دیهیم

جنگل=jungle - یوzounkla
دختر=daughterیوkoritsi
پسر=poiser - یو agori
پدر= fatherیوpateras
مادر=mother یو mitera
م=cuisine یو trofi
آب =او aqua یوnero
لباس= cloth یوforema
سگ dog - یوskylos
با اینکه ایران از اروپا دورتره و یونانیان سکوت ادبی نداشتند و هرگز یونانی را برای زبانش نکشتند زبان فارسی به لاتین نزدیکتره
اینو فرستادم برای کسانی مثل کزازی که فکرمیکنند دیهیم ودیادم انگلیسی از یونانی گرفته شده درحالیکه زبان یونانی نسبت به فارسی از انگلیسی دورتره وکلمات روزمره نشان دهنده این گوناگونی وعقب افتادگی است

این معنا در تضاد با داستان خلق بابا آدم و ننه حوای حضرات موسا و ایسا و محمّد از دیدگاه ادیان ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام در باغچه بهشت می باشد. اما همخوانی و همسوئی دارد با معنای واژگان یا واژه های جمله ای اوستائی؛ یکی خویدوده و دیگری آژی ده اکه، که هردو به زبان قوم ماد بوده و نه قوم پارس. اولی در میدان های خود و انسان شناسی در خطاب به خود و شنونده به معنای " خود تو ده تائی هستی " و دیگری در ریشه یابی زندگی انسانی بسوی گذشته های دور دست روی کره زمین و پیوند ریشه ها به آسمان به معنای" زندگانی های دهگانه آسمانی" .
در این زمینه شاید مفید، ثمربخش و راهگشا باشد بدانیم که آبراهام یا ابراهیم ( به اصطلاح پدر اقوام یهود و عرب ) و اجداد سومری و فارسی زبان وی حکم خبری و امری زیر را صادر نموده اند: جو ده، خبری یعنی جوینده ی ده ( ۱۰ ) و امری یعنی ده ( 10 ) را بجوی.
آن حکم صادر شده بعدا در ایران رمزی و راز آلود و معمائی گردیده و به شکل جهود تحول یافته و توسط پادشاهان هخامنشی حدود 520 سال قبل از میلاد ایسا مسیح بصورت یهود ( Jahud یا yahud ) روی سرزمین یودا ( Juda ) بخش جنوبی اسرائیل امروز در آن دوران گذاشته شده و سپس حدود صد سال قبل از میلاد توسط رومیان به شکل Judaa با تلفظ احتمالی یودا آ، تحول یافته.
امروز و آینده شاید بتوانیم با یقین و اطمینان هم بدانیم و هم باور داشته باشیم که آن ده های حقیقی از دیدگاه پیشینیان سومری - ابراهیمی، اشاره به ده امر یهوه ( Jhwh ) ابلاغ گردیده به گوش سر و دل موسا تحت عنوان هالیوودی ده فرمان موسا و اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) یا ( 0 آنتیل 9 ) و کاتِگوری ها یا مفاهیم دهگانه ارسطو در شرح و توضیح هستی یا وجود به کمک ده مقوله یا مفهوم نداشته که هرکدام از لحاظ عددی برابرند با تعداد انگشتان دست ها یا پاهای افراد انسانی ( به استثنای عده قلیل یا انگشت شماری از انسان ها که دارای شش انگشت می باشند ) .
حال سوال اینست که آن نُه عضو خانوادگی هر کدام از ما افراد انسانی ( به تعداد شمع های شمعدان خانوکیای قوم یهود ) در لحظه جاودانه حال کجا هستند، از چه نوع موجودیت و عشق و زندگی برخوردارند و هرکدام کَی و کجا از مادر متولد میشوند و مثل ما عشق و زندگی بهشتی - جهنمی - دنیوی خود را تجربه و سپری می نمایند؟.
چون ایسا مسیح نتوانسته است این سوال را طرح نماید و به آن یک پاسخ ساده، روشن، حقیقی و قابل فهم و درک برای هرفرد انسانی، ارائه دهد، شاید بتوان با یقین و اطمینان هم باور داشت و هم دانست که ایسای دوهزار سال پیش نمی تواند آن سوشیانت، مسیا، ماشیاخ، جی شوای حقیقی و وعده داده شده بوده باشد.
یک نکته مهم اینکه آن نوار سر بند طلائی و آرایشی دیادمی یا دیهیمی دارای نُه دانه در سمت چپ و نُه دانه بصورت قرینه در سمت راستِ یک دانه درشت در نقطه تقارن می باشد که در عمل شمارش یکبار از چپ به راست و بار دیگر از راست به چپ تا نکته ی مرکزی یا کانونی و یا قرینه ای ( یا سیمتری ) دو بار شمرده میشود که مجموعا ۲۰ تا می باشند، ده تا برای یک مرد و ده تا برای یک زن به شکل یک زوج دنیوی - زمینی.
شاید پیشینان خود ما ایرانیان به این دلیل به شاگرد اول ها بجای یک ( ۱ ) نمره ی بیست ( ۲۰ ) میداده اند که امروز هم مرسوم می باشد.
مرا به بزرگواری خویش ببخشائید از اینکه اندکی :
ایسا وار از هر گول و گولیاد و آدم و آدمکی بیزارم و محمّد آسا از هر دیو و دد و غول و جن و جنکی ملولم و انسانم آرزوست/.

( ( که بود آنکه دیهیم بر سر نهاد ؟
ندارد کس آن روزگاران به یاد ؛ ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 231. )