دارواش

/dArvAS/

    mistletoe

مترادف ها

mistletoe (اسم)
دارواش، داروش

پیشنهاد کاربران

دارواش Mistletoe - دارواش Viscumalbum : نام علمی Loranthaceae : خانواده بومی منطقه : اروپا و غرب و جنوب آسیا دارواش در فارسی و گیلکی به معنی علف درخت است. ۴ گیاه شناسی گیاه دارواش به صورت درختچه ای همیشه سبز بر روی سایر درختان می روید و دارای سرعت رشدی
...
[مشاهده متن کامل]

متوسط است . دارواش به علت داشتن سبزینه، نیمه انگلی محسوب می شود. یک گیاه نیمه پارازیت واپی فیت بوده که می تواند فتوسنتز نماید. دارواش فاقد ریشه است. ارتفاع این گیاه بین 60 تا 120 سانتیمتر بوده و گستردگی آن نیز به همین مقدار است. شاخه های آن بین 30 تا 100 سانتیمتر
طول دارند و دارای انشعابی 2 شاخه می باشند . ۵ گیاه شناسی برگهای گیاه همیشه سبز، چرمی، گوشتی، وبه شکل قاشق می باشد، برگها به صورت مخالف هم قرار میگیرند و بین 2 تا 8 سانتیمتر طول و بین 1 تا 2. 5 سانتیمتر عرض دارند . رنگ برگهای این گیاه زرد مایل به سبز می باشد
. ۶ گیاه شناسی گیاه نیمه انگلی دارواش به صورت تک پایه ( ماده یا نر ) وپس از چهار تا شش سال تولید گل می نماید، بعد از گل دهی شاخه های نر می میرند ولی شاخه های ماده پس از آنکه دانه آزاد شد، می میرند وبذر دارواش در شهریور ماه رسیده وکامل می شود. گل های دارواش
بسیار زیبا بوده و فصل شکوفایی آنها اواخر زمستان و اوایل بهار میباشد. ٧ گیاه شناسی گل های گیاه پنج ماه پس از گرده افشانی وتلقیح به میوه تبدیل می شوند، میوه آن گرد، سفید روشن ( شبیه مروارید ) و درشت است و در داخل آن بذر های بسیار چسبناکی قرار گرفته، به طوری که
در گذشته از دارواش در تهیه چسب آهن استفاده می شده است. ٨ دامنه پراکنش دارواش : تمام اروپا غیر از مناطق قطبی، آسیا و شمال آفریقا. ٩ پراکنش دارواش در ایران و جود دارد که بیشتر ( Viscum album ) در جنگلهای شمال، گونه دارواش اروپایی  به زالزالک حمله می کند. وجود
دارد که بیشتر به بلوط ( Loranthus europaeus ) در غرب گونه موخور  حمله می کند. ١٠ میز بان های دارواش در حدود 118 گونه درخت و درختچه هستند. در ایران بر روی سیب، تبریزی، گلابی، انجیلی، بادام، غان، ممرز، شاه بلوط، زالزالک، توت، فندق، گردو، کاج، اقاقیا و گاهی بید
دیده شده اند. ١١ نحوه استقرار وقتی که بذر دارواش بر روی ساقه یا شاخه میزبان قرار گرفت آنزیم هایی جهت نفوذ به گیاه تولید می کند وبعد از چند ماه جوانه زده وتولید هوستوریوم یا ریشک می نماید، این ریشک ها در امتداد سطح پوست رشد کرده تا اینکه به پای یک جوانه یا برگ
می رسند، سپس ریشک عریض شده ودر کنار پوست پهن می شود، در این هنگام هوستوریوم مکینه ریشه مانندی که از مرکز ریشک خارج شده را مستقیماً به داخل گیاه نفوذ داده وبه آوند های آبکش وکامبیوم می رساند وبا گیاه پیوند فیزیولوژیکی ایجاد می نماید. از این هوستوریوم سیستم
