راد

- - -
۱. بررسی واژه های اوستایی و پهلوی
رد / rad/ در اوستا: طبق منابع معتبر زبان شناسی و فرهنگ های اوستایی ( مانند Darmesteter, Westergaard, Boyce ) ، ratu به معنای �سرور، رئیس، پهلوان� است.
پهلوی: rat به معنای �بزرگ، سروری�.
پازند: radh به معنای �سرور، رهبر�.
این ها کاملاً در حوزه زبان های ایرانی باستان هستند و ریشه های مشخص دارند.
راد / rād/: در اوستا و پهلوی به معنای �جوانمرد، دلیر� است. این واژه با r�t و r�di مرتبط است.
راد / r�da/: شکل دیگری است که با rati در ارتباط است و معنای �بخشش، دهش، بهره� می دهد.
> منابع معتبر:
J. Darmesteter, “The Zend - Avesta, Part I”
Mary Boyce, “A History of Zoroastrianism”
Richard Frye, “The History of Ancient Iran”
این واژه ها هیچ ربطی به واژه های عربی قرآن ندارند.
- - -
۲. بررسی واژه های عربی قرآن
واژه های عربی مانند رَدّ / رَدَّ / یُرِید / أراد / رَادُّ ریشه در ریشه عربی ر - د - د ( r - d - d ) و أ - ر - د ( ʔ - r - d ) دارند.
این ریشه ها کاملاً متفاوت از ریشه های ایرانی اوستایی/پهلوی هستند و معنی آن ها با واژه های ایرانی متفاوت است:
ردّ: بازگرداندن، پس زدن
أراد / یرید: خواستن، اراده داشتن
هیچ دلیلی وجود ندارد که این ها را به rād یا ratu ربط دهیم. شباهت صوتی صرف تصادفی است.
> منابع معتبر:
R. W. Stewart, “Arabic Grammar and Lexicon”
Hans Wehr, “A Dictionary of Modern Written Arabic”
- - -
۳. چرا این ادعاها جعلی است
این روش، نمونه ای از هم ریشه نمایی اشتباه ( false cognates ) است: وقتی دو کلمه در دو زبان متفاوت صدای مشابه دارند، اما ریشه، معنا و تحول تاریخی آن ها متفاوت است.
ریشه شناسی علمی همیشه تحولات واجی، معنا و مستندات تاریخی را در نظر می گیرد.
ادعاهای شما ( که واژه های راد/رد اوستایی را به قرآن وصل می کنند ) هیچ پشتیبانی مستند و علمی ندارند.
- - -
جمع بندی
1. واژه های اوستایی/پهلوی ratu, rat, radh ریشه ایرانی دارند و معناهای مرتبط با بزرگی و پهلوانی دارند.
2. واژه های عربی قرآن ردّ، أراد، یرید ریشه عربی دارند و معنای متفاوتی دارند.
3. هیچ منبع معتبر زبان شناسی یا تاریخ زبان، این دو را به هم ربط نمی دهد.
4. این نوع ادعاها صرفاً بر شباهت صوتی ظاهری استوار است و علمی نیست.
- - -

زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

وَدَّ کَثیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إیمانِکُمْ کُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ
وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلی‏ آلِهَتِکُمْ إِنَّ هذا لَشَیْ‏ءٌ یُرادُ6
إِنَّ الَّذی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی‏ مَعادٍ قُلْ رَبِّی أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدی‏ وَ مَنْ هُوَ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ85
إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلینَ7
وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلی‏ بَعْضٍ فِی الرِّزْقِ فَمَا الَّذینَ فُضِّلُوا بِرَادِّی رِزْقِهِمْ عَلی‏ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَهُمْ فیهِ سَواءٌ أَ فَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ71
لَقَدْ کَفَرَ الَّذینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ قُلْ فَمَنْ یَمْلِکُ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً إِنْ أَرادَ أَنْ یُهْلِکَ الْمَسیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمیعاً

رَدُّ الشمس
رَدُّ المال
رَدُّ الأمانة
رادهم للمحکمة

. . .
یک کتاب کامل برای توضیح این مفاهیم لازم دارد.

فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی هوشیار
واژگان مترادف و متضاد
واژه راد به ارث رسیده از فارسی میانه ( lʾt' /⁠rād⁠/ ) ، از پارسی باستان [خط مورد نیاز] ( *rā́daʰ ) ، از پروتوایرانی *Hr�Hdah، از پروتو - هندوایرانی *Hr�Hdʰas، از Proto - هندواروپایی *h همزاد اوستایی قدیم 𐬭𐬁𐬛𐬀𐬵 ( rādah، "سخاوت، مراقبت، سخاوتمند" ) ، سانسکریت ودایی राधस् ( rā́dhas، "نفع، سخاوت، هدیه" ) ، در مورد پروتو - اسلاو ( پرتو - اسلاو ) آلمانی *rēdaną ( "تصمیم گیری، نصیحت کردن" ) .
منابع ها. ریشه شناسی واژگان شیرین ایرانی
فرهنگ واژه های اوستا
فرهنگنامه کوچک پهلوی
فرهنگ فارسی به پهلوی
فرهنگ زبان ایرانی باستان
فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی
تاریخچه واجهای ایرانی
فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
فرهنگِ سَنسکریت - فارسی