kind of astringent date, unripe dried date
فارسی به انگلیسی
مترادف ها
تاریخ، خرما، زمان، ملاقات، نخل، درخت خرما
خرما
پیشنهاد کاربران
خُرَّما خُرما وخُرما خُرَّما.
"هر که خورد خرما گوید نخور خرما" شهرام.
خرما یک واژه صددرصد پارسی است
خرما شامل دو بخش است
"خر" به ضمه خ ساده شده خور ریشه خوراک می باشد
معنی می دهد خوراک ما
"خر" به ضمه خ ساده شده خور ریشه خوراک می باشد
معنی می دهد خوراک ما
واژه خرما
معادل ابجد 841
تعداد حروف 4
تلفظ xormā
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: xarmāv] ( زیست شناسی )
مختصات ( خُ ) [ په . ] ( اِ. )
آواشناسی xormA
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع واژگان عامیانه
فرهنگ لغت معین
فرهنگ کوچک زبان پهلوی
معادل ابجد 841
تعداد حروف 4
تلفظ xormā
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: xarmāv] ( زیست شناسی )
مختصات ( خُ ) [ په . ] ( اِ. )
آواشناسی xormA
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع واژگان عامیانه
فرهنگ لغت معین
فرهنگ کوچک زبان پهلوی
ازی
خرما ( تمر ) Date
نام علمی Phoenix dactylitera
نام علمی Phoenix dactylitera
🥜 نام انواع آجیل و خشکبار به انگلیسی:
✅ nuts = آجیل
✅ almond = بادام درختی
✅️ peanut / ground nut ( British ) = بادام زمینی
✅ cashew / cashew nut = بادام هندی
✅ walnut = گردو
... [مشاهده متن کامل]
✅ hazelnut ( British ) / filbert ( American ) = فندق
✅ pistachio = پسته
✅ sunflower seeds = تخمه آفتاب گردان
✅ pumpkin seed / pepita = تخمه کدو
✅ chickpea ( British ) / garbanzo ( American ) / garbanzo bean ( American ) = نخود
✅ raisin = کشمش
✅ date = خرما
✅ flaxseed = تخم کتان، بذر کتان
✅ poppy seed = دانه خشخاش، شادانه
✅ sesame seed = دانه کنجد
✅ pine nut / pine kernel ( British ) = چلغوز، دانه صنوبر
✅ roasted watermelon seed = تخمه ژاپنی
✅ chestnut = شاه بلوط
✅ nuts = آجیل
✅ almond = بادام درختی
✅️ peanut / ground nut ( British ) = بادام زمینی
✅ cashew / cashew nut = بادام هندی
✅ walnut = گردو
... [مشاهده متن کامل]
✅ hazelnut ( British ) / filbert ( American ) = فندق
✅ pistachio = پسته
✅ sunflower seeds = تخمه آفتاب گردان
✅ pumpkin seed / pepita = تخمه کدو
✅ chickpea ( British ) / garbanzo ( American ) / garbanzo bean ( American ) = نخود
✅ raisin = کشمش
✅ date = خرما
✅ flaxseed = تخم کتان، بذر کتان
✅ poppy seed = دانه خشخاش، شادانه
✅ sesame seed = دانه کنجد
✅ pine nut / pine kernel ( British ) = چلغوز، دانه صنوبر
✅ roasted watermelon seed = تخمه ژاپنی
✅ chestnut = شاه بلوط
رطب، میوه نخل، تمر
خرما : درختی است گرمسیری با طبیعت سرد و گرم ، انرژی ، قدرت فوق العاده به افرادی که مصرف می کنند می رساند .
