رحل

آخرت است. رحلت، کافر و مشرک را که زمان مرگ بار و توشه آخرتی ندارند شامل نمی شود. به پایه قرآن هم رَحل گویند چون کسی که قرآن می خواند، بار آخرت خود از قرآن فرا می گیرد که بردارد. إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ: قریش با کنار نهادن نزاع ها، توانستند با تجارت به تأمین نیازهای مادی خود و آرامش برسند و در سایه این آرامش بار و بُنه و توشه آخرت خود را با عبادت الهی بردارند.

فناء. [ ف ِ ] ( ع اِ ) عتبة. درگاه. درگه. آستان. آستانه.
توجه:
در عبارت بالا از دعای ابو حمزه ثمالی، فِناء است.