خور

خور برابر هور و هور قسمت اصلی اسم اهورا میباشد که اشاراه به هورامزدا است و الف در ابتدای هور به این واژه ارزش جاودانگی داده است مثلا الف در ابتدای واژه مرداد که در اصل امرداد است به معنی جاودانگی نور معنا میشود و در اهورا به هور جاودانگی میدهد.

• کلاغو یا کلاگو: قنات کلاغو که یکی از طولانی ترین قنات های ایران است در مسیری ۷۲۰۰ متری از مادرچاه تا خور کشیده شده و قدمتی ۹۰۰ ساله دارد به عقیده اهالی حفرکنندهٔ این قنات «میرکلان» نامی بوده است.
• دهزیر: قنات دهزیر که از پرآب ترین قنات های کویری است حدود ۴۰۰۰ متر از خور فاصله داشته و قدمت آنه به بیش از ۱۰۰۰ سال می رسد و دارای ۶۵ حلقه چاه می باشد و از زیر شهر می گذرد و اهالی با حفر پایاب به آب آن دسترسی داشته اند. پایاب ها که زمانی نمادی از شهر خور بود طی چند سال گذشته به مرور توسط شهرداری مسدود گردیده است و در حال حاضر پایاب لرد، یکی از معدود پایاب های باقی مانده می باشد که در فلکه مرکزی شهر ( میدان امام خمینی ) قرار دارد مورد بهره برداری قرار می گیرد.
• شورو یا غفورآباد: قدیمی ترین قناتی است که در خور حفر گردیده و بعدها توسط شخصی به نام غفور مرمت گردیده است؛ و به نظر می رسد در حال حاضر اثری از آن ها باقی نمانده است.
• چشمه دریاشور: این چشمه بر روی تپه ای به نام قل هو الله ( سر تل ) قرار دارد و آب مورد نیاز بخشی از کشتخوان دشت خور را فراهم می کند. برای استحمام نیز کاربرد دارد.
• بادام تلخ: در گویش خوری «سِریت» تلفظ می شود. مغز بادام تلخ را برای از بین بردن سم آن چندین بار در آب می جوشانند. موژو نام دیگری است که به این درخت می دهند. از چوب آن برای تهیه بیل، کلنگ، عصا و زغال استفاده می شود و از شاخه های آن سبد بافته می شود. از ریشهٔ آن که به روس معروف است برای دباغی پست مشک استفاده می کنند.
• تاغ:
• تاغ زرد: درختی با تنه قطور و انشعاباتی با رنک سبز روشن.
• تاغ سیاه: شبیه تاغ زرد با ساقه ای محکم تر.
• گز:
• سرخه گز: با رنگ سبز متمایل به قرمز با برگ های باریک و رشته مانند.
• شوره گز: با رنک سبز متمایل به سفید و برای استفاده احشام آن را در آب می شویند تا شوری آن از بین برود.
• کوره گز: بزرگتر از ۲ گز دیگر است و برای دام مناسب نیست و برای جلوگیری از نفوذ شن در مزارع بکار می رود.
• اشنان ( اشنون - اشنیان ) *: این گیاه از خانواده اسفناجیان و بوته ای می باشد و ارتفاع آن تا ۱۵۰ سانتی متر هم می رسد. برگ رسیدهٔ آن را آسیاب کرده و به عنوان پودر رختشویی بکار می ببرند.

شاعرانی چون یغمای جندقی، حبیب یغمایی ، سعید بیابانکی اصالتی خور و بیابانکی دارند.
درضمن : شهر خور از گرمترین نقاط ایران که واقع شده در دشت کویر و کویر مرکزی ایران هم هست یکی از بزرگترین منابع سنگ ایران و بسیاری از منابع معدنی دیگر چون پتاسیم نیز هست.
دلیل نامگذاری شهر خور به این نام بخاطر گرمای شدید آن و نامگذاری شهر خورشید یا خورشید شهر میباشد که در آخر به خور ( خورشید ) منتهی شد.

ص 167 ) . || داد و عدل و عدالت. || ریاست و فرماندهی. || استقلال. || سیاست و عقوبت. ( ناظم الاطباء ) .