خشت

نوعی نیزه
نزد تارک جنگجویی به خشت
که خود و سرش را نه در هم سرشت

واژه خشت از ریشه پارسی میانه ( hšt' /⁠xišt⁠/، �آجر� ) ، از پارسی باستان𐎡𐏁𐎫𐎡 ( i - š - t - i /⁠išti - ⁠/، "آجر خشک شده در آفتاب" ) ، از بستر BMAC وام گرفته شده است. همزاد اوستایی𐬌𐬱𐬙𐬌𐬌𐬀‎ ( ištiia، "آجر" ) ، , 𐬌𐬱𐬙𐬌 ( išti ) , 𐬰𐬆𐬨𐬋𐬌𐬱𐬙𐬎𐬎𐬀 ( zəmōištuua، "آجر سفالی" ) ، سانسکریت इष्टका ( iṣṭakā، "آجر" ) ، توچاری B iścem ( "گل" ) ، پشتو خښته ( ḵẖaś̱ẖtaʿh ) واشکانی 𐫍𐫏𐫢𐫎𐫏𐫃‎ ( hyšṯygyg، �آجر� ) .
... [مشاهده متن کامل]

خشت اول کج تا ثریا نمیرسه بلکه یا میوفته یا برمیگرده به زمین یا جایی دیگری نامعلوم!

خشت
هم ریشه هندواروپایی aidh یا سوخته در پارسی باستان ایشتی ishti در اوستا ایشتیا ishtya ود پهلوی خشت که در سانسکریت ایشتیکا ishtiks یا خشت نامییده میشود. لازم به یادآوریست که تفاوت واژه های اوستا در مقایسه باسانسکریت بیشتر فقط در حروف صدادار میباشد.

خشت خام

خشک از ریشه خش میاد، نمونه های دیگر
خشک=خش ک ( پسوند نامساز، نمونه های دیگرش بزک، انگولک، جفتک، سرخک، متلک، ناخنک، مترسک، پرک، کپک، چشمک، سرک، نرمک، گرمک و. . . است )
خشم=خش ( خشن، زمخت، اخم ) م ( پسوند نامساز، نمونه های دیگرش زخم، اخم، شخم، تخم، مهم، لخم و. . . است )
... [مشاهده متن کامل]

نیزه کوچک

خشت : تحریف کِست به معنای قطعه گل یا بلوک قطعه شده

- نوعی نیزه ی کوچک
زوبین

در افغانستان به آجر گویند