claw
دریدن با شاخ زنی
gore
دریدن به طور ناهموار
lacerate
دریدن دیواره کشتی برای غرق عمدی ان
scuttle
دریدن
فارسی به انگلیسی
دریدن با شاخ زنی
دریدن به طور ناهموار
دریدن دیواره کشتی برای غرق عمدی ان
مترادف ها
پاره کردن، گسیختن، گسستن، چاک دادن، دریدن، دراندن
شکافتن، چاک دادن، دریدن
شکافتن، پاره کردن، دریدن
کندن، پاره کردن، چاک زدن، دریدن
ازردن، پاره کردن، دریدن، مجروح کردن
پیشنهاد کاربران
منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
آریایی:
دریدن به اوستایی، dar میباشد که باtear انگلیسی پیوند دارد.
همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
دریدن به اوستایی، dar میباشد که باtear انگلیسی پیوند دارد.
همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
از ترکی مشتق شده. با کلمه درناق یعنی ناخن هم ریشه هست. درمالاماک یعنی ناخن و پنجه کشیدن حیوان. ریشه کلمه ترکی هست و ایدن به آن اضافه شده است. اکثر کلمات رو بعد ریشه یابی آدم به ترکی و عربی میرسه
دریدن ، فتاردن است و فتالدن که به عربی رفته و انفطرت به چم شکافت از آن ساخته شده
واژه دریدن
معادل ابجد 268
تعداد حروف 5
تلفظ daridan
ترکیب ( مصدر متعدی ) [پهلوی: daritan]
مختصات ( دَ دَ ) ( مص م . )
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
واژگان مترادف و متضاد
معادل ابجد 268
تعداد حروف 5
تلفظ daridan
ترکیب ( مصدر متعدی ) [پهلوی: daritan]
مختصات ( دَ دَ ) ( مص م . )
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
واژگان مترادف و متضاد
چاک کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چاک زدن. پاره کردن. دریدن. شکافتن. خراشیدن :
بکردند چاک آن کیی جوشنش
بشمشیر شد پاره پاره تنش.
فردوسی.
به آب اندرون تن در آورده پاک
چنان چون کند خور شب تیره چاک.
... [مشاهده متن کامل]
فردوسی.
فکند آن تن شاهزاده بخاک
بچنگال کردش جگرگاه چاک.
فردوسی.
کواکب بر بساط مجره کاه بگستردند و صبح جامه چاک کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 159 ) . || در مصیبت عزیزی جامه بر تن دریدن. گریبان دریدن یا جامه بر تن پاره کردن در عزا و ماتم یا از شدت اندوه و الم. چهره بناخن شخودن :
همه جامه پهلوی کرد چاک
خروشان بسر بر همی ریخت خاک.
فردوسی.
بیفتاد ز اسب آفریدون بخاک
سپه سر بسر جامه کردند چاک.
فردوسی.
بزد دست و جامه بدرید پاک
بناخن دو رخ را همیکرد چاک.
فردوسی.
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک.
حافظ.
بکردند چاک آن کیی جوشنش
بشمشیر شد پاره پاره تنش.
فردوسی.
به آب اندرون تن در آورده پاک
چنان چون کند خور شب تیره چاک.
... [مشاهده متن کامل]
فردوسی.
فکند آن تن شاهزاده بخاک
بچنگال کردش جگرگاه چاک.
فردوسی.
کواکب بر بساط مجره کاه بگستردند و صبح جامه چاک کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 159 ) . || در مصیبت عزیزی جامه بر تن دریدن. گریبان دریدن یا جامه بر تن پاره کردن در عزا و ماتم یا از شدت اندوه و الم. چهره بناخن شخودن :
همه جامه پهلوی کرد چاک
خروشان بسر بر همی ریخت خاک.
فردوسی.
بیفتاد ز اسب آفریدون بخاک
سپه سر بسر جامه کردند چاک.
فردوسی.
بزد دست و جامه بدرید پاک
بناخن دو رخ را همیکرد چاک.
فردوسی.
نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک.
حافظ.
هتک