احتمالا کلمه ای با ریشه فارسی دری باشد چون متعلق به گویش یا لهجه خاصی نیست. ما مشهدی ها هم میگفتیم دست نماز به معنای وضو.
منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
در زبان لری، ما میگیم دَس نِماز یعنی وضو
ده زبان محلی خودمان ( دری افغانی ) یعنی وضو گرفتن
طهارت، وضو
پادیاب، پادیاو، وضوء