رشته ای طولی ومته های شعاعی که کلاً در کار جذب آب ومواد غذایی هستند به وجود می آید و به تدریج به شکل مکنده در آمده ودر بهار سال سوم دوبرگ اولیه انگل ظاهر می شود ودر وسط این برگ ها جوانه ای ملاحظه می گردد که در سال چهارم تولید شاخه های اولیه را می نماید وبعد
از آن تولید بذر نموده وسیکل جدیدی شروع می گردد. ١٢ تکثیر: از آنجایی که این گیاه انگلی است و به طور کامل روی درخت میزبان رشد می کند باید توت های گیاه را بر روی شاخه های درخت میزبان کوبیده شود . برای تکثیر گیاه بهتر است در اواخر پاییز و یا زمستان اقدام شود .
بر روی شاخه های پایین تر درخت ، تکثیر راحت تر صورت میگیرد. ١٣ نحوه خسارت گیاه نیمه انگلی دارواش فاقد ریشه بوده وروی گیاه میزبان مستقر شده وآب ومواد غذایی مورد نیاز خود را که در واقع خود باید از خاک تأمین نماید ، از شیره خام میزبان استحصال می کند. با جذب آب
ومواد غذایی به وسیله دارواش آن قسمت از ساقه که بالا تر از نقطه آلودگی قرار گرفته به مرور ضعیف شده وخشک می شود. علاوه بر آن موقعی که آلودگی شدید باشد، قدرت حیات تمام شاخه یا درخت به تحلیل می رود وتوازن هورمونی میزبان به هم خورده واین عدم تعادل باعث تحریک جوانه
های جانبی شده و شاخه های زیادی به وجود می آید. این گیاه نیمه انگل در موقع جوانه زدن تولید سمی می کند، که برروی گلابی روی آوند ها تاثیر کرده وشاخه های آن را می خشکاند. در آلودگی های شدید، دارواش درخت را ضعیف نموده وآماده برای حمله پاتوژن های پوسیدگی چوب، ریشه
و شکستگی وسرانجام مرگ درخت می نماید. ١۴ دیوس کوریدوس، پیش از میلاد مسیح، از دارواش به عنوان یک گیاه سمی و دارویی نام می برد و در سال 1682 در فرانسه به قدرت زیاد آن در صرع اشاره کرده اند، ولی استفاده از آن از سال 1900 میلادی رونق خاصی گرفت. قسمتهای دارویی :
برگهای پودر شده، سته های رسیده، شاخه های جوان ویا عصاره مایع در درمان استفاده می شود. شاخه و برگ های جوان گیاه داروش در فصل بهار و قبل از ظاهر شدن دانه های گیاه جمع آوری می شوند. طبع گیاه داروش : تلخ، شیرین، سرد، مرطوب ترکیبات شیمیایی گیاه داروش : برگ دارواش
علاوه بر اینکه دارای کلسیم، پتاسیم و منیزیم است یک نوع گلیکوزید و دو نوع ساپونین یکی با خاصیت اسیدی ( ساپونوئید ) و دیگری با خاصیت خنثی ( ساپوتوکسین ) نیز دارد . همچنین استیل کولین، پروپیونیل کولین، کولین، رزین، تیرامین، الکل، مقدار کمی آرسنیک، نوعی آلکالوئید
یافت می شود. شیره تازه گیاه دارای آرژینین، آسپاراژین، پرولین و مقدار کمی هیدروکسی لیزین است. به دلیل داشتن ویسکوتوکسین گیاه سمی است. که خصوصیات مولکولی و فارماکولوژیکی ویسکوتوکسینها شباهت بسیار زیادی به زهر مار دارد. قسمت فعال گیاه، رزین ( ویسین ) است که در نتیجهء
عمل تخمیر، توده ای زرد رنگ، چسبنده و رزینی می شود. ١۵ زمان جمع آوری و نحوه خشک کردن دارواشها را معمولاً در بهار جمع آوری ودر هوا یا در کوره الکتریکی در دمای 106 درجه فارنهایت خشک می کنند. در اروپا بیشتر از روش تزریق و در ایالات متحده م . . .

بپرس