خبیث

ریشه ی ثلاثی این کلمه سه حرف ( خ ب ث ) می باشد که مصدر و بن واژه ی این ریشه، دو حرف ( خ ب ) می باشد.
حکمت نگارش آوای مشترک حرف ( س ث ص ) به سه صورت که مدل ذات آوایی و صوت این حرف دارای بُرد بیشتر و قدرت رسا بودن زیاد تری به نسبت دیگر حروف است در جانمایی حروف در میان ساختمان کلمات مفهوم قدرت بُرد و رسانایی را در شکل دهی ساختمان کلمات برای ایجاد مفاهیم ایجاد می کند.
به گونه ای که در تلفظ کلمه ی سوت عمل سوت زدن نیز همزمان در تلفظ این کلمه ایجاد می شود.
و نهایتاً هر سه حرف ذکر شده با یک آوای مشترک در قانون قلب ها در مبحث زبانشناسی قابل تبدیل به حرف ( ز ) می باشد مثل موسیقی و موزیک
اگر از زاویه ی قانون اولویت آوا نسبت به نگارگری حروف برای رسیدن به مفهوم کلمه ی خبیث ورود کنیم کلمه ی خبیث یا خبیس مرتبط با کلمه ی خَبّیز و خَبّاز با ترجمه و برگردان به زبان فارسی به مفهوم مشترک نان و نانوا می باشد.
کلمه ی خَبّاز که به معنی نانوا در زبان فارسی ترجمه و برگردان می شود در واقع با ریخت خَپّاز منشعب از کلمه ی پِخت و پَز می باشد که با ادغام و ترکیب دو کلمه ی پُخت و پَز باعث ایجاد کلمه ی خَپّاز یا خَبّاز می شود.
دو حرف ( پ ب ) به دلیل محل و نقطه ی مشترک صدور آوا در قانون قلب ها قابل تبدیل به همدیگر می باشند.
بار منفی که در کلمه ی خبیث به عنوان یک صفت رذیلانه و نکوهیده ایجاد شده به خاطر وجود حرف ( ای ) با ذات آوایی که دارد در این کلمه می باشد.
حرف ( ی ) در یکسری از موقعیت ها نماد کم شدن و کم کردن و کم بودن را ایجاد می کند.
بر همین مبنا بار معنایی که برای کلمه ی خبیث ایجاد می شود به معنی شخصی که نان بده نیست و این در حالی است که توانایی نان دهی به دیگران را هم دارد. به قول معروف این اشخاص خبیز هستند و خباز نیستند و دست گرمی برای هم نوعان خود ندارند و دستشان برای بخشش خشک و سرد می باشد در صورتی که مفهوم کلمه ی خباز به معنی نانوا به خاطر وجود حرف تعالی بخش ( آ ) در ساختمان این کلمه به شخصی اشاره دارد که در نان دادن به دیگران، انسان دست گرم و بخشنده ای می باشد و به صورت ذاتی و درونی میل و اشتیاق به بخشندگی دارد.
به عنوان مثال ؛
- در سوره بقره، آیه ۲۶۷:
�وَ لا تَیَمَّمُوا الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ�
یعنی: از اموال ناپسند و بی ارزش برای ایجاد یُمْن و میمنت به آنها انفاق نکنید.
و یا ؛
- سوره مائده، آیه ۱۰۰:
�قُلْ لَا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ�
بگو تساوی و توازن ندارد و موزون نیست خبیث و طَیِِّب
البته کلمه ی طَیِِّب به معنی پاکی به لحاظ مفهوم اصلی خودش از جهت دیب و دیبا بودن و طوبا بودن و دارای آداب بودن و از روی ادب می باشد . کلمه ی طیب و دیب مرتبط با کلمه ی دیب و داب به معنی دارای عمق و عمیق بودن و پُر مغز بودن و حاوی محتوا بودن می باشد.
پس با یک تعریف خلاصه یعنی: پلید و پاک برابر نیستند، حتی اگر خبیث زیاد باشد.

مَّا کَانَ اللَّهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ حَتَّىٰ یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ ۗ وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَلَـٰکِنَّ اللَّهَ یَجْتَبِی مِن رُّسُلِهِ مَن یَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَکُمْ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿١٧٩ آل عمران﴾
وَآتُوا الْیَتَامَىٰ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ ۖ وَلَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَىٰ أَمْوَالِکُمْ ۚ إِنَّهُ کَانَ حُوبًا کَبِیرًا ﴿٢ النساء﴾
قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠٠ المائدة﴾
لِیَمِیزَ اللَّهُ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبِیثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَیَرْکُمَهُ جَمِیعًا فَیَجْعَلَهُ فِی جَهَنَّمَ ۚ أُولَـٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ( ٣٧الأنفال )
. . . وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَائِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِی . . . ﴿١٥٧ الأعراف﴾
وَمَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ ﴿٢٦ ابراهیم﴾
وَلُوطًا آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِی کَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِینَ ﴿٧٤ الأنبیاء﴾
الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ ۖ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ ۚ أُولَـٰئِکَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا یَقُولُونَ ۖ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ ﴿٢٦ النور﴾
معادل فارسی:بدجنس، پست فطرت، بد ذات