دهلیز

این فیلم به طور کلی نقدهای مثبتی دریافت کرد. عبدالرضا هشترودیلر و مسعود فراستی از جمله افرادی بودند که این فیلم را مثبت ارزیابی کردند. دهلیز نامزد و برندهٔ جوایز زیادی شد. هانیه توسلی برای بازی در این فیلم برندهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن و عطاران نیز نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد در سی و یکمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر شد. سید محمود رضوی، تهیه کنندهٔ این فیلم نیز سیمرغ بهترین فیلم اول را دریافت کرد.
شیوا ( هانیه توسلی ) در غیاب همسر معلمش، بهزاد ( رضا عطاران ) ، که به دلیل یک نزاع باعث قتل شده است، به تنهایی کار می کند و از تنها پسرشان، امیرعلی ( محمدرضا شیرخانلو ) که کلاس اول و پسری شاد و بازیگوش است، مراقبت می کند. امیر علی در ابتدا فکر می کند که پدرش مرده است، اما او در زندان و منتظر تصمیم نهایی دادگاه است. شیوا پیاپی از برادر زن مقتول ( سعید چنگیزیان ) می خواهد تا با خانواده مقتول صحبت کند و رضایت تنها ولی دم باقی مانده را که خواهر دوقلوی ( نگار عابدی ) مقتول است، بگیرد. از طرفی امیرعلی کم کم در مدرسه و جمع دوستان غیاب پدر خود را احساس می کند.
آقای ایزدی ( شاهرخ فروتنیان ) و همسرش ( افسانه چهره آزاد ) که به عنوان فعال اجتماعی در کنار این خانواده هستند، پیشنهاد می دهند که امیرعلی پدرش را ملاقات کند. بالاخره، امیر علی پدرش را برای اولین بار ملاقات می کند. در ابتدا رابطه بین پدر و پسر خوب نیست و امیرعلی دچار مشکلات روحی و فکری می شود. اما به مرور زمان، رابطهٔ بین پدر و پسر صمیمانه تر و دوستانه تر می شود.
به دلیل رفتار خوب در زندان، بهزاد موفق می شود مرخصی بگیرد و نزد خانواده اش برود. در این مدت وضعیت روحی و عاطفی امیرعلی بهتر می شود.
یک بار که شیوا و آقای ایزدی برای جلب رضایت خانواده مقتول، برای بار چندم به خانه آن ها می روند، امیرعلی که همراه آن ها آمده است، رو به مادر مقتول، که به خاطر مرگ پسرش مدت هاست ساکت است و حرفی نمی زند، از کار پدرش عذرخواهی می کند و درخواست می کند که رضایت بدهند تا پدرش آزاد شود. در سکانس پایانی فیلم، مادر مقتول نشان داده می شود؛ در حالی که پس از صحبت های امیرعلی آرام آرام اشک هایش جاری می شود.

( ( به دهلیز کردند چندان نثار
که بر چشم، گنج درم گشت خار ) )
( نامه ی باستان ، جلد هفتم، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص ۳۵۰ )