خرمای المهتری : اولین خرمای زودرس در هر منطقه هست
خرمای نگار : دومین خرمای است که بعد از المهتری بدست می آید اندازه و سایزش نسبت به سایر خرماها بزرگتر هست از تیره خرماهای زرد و با طبیعت گرم هست و قیمت و مشتری فراوانی دارد بدلیل مرغوبیت و خوشرنگی و خوشمزه ای
... [مشاهده متن کامل]
خرمای شکری : خرمای است سرخ رنگ و بسیار شیرین ، سومین خرمایست که بدست می آید و در نزد خرماکاران محبوب هست چون بسیار شیرین و ترد هست . و همراه دوغ ، پیمابریز ، آبگوشت مصرف زیادی دارد اما افراد تحصیلکرده و مردم شهرهای مصرف کننده ، طبیعت زیبا خرماها را قبل از خرما بودن تجربه نکرده اند و همه مصرف کننده خرما سیاه هستند و زیاد دنبال شناخت انواع خرما نیستند ، اگر تخصص نسبی هم کسب کنند قطعا موقع خرید با طبیعت گرم وسرد مزاجشان خرمای مناسب می خریدند
خرمای مضافتی از تیره سرخ ها موقع رطب ، با طبیعت سرد بسیار مغزی و با انرژی هست و مرغوبترین خرماست که اکثر باغداران برای خودشان هم بدلیل قیمت مناسب استفاده نمی کنند صرفا برای فروش و صادرات به داخل و خارج هست
خرمای مرداسنگ : خرمایست از تیره زرد پوستان موقع رطب با طبیعت خنک و سرد
اخیرا مشتری و مصرف کننده زیادی دارد بدلیل کمبود باید حتما به باغدار یا سردخونه خرما سفارش داد چون بسیاری از باغداران بزرگ نیز برای مصرف خرمای سال خود از �خرمای مرداسنگ � استفاده می کنند . البته خرما برای سهن و چنگال زمستانی از خرماهای زرد گردیال ، عالیجت، کلوته، و سرگروگی و. . . . . . استفاده می شود .
در آینده نزدیک ، خرماها :
زاهدی
سرگروگی
گردیال
خنیزی
ربی
نگار
قربونی
فرض
آذار
و . . . . . . . توضیح خواهم داد ،
خرمای المهتری : اولین خرمای زودرس در هر منطقه هست
خرمای نگار : دومین خرمای است که بعد از المهتری بدست می آید اندازه و سایزش نسبت به سایر خرماها بزرگتر هست از تیره خرماهای زرد و با طبیعت گرم هست و قیمت و مشتری فراوانی دارد بدلیل مرغوبیت و خوشرنگی و خوشمزه ای
... [مشاهده متن کامل]
خرمای شکری : خرمای است سرخ رنگ و بسیار شیرین ، سومین خرمایست که بدست می آید و در نزد خرماکاران محبوب هست چون بسیار شیرین و ترد هست . و همراه دوغ ، پیمابریز ، آبگوشت مصرف زیادی دارد اما افراد تحصیلکرده و مردم شهرهای مصرف کننده ، طبیعت زیبا خرماها را قبل از خرما بودن تجربه نکرده اند و همه مصرف کننده خرما سیاه هستند و زیاد دنبال شناخت انواع خرما نیستند ، اگر تخصص نسبی هم کسب کنند قطعا موقع خرید با طبیعت گرم وسرد مزاجشان خرمای مناسب می خریدند
خرمای مضافتی از تیره سرخ ها موقع رطب ، با طبیعت سرد بسیار مغزی و با انرژی هست و مرغوبترین خرماست که اکثر باغداران برای خودشان هم بدلیل قیمت مناسب استفاده نمی کنند صرفا برای فروش و صادرات به داخل و خارج هست
خرمای مرداسنگ : خرمایست از تیره زرد پوستان موقع رطب با طبیعت خنک و سرد
اخیرا مشتری و مصرف کننده زیادی دارد بدلیل کمبود باید حتما به باغدار یا سردخونه خرما سفارش داد چون بسیاری از باغداران بزرگ نیز برای مصرف خرمای سال خود از �خرمای مرداسنگ � استفاده می کنند . البته خرما برای سهن و چنگال زمستانی از خرماهای زرد گردیال ، عالیجت، کلوته، و سرگروگی و. . . . . . استفاده می شود .
