رقاص

رقاص: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:
ژوبداگ žubdāg ( ژوبد: رقص؛ سغدی؛ با پسوند پهلوی آگ )

پاکوب

رَقّاص
واژه ای پارسی ست و بهتر است که رَغسَنده گفته شود.
رَقص = رَغس
رَقاص = رَقصَنده
این واژه هم ریشه با rock انگلیسی است.
rock and roll = برَغس و بِغَلتان/ بِجُنبان/ قِر/غِر بِده
رَقاص خانه = رَغسِشگاه ، رامِشگاه، رَمِشگاه، رَغس خانه
رَقاصَک = رَغسَک ، رَغسَنجه

در پهلوی "وشتنده " از بن وشتن به چم پایکوبی کردن، نسک فرهنگ برابرهای پارسی واژگان بیگانه از ابوالقاسم پرتو.
وشتان = رقصان
وشتندگان = رقاصان