان مردم قفقاز، تغییراتی در آن روی داده و از این جهت آن را یک زبان دو جنبه ای و شامل عناصر ایرانی و غیر ایرانی می دانند. بیرونی در مقدمهٔ تحدید نهایت الاماکن می نویسد که زبان قوم آلان و آس، آمیخته ای از خوارزمی و بجناکی است.
از زبان آسی در دورهٔ باستان اثری در دست نیست. در دورهٔ کلاسیک و میانه از�زبان سکایی�غربی جدا می گردد. نزدیکی این زبان با�پشتو�و�یغنابی�این رااثبات می کند. اولین اثر به جای مانده از این زبان در دورهٔ کلاسیک نبشتار سنگ قبری در�قفقاز�است که به�خط یونانی. این زبان تنها زبان ایرانی جدید است که از�زبان فارسی�تأثیر نپذیرفته است. آسی زبانان نماینده امروزی زبان قدیم اسکیت ها محسوب می شوند. این زبان که از زبان های ایرانی شرقی به شمار می رود با�زبان های پامیری�و�زبان پشتو�نزدیکی فراوان دارد. زبان آسی به همراه زبان های�آذری، �تاتی، �تالشی�و�کردی�زبان های ایرانی رایج در�قفقاز�محسوب می شوند. آسی ها را بازماندگان�ماساژت ها�و سرمتی ها نیز دانسته اند که همگی تیره های سکایی بوده اند. در دوره های متاخر آثاری از زبان آسی میانه به�خط لاتین�یا یونانی بدست آمده است که همگی تحت تأثیر زبان یونانی بوده اند. همچنین مطالعه آثار میانه آسی نشان می دهد که این زبان آموزه دارای دگرگونی آواشناسی شده است و آواهای این زبان تحت تأثیر�زبان های قفقازی�تا حد زیادی تغییر یافته اند. همچنین آسی های مهاجر در�مجارستان�نیز آثاری به این زبان خلق کرده و گویشی ویژه برای خود داشتند.
منابع ها.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
• Cheung, J. T. L ( 2000 ) . �"Ossetic Loanwords in Hungarian". �Encyclop�dia Iranica� ( به انگلیسی ) . Retrieved�10 September�2017.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
فکرت، محمدآصف� ( ۱۳۶۷ ) . ��زبان آسی�. �دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. �۱. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. �۳۷۰ - ۳۷۱
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ارانسکی، یوسف م� ( ۱۳۸۶ ) . �زبان های ایرانی. ترجمهٔ�علی اشرف صادقی. تهران: انتشارات سخن. �
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
توردارسن، فردریک� ( ۱۳۹۰ ) . �زبان آسی�. �راهنمای زبان های ایرانی. ج. �۲. ترجمهٔ آرمان بختیاری، �عسکر بهرامی، �حسن رضایی باغ بیدی، نگین صالحی نیا. تهران: انتشارات ققنوس. ص. �۷۴۱ - ۷۷۵. �
رم /روم =رام وسرحال
درزبان لکی به معنای #سرحال و با نشاط #می باشد .
درزبان لکی به معنای #سرحال و با نشاط #می باشد .
در گویش شیرازی به موهای اندام تناسلی رُم میگویند.
واژه رَم کاملا پارسی است چون در عربی میشود رحرم این واژه یعنی رَم صد درصد پارسی است.
رم، حافظه گوشی و. .
در گویش بوشهری به عنوان مو های زائد بدن به کار می رود.
رم پارسی قبیله است پنج رم فارس رمیجان و رم جیلویه و رم دیوان و رم کاریان و رم بارزنگ بود در چاپ پاره ای کتابها انرا زم نوشته اند که بی گمان درست نیست و رم کاریون و دشت رم بر ان گواهست سدیگر انکه خوارزمی انرا رم گفته و همو گفته است که پارسی قبیله است
پایتخت ایتالیا
گریز
موی زهار . موهای زائد آلت
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)