در آینده نزدیک ، خرماها :
زاهدی
سرگروگی
گردیال
خنیزی
ربی
نگار
قربونی
فرض
آذار
و . . . . . . . توضیح خواهم داد ،
35. در مدارک چینی مربوط به خرما Phoenix dactylifera ) دو نکته مهم آمده که از لحاظ علمی شایان توجه است: نخست نقش چین در پراکنش جغرافیایی این درخت در دوره باستان، و دوم تلاشی گذرا برای خو دادن آن به آب و هوای چین. این درخت بومی چین نیست. نخستین بار در دوره تانگ اطلاعاتی راجع به آن ثبت شده هرچند پیش از آن هم در Wei šu و هم در Sui šu از آن به عنوان یکی از محصولات ایران ساسانی و با نام ts`ien nien tsao ( "عنابهای هزار ساله"، عناب، Zizyphus vulgaris، از گیاهان بومی چین ) یاد شده است. Yu yan tsa tsu، خرما را Po - se tsao ( "عناب ایرانی" ) نامیده و گفته زیستگاه آن در پوـ سه ( ایران ) است یا از آنجا به چین آرند. سپس نام فارسی گیاه بصورت k'u - man، *k'ut ( k'ur ) man آمده که شاید همبرابر باشد با خورمان، خورمانگ، ( *khurmang ) *xurman فارسی میانه، خرما، xurmā در پا زند و فارسی امروز که در ترکی عثمانی و یونانی جدید، ( "خـــــرما" ) و ( "درخت خرما" ) ، و korme آلبانیایی نیز به کار گرفــته شده است. در T'an šu همــــــــین واژه hu - man، *guδ ( gur ) - man فرونگاشته شده که همبرابر است با صورت *gurman یا *kurman در فارسی میانه. واژه خرمای فارسی امروز در Pen ts'ao kan mu به صورت k'u - lu ( ru ) - ma آمده است، که شیوه آوانگاری دوره یوآن ( Yüan ) است، و نخستین بار در Čo ken lu که به سال 1366م منتشر شده به کار رفته است. این واژه فارسی وارد زبانهای آریایی امروزی هند و نیز گروه زبانهای مالایایی شده است، kurma در جاوه ای؛ kuramō در چامی؛ korma در مالایایی، دایاکی و سوندایی؛ koromma در بوگیایی و ماکاساری؛ و نیز romö، lomö، amö در زبان خمری.
... [مشاهده متن کامل]
آنچه در پی می آید توصیف این درخت است به نقل از Yu yan tsa tsu: "بلندای آن به نه تا دوازده متر، و دور تنه آن به یک ونیم تا یک متر و هشتاد سانتی متر می رسد. برگها همِیشه سبز و شبیه برگهای t'u t'en ( نوعی خیزران ) است. در ماه دوم سال گل می دهد. گلها شبیه گل موزند و دو پایه. نرم نرم باز می شوند؛ در شکاف آنها بیش از ده غلاف دانه به درازای پنج سانتی متر و به رنگ زرد و سفید بهم رسد. وقتی مغز می رسد، دانه های خرما سیاه رنگ می شوند. بظاهر به عناب خشک ماند. دانه ها خوش خوراک اند و به شیرینی نبات. "
واژه بیگانه دیگر برای خرما را چن تسان ـ کی در Pen ts'ao ši i ی خود به صورت wu - lou، *bu - nu آورده است. وی این واژه را نام همان "عناب ایرانی" می داند که در ایران روید و به عناب ماند. لی شی ـ چن در حاشیه می گوید معنای این واژه هنوز توضیح داده نشده است. نه برتشنایدر و نه هیچ کس دیگر در این مورد چیزی نگفته. این واژه شباهتی شگفت به نام خرما در مصری باستان، bunnu، دارد. می دانیم که اعراب بی شمار واژه برای نامیدن انواع خرما و مراحل متفاوت رشد آن دارند و دور نیست که این واژه مصری را گرفته زان پس به چین برده باشند. نامهای عربی متداول عبارت اند از نخل، nakhl و تمر، tamr ، ( tamar عبری، temar سریانی ) . از طرف دیگر، اگر بپذیریم wu - lou در اصل نام Cycas revoluta ( نک. پائین ) بوده و بعدها به درخت خرما گفته شده، این احتمال هم هست که رابطه wu - lou با واژه مصری تصادفی باشد.
