دل ربودن

دل ربودن ؛ ربودن دل. بردن دل :
به دل ربودن جلدی و شاطری ای مه
ببوسه دادن جان پدر بس اَژْکَهَنی.
شاکر بخاری.
و رجوع به ترکیب ربودن دل شود.

دل [ کسی ] ربودن ؛ وی را فریفته و شیفته خود کردن :
کس نیست به گیتی که بر او شیفته نبود
دلها ز خوی نیک ربایند نه زِاستم.
فرخی.