بازار، میدان، محکمه، دادگاه، دیوانخانه، محل اجتماع عموم
courtroom(اسم)
دادگاه، اطاق دادگاه
courthouse(اسم)
دادگاه، کاخ دادگستری
witness box(اسم)
دادگاه، جایگاه شهود، گواهجای
پیشنهاد کاربران
پاسخ به چنین ادعاهایی نیاز به بررسی دقیق زبان شناختی، ریشه شناسی علمی، و استناد به منابع معتبر تاریخی و زبان شناسی دارد. در ادامه به صورت مستند و با اتکا به منابع زبان شناسی معتبر، ادعای مطرح شده را بررسی و رد می کنم: ... [مشاهده متن کامل]
- - - 🔴 ادعای نادرست: "دادگاه" از "دارت گاه / تارت گاه" ترکی به معنی وزن گاه آمده است. ✅ پاسخ علمی و مستند: 1. ریشه واژه �داد� واژه ی �داد� در فارسی و فارسی میانه، از ریشه ی اوستایی 𐬛𐬁𐬙𐬀 ( dāta ) به معنی قانون، حکم، عدل آمده است. این ریشه در سانسکریت نیز به صورت dā به معنی �دادن� آمده است. در فارسی میانه: dād به معنی قانون و عدل است. 📚 منبع: Bartholomae, Christian. Altiranisches W�rterbuch, 1904 MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary, 1971 Bailey, H. W. Dictionary of Khotan Saka, 1979 - - - 2. واژه �گاه� در فارسی واژه �گاه� به معنی جا، مکان، وقت، زمان است و از فارسی باستان gātu - آمده است. در اوستایی هم به صورت gātu - به همین معنا دیده می شود. 📚 منبع: Mayrhofer, M. Etymologisches W�rterbuch des Altindoarischen Monier - Williams, Sanskrit - English Dictionary - - - 3. ترکیب �دادگاه� یعنی جای عدل و قضاوت ترکیب اسم گاه در فارسی بسیار رایج است، مانند: خواب گاه دانش گاه یار گاه کار گاه پس �داد گاه� به معنای مکان اجرای عدل و قضا است. - - - ❌ بررسی ادعای "دارت یا تارت در ترکی یعنی سنجیدن" چنین واژه هایی با این معنی در ترکی معیار ( ترکی استانبولی، آذربایجانی، یا ترکی عثمانی ) وجود ندارد. در زبان ترکی استانبولی: "تارتماک" ( tartmak ) به معنی وزن کردن یا ارزیابی کردن است. ولی این فعل از مصدر لاتین tractare ( باواسطه فرانسه یا ایتالیایی ) به ترکی عثمانی وارد شده و کاملاً وام واژه است. 📚 منبع: Redhouse Turkish - English Dictionary Nişanyan S�zl�k: T�rk�enin Etimolojik S�zl�ğ� 🔹 بنابراین واژه ی "تارتماک" ترکی، نه بومی ترکی است و نه قدیم تر از واژه "داد" در فارسی و اوستایی. - - - 🔵 درباره ی "بونون دادنا باخ" یا "تادنا باخ": در ترکی آذربایجانی: �dad� به معنی طعم است. اما این واژه از ریشه ی فارسی داد / ذائقه / ذوق یا از عربی ذوق گرفته شده است، نه بالعکس. 📚 منبع: Clauson, Sir Gerard. An Etymological Dictionary of Pre - Thirteenth - Century Turkish Nişanyan Etimolojik S�zl�k - - - 🔴 ادعای �زبان دری گویش دوم ترکی است�؟! این ادعا نیز به کلی نادرست، جعلی و بی پایه است: زبان دری شاخه ای از زبان های ایرانی نو است، که مستقیماً از فارسی میانه ( پهلوی ) منشأ گرفته است. ترکی از خانواده ی کاملاً متفاوت زبان های آلتایی / ترکی - مغولی / اورال - آلتایی است. 📚 منبع: Gernot Windfuhr ( ed. ) , The Iranian Languages, Routledge, 2009 Johanson & Csat� ( eds. ) , The Turkic Languages, Routledge, 1998 - - - ✳️ نتیجه گیری نهایی: واژه ریشه اصلی زبان توضیح داد اوستایی ( dāta ) فارسی به معنی قانون و عدل گاه اوستایی/فارسی باستان ( gātu ) فارسی مکان، جا دادگاه فارسی ترکیب اصیل فارسی از دوره میانه تارتماک ترکی با ریشه لاتین وام واژه به معنی وزن کردن dad ( طعم ) وام واژه از فارسی یا عربی ترکی از "ذوق" یا "ذائقه" ادعای فوق تلاش دارد با جعل واژگان و نسبت دادن ریشه های فارسی به زبان ترکی، هویت زبانی و تاریخی زبان فارسی را تحریف کند. این روش ها برخلاف اصول علمی زبان شناسی است و بیشتر مصرف سیاسی یا ایدئولوژیک دارد تا علمی.
منبع. عکس کتاب فرهنگ واژه های اوستا واژه ی دادگاه از ریشه ی واژه ی دات اوستایی هست. لینک کتاب فرهنگ واژه های اوستا قرار می می دهم چون واژه درش دوستان می تواند بررسی کنید و ببینید ... [مشاهده متن کامل]
دات. [ ت َ ] ( اِ ) در فرس هخامنشی و اوستا به معنی قانون است و همین کلمه است که در فارسی �داد� گردیده است. ( فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 57 ) . منبع. لغت نامه دهخدا زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود. • منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴ • تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴ • حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است ) • فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵ • غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶ • فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
دادگاه واژه ای فارسی و برگرفته از واژه � daata� در فارسی میانه و به معنای عدالت، قانون و حق به همراه پسوند مکانی �گاه� می باشد . این واژه در اوستایی نیز به همان شکل �daata� موجود است . همچنین واژه �داور� تغییر یافته واژه �دادور� می باشد . ... [مشاهده متن کامل]
در متون حقوقی پهلوی، مانند ماتیکان هزار دادستان ( یکی از مهم ترین متون حقوقی زرتشتی ) ، واژه ی daadvar ( دادور/داور ) و daata آمده است . فردوسی: چو بنشست شاه از بر دادگاه ز هر سو بیامد بر او نیک خواه ناصر خسرو: خدای را ز کسی ترس کاین جهان و آن دگرش به داد و داوری اوست، دادخواه و گواه
دعوی گاه. [ دَع ْ ] ( اِ مرکب ) مجلس دعوی. جایی که دعوی را در آنجا مطرح کنند. به اصطلاح امروز، محکمه. دادگاه. مجلس داوری : ز دعوی گاه خسرو با دلی خوش روان شد کوهکن چون کوه آتش. نظامی. که هر یک بود در میدان همائی به دعوی گاه نخجیر اژدهائی. نظامی. و رجوع به دعوی گه شود.
اصل کلمه از: جایگاه دادن حق را؛ نه دادزدن. در همه دادگاهای انسانی: شاید حق داری شکایت کنید؛أمّا حق نداری حقّت را إستیفاء کنید! دادگاه الهی؛ حق را کاملا داده میشه. عجله نکنید. مَنْ کانَ یُریدُ الْحَیاةَ الدُّنْیا وَ زینَتَها نُوَفِّ إِلَیْهِمْ أَعْمالَهُمْ فیها وَ هُمْ فیها لا یُبْخَسُونَ15 ... [مشاهده متن کامل]
