دخو

دخو مانند ملانصرالدین سمبل مردم است . گاهی باهوش ، گاهی احمق . مانند این داستان . دخو سر چهارراهی نشسته بود که مسافری از راه رسید و گفت دخو از کدام طرف بروم ؟ دخو پرسید کجا می خواهی بروی ؟ مسافر : فرقی نمی کند . دخو : پس فرقی هم نمی کند که از کدام طرف بروی .

مهترِ دِه ؛ کدخدا. دهخدا :
مرا پارسائی بیاورد خرد
بدین پرهنر مهتر ده سپرد.
فردوسی.
نهانی به پالیزبان گفت شاه
که از مهتر ده گل مهر خواه.
فردوسی.
نگویم که جز مهتر ده بدم.
فردوسی.
ره به تو یابند و تو ره ده نه ای
مهتر ده خود تو و در ده نه ای.
نظامی.

ساده لوح

کودن

دهخدا