در Lin piao lui نوشته لیو سون ( Liu Sü ) گزارش جالب زیر آمده است:
"اما خرما ( "عناب ایرانی" ) : این درخت را می توان در نــــــزدیکی کوان ـ چو ( Kwan - čou ) ( کانتون ) یافت. تنه درخت که هیچ شاخه ندارد راست است و بلندای آن به نه تا دوازده متر می رسد. تاج درخت در تمام جهات گسترده و بیش از ده شاخه از آن منشعب می شود. بــــــرگها "نـــــــخل نارگیل دریـــــایی" ( hai tsun، Chamaerops excelsa ) را ماند. درختانی که در کوان ـ چو کاشته اند هر سه یا پنج سال یک بار میوه می دهند. میوه شان چون عناب سبزی است که در شمال می روید هرچند کوچکتر. نخست سبز است و سپس زرد می شود. وقتی برگها درمی آید میوه به صورت خوشه تشکیل می شود و معمولاً هر خوشه بین سه تا بیست حبّه دارد که باید با احتیاط آنها را کند و حمل کرد. در کشور ما علاوه بر نوع داخلی، نوع بیگانه آن را هم می خورند. رنگش شبیه حبه های نبات است. پوست و گوشت میوه نرم و براق است. وقتی آن را با بخار آب پخته یا کلوچه سازند بسیار خوشمزه است. هسته اش یکسره با هسته عناب شمال متفاوت است. دو انتهای آن [برخلاف عناب] تیز نیست بلکه از دو طرف به سمت بالا برگشته و مثل تکه کوچک ژد سرخ کینو گرد است. باید با آنها خیلی احتیاط کرد. تا مدتها پس از کاشت هیچ جوانه ای از هسته در نیاید، چنانکه گوئی هیچ گاه سبز نخواهد شد".
در این نوشته خرما به روشنی باز نمائی شده روشن است که درخت خرما در کوان ـ تون کشت می شده و در دوره تانگ میوه آن را از خارج هم وارد می کردند. چون لیو سون، نویسنده این کتاب، در دوره فغفور چائو تسون ( Čao Tsun ) ( 904 - 889 ) می زیست، این اطلاعات به آخر سده نهم مربوط می شود. دوکاندول به خطا می گوید چینیها این درخت را در سده سوم میلادی از ایران آوردند.
لی شی ـ چن در مطلب خود درباره خرما، زیر نام wu - lou tse، نامها را درهم آشفته نوشته هائی ناهمگون را با هم آورده است. برتشنایدر تمامی این ها را دربست پذیرفته است. نیازی نیست شخص گیاهشناس باشد تا دریابد نوشته های Nan fan ts'ao mu čwan و Čo ken lu که بنا بر ادعا به خرما بر می گردد هیچ ربطی به این درخت ندارند. بسا که مراد از آن hai tsao ای که در کتاب نخست توصیف شده Cycas revoluta [نخل ساگو] بوده باشد . در متن کتاب دیگر که برتشنایدر بدون ذکر نام از آن نقل کرده و به اشتباه آن را از "نویسنده ای از دوره مینگ" شمرده از شش درخت "میوه زرین" ( kin kwo ) سخن رفته که در چن ـ تو ( Č'en - tu ) ، مرکز سه ـ چوان، می روید و بر پایه روایتی گفتاری در دوره هان کاشته شده اند. سپس توصیف درخت می آید و نام بیگانه آن k'u - lu - ma ( نک: پیشگفته ها ) می آید که به گفته برتشنایدر درست با درخت خرما می خواند. اما نمی توان باور کرد که این گیاه توانسته باشد در . . .
... [مشاهده متن کامل]
آنچه در پی می آید توصیف این درخت است به نقل از Yu yan tsa tsu: "بلندای آن به نه تا دوازده متر، و دور تنه آن به یک ونیم تا یک متر و هشتاد سانتی متر می رسد. برگها همِیشه سبز و شبیه برگهای t'u t'en ( نوعی خیزران ) است. در ماه دوم سال گل می دهد. گلها شبیه گل موزند و دو پایه. نرم نرم باز می شوند؛ در شکاف آنها بیش از ده غلاف دانه به درازای پنج سانتی متر و به رنگ زرد و سفید بهم رسد. وقتی مغز می رسد، دانه های خرما سیاه رنگ می شوند. بظاهر به عناب خشک ماند. دانه ها خوش خوراک اند و به شیرینی نبات. "
واژه بیگانه دیگر برای خرما را چن تسان ـ کی در Pen ts'ao ši i ی خود به صورت wu - lou، *bu - nu آورده است. وی این واژه را نام همان "عناب ایرانی" می داند که در ایران روید و به عناب ماند. لی شی ـ چن در حاشیه می گوید معنای این واژه هنوز توضیح داده نشده است. نه برتشنایدر و نه هیچ کس دیگر در این مورد چیزی نگفته. این واژه شباهتی شگفت به نام خرما در مصری باستان، bunnu، دارد. می دانیم که اعراب بی شمار واژه برای نامیدن انواع خرما و مراحل متفاوت رشد آن دارند و دور نیست که این واژه مصری را گرفته زان پس به چین برده باشند. نامهای عربی متداول عبارت اند از نخل، nakhl و تمر، tamr ، ( tamar عبری، temar سریانی ) . از طرف دیگر، اگر بپذیریم wu - lou در اصل نام Cycas revoluta ( نک. پائین ) بوده و بعدها به درخت خرما گفته شده، این احتمال هم هست که رابطه wu - lou با واژه مصری تصادفی باشد.
