دژخیم

به مدخل �خوش خیم� هم در این سایت بنگرید.
اونجا هم یاوه گویی شده در مورد ریشه شناسی واژه پارسی �خیم�.

تلفظ رو اشتباه زدین ، de , درصورتی که do ( دُ ) درسته

دژخیم =دژ خیم که : دژ= ( ضد ) و خیم =اخلاق و منش ورفتار و رویه وروش و کردار معنی می دهند.
خوش خیم =خوش اخلاق و خوش رویه ( رفتار )
دژخیم =بد رفتار وبداخلاق

۱. جَلّاد - آدمکش - شکنجه گر
۲. بَد سِرِشت - بد ذات - بد نهاد

هی میخوام پاسخ پان مغولان ندهم نمیشه بابا نادان دش/دژ با دس/دیس انگلیسی یکی است و این نشان از کهنی این پسوند در زبان اریان میدهند
کانکت دسکانکت
دشوار دشخوار بوده خوار =اسان دشخوار
بهمن دشمن
خوشنام دشنام
دژخیم خوشخیم
هوسرو دشسرو

بد نهاد بد سرشت

دژ یا دش پیشوندی کهن در زبانهای ایرانی همچون فارسی باستان و اوستایی به معنی: پلید، زشت، بد
که در واژه های
دشمن= نفس پلید یا بداندیش
دشنام= نام زشت
دشوار= دارنده بدی و پلیدی
پانترک بالایی تو باید ریشه زبونت رو از مغولی و تنگوزی و. . پیدا کنی نه فارسی رو به نام خود بدبختت ریشه تراشی کنی
... [مشاهده متن کامل]

پاسخ به ع
دش و دژ در پارسی میانه پیشوندی بوده به چم بد که نمونه فراوان از آن در پارسی میانه است
دشنام : بدنام دشخیم : بدخیم ( سرشت ) دشمن : بد اندیش ( من به چم منش و اندیشه )
دشوار

دژ به معنی بد و خیم به معنای خو و سرشت است.
دشمن که در اصل دژمن بوده که یعنی کسی بد من را می خواهد, دژنام که تبدیل به دشنام شده است به معنای بد نامی است
هر دو کلمه فارسی هستند.

زندان بان