داغ کردن

داغ از داخ در فارسی میانه می آید.
مصدر آن داختن بوده که با گرفتن پیشوند وی/گ به شکل ویداختن/گداختن به معنی ذوب شدن هم به کار رفته.

وسم
کی
سوزاندن

کَیّ

سوزاندن

منظور به کسی را دعوا کردن یا تنبیه کردن هم میشه

داغ یا نقش بالای چیزی ماندن ماننده نقش دندان بالای صورت

کی، تحویر

تحویر ، کی