در Lin piao lui نوشته لیو سون ( Liu Sü ) گزارش جالب زیر آمده است:
"اما خرما ( "عناب ایرانی" ) : این درخت را می توان در نــــــزدیکی کوان ـ چو ( Kwan - čou ) ( کانتون ) یافت. تنه درخت که هیچ شاخه ندارد راست است و بلندای آن به نه تا دوازده متر می رسد. تاج درخت در تمام جهات گسترده و بیش از ده شاخه از آن منشعب می شود. بــــــرگها "نـــــــخل نارگیل دریـــــایی" ( hai tsun، Chamaerops excelsa ) را ماند. درختانی که در کوان ـ چو کاشته اند هر سه یا پنج سال یک بار میوه می دهند. میوه شان چون عناب سبزی است که در شمال می روید هرچند کوچکتر. نخست سبز است و سپس زرد می شود. وقتی برگها درمی آید میوه به صورت خوشه تشکیل می شود و معمولاً هر خوشه بین سه تا بیست حبّه دارد که باید با احتیاط آنها را کند و حمل کرد. در کشور ما علاوه بر نوع داخلی، نوع بیگانه آن را هم می خورند. رنگش شبیه حبه های نبات است. پوست و گوشت میوه نرم و براق است. وقتی آن را با بخار آب پخته یا کلوچه سازند بسیار خوشمزه است. هسته اش یکسره با هسته عناب شمال متفاوت است. دو انتهای آن [برخلاف عناب] تیز نیست بلکه از دو طرف به سمت بالا برگشته و مثل تکه کوچک ژد سرخ کینو گرد است. باید با آنها خیلی احتیاط کرد. تا مدتها پس از کاشت هیچ جوانه ای از هسته در نیاید، چنانکه گوئی هیچ گاه سبز نخواهد شد".
در این نوشته خرما به روشنی باز نمائی شده روشن است که درخت خرما در کوان ـ تون کشت می شده و در دوره تانگ میوه آن را از خارج هم وارد می کردند. چون لیو سون، نویسنده این کتاب، در دوره فغفور چائو تسون ( Čao Tsun ) ( 904 - 889 ) می زیست، این اطلاعات به آخر سده نهم مربوط می شود. دوکاندول به خطا می گوید چینیها این درخت را در سده سوم میلادی از ایران آوردند.
لی شی ـ چن در مطلب خود درباره خرما، زیر نام wu - lou tse، نامها را درهم آشفته نوشته هائی ناهمگون را با هم آورده است. برتشنایدر تمامی این ها را دربست پذیرفته است. نیازی نیست شخص گیاهشناس باشد تا دریابد نوشته های Nan fan ts'ao mu čwan و Čo ken lu که بنا بر ادعا به خرما بر می گردد هیچ ربطی به این درخت ندارند. بسا که مراد از آن hai tsao ای که در کتاب نخست توصیف شده Cycas revoluta [نخل ساگو] بوده باشد . در متن کتاب دیگر که برتشنایدر بدون ذکر نام از آن نقل کرده و به اشتباه آن را از "نویسنده ای از دوره مینگ" شمرده از شش درخت "میوه زرین" ( kin kwo ) سخن رفته که در چن ـ تو ( Č'en - tu ) ، مرکز سه ـ چوان، می روید و بر پایه روایتی گفتاری در دوره هان کاشته شده اند. سپس توصیف درخت می آید و نام بیگانه آن k'u - lu - ma ( نک: پیشگفته ها ) می آید که به گفته برتشنایدر درست با درخت خرما می خواند. اما نمی توان باور کرد که این گیاه توانسته باشد در . . .
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١١)