خانقاه، منزل، مسکن، جا، برج، نشیمن، خانه، سرای، اهل خانه، جایگاه، اهل بیت، محل سکنی، منزلگاه
inhabitation(اسم)
خانقاه
پیشنهاد کاربران
در انتهای توضیحات ذیل در مورد فلسفه و معنا و مفهوم کلمه خانقاه خدمت عزیزان تبیین گردیده است. از آنجایی که برای رسیدن به مفاهیم واژه ها در اکثر مواقع اولویت در تلفظ می باشد تا در نگارش، به یک کلید واژه برای یافتن جایگاه اصلی اون واژه در عالم حقیقی می پردازیم. اینکه می گویند خانِ نعمت الهی گستردست یا خان ِ کَرَم امام خوبی ها پذیرای زائران می باشد جملاتی است که به گوش و چشممان آشناست. در عالم خلقت، و حکمت خدا، از خان کَرَم الهی یک دانه ی سیب تبدیل به یک درخت سیب با سیب های فراوانی می شود که هر سال خداوند متعال به مخلوقاتش عطا می کند. یا خوانسار که شهری است پر از چشمه و دار و درخت. یا کلمه کانی که تغییر شکل یافته خان می باشد. شهری هم با نام بوکان داریم به مفهوم معدن چشمه. یا کلمه مکان و مکانیک که امکان ادامه حیات در این مقوله علمی بررسی می شود. به طور کلی دو مفهوم از خان می توان دریافت کرد. سفره و چشمه. حال زنجیره چند واژگان مرتبط با هم را پی می گیریم تا پی به جریان مفاهیم در دل کلمات هم خانواده ببریم. خن خان خانم خانه خانواده خاندان خندان خواندن آخوند خانگاه. خَن مکانی در کشتی که موتور محرک کشتی یا انبار مواد غذایی و ضروری در آن نگهداری می شود. خان فردی که سفره دار است و افرادی از سفره اش بهره مند می شوند خانم شریک و سفره انداز آن خان. خانه مکانی که در آن سفره پهن می گردد. خانواده افرادی که به گرد یک سفره جمع می شوند. خاندان خانواده هایی که از سفره های هم باخبرند تا مبادا سفره خانواده ای از آن خاندان محروم از نعمت های خداوندگار ما گردد. خندان آرامشی که از منعم شدن از سفره درون در صورت انسان نمایان می گردد. خواندن یعنی منعم شدن از یک سفره علمی و معرفتی و آخوند، بزرگ یک خاندان که معمولاً با سواد و درس خوانده خاندان هم بود که در رسم قدیم ایرانی ها خانواده ها به گرد آن آخوند مشکلاتشان را حل و فصل می کردند و مشاوره می گرفتند یا دختر و پسر به عقد هم در می آوردند. ... [مشاهده متن کامل]
کلمه خانگاه نیز یک کانسپت کلامی متشکل از دو کلمه خان به مفهوم سفره و گاه به مفهوم وقت و زمان می باشد. خانگاه یا خانقاه در ابیات عرفانی شعرای ما به اون مکان خاصی که در زمان های مشخص که وقت اذان می باشد و سجاده نماز در آنجا پهن می شود جهت کسب نور و معرفت می باشد. کلمه خانگاه اشاره به زمان سفره پهن کردن که همان سجاده باشد دارد. مؤَیِّد توضیح کلمه خانقاه، این شعر حضرت حافظ که فرموده؛ منم که گوشه میخانه خانقاه من است دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک نوای من به سحر آه عذرخواه من است ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله گدای خاک در دوست پادشاه من است غرض ز مسجد و میخانه ام وصال شماست جز این خیال ندارم خدا گواه من است مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است از آن زمان که بر این آستان نهادم روی فراز مسند خورشید تکیه گاه من است گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ تو در طریق ادب باش گو گناه من است
در آیین مانی ( مانوی ) به آن: "مانِستان" می گویند! آیین ها، نماد ها و نوزودهای ( تشرف های ) صوفیه و درویش مسلکی ( تَصَوّف ) ؛ بسیار همسان ( شبیه ) است با آیین های مانی! به گونه ای از آیین های مانی الگوبرداری کرده است! ... [مشاهده متن کامل]
( ( صوفیه: در ادبیات گِنوسی یا گنوسیسم به آن "سوفیا" می گویند! ) ) برای نمونه: درویش همان گُزیدگان ( برگزیدگان ) مانی و مُرید همان نیوشاگان ( نیوشایان ) مانی است!
Synagoge با تلفظ سینا گو گه: عبادتگاه قوم یهود که از سه کلمه فارسی به شکل زیر ساخته شده است : سینا یعنی شنود ؛ گو ریشه در مصدر گفتن داشته و دارد و گه مخفف گاه می باشد، هم به معنای زمان یا وقت و هم به معنای جا یا مکان. لذا این واژه در اصل و ریشه به معنای وقت و محل گفت و شنود بوده است و گفت و شنود اشاره به شنیدن کلام یَهوَه مندرج در تورا ( تورات ) و بیان آن توسط پیشوایان دینی و رابیان یا آموزگاران دینی و شنیدن آن توسط شنوندگان. تاریخ پیدایش این واژه که به معنای عبادتگاه می باشد در زبان عبری ناپیداست. این احتمال شاید قریب به یقین باشد که پس از فتح بابل و آشور توسط هخامنشیان ( کوروش ) و رها نمودن اسیران یهودی و اجازه بازگشتن آنان به سرزمین کنعان و نوسازی معبد اورشلیم و معاف نمودن آنان از دادن باج و خراج و به پاس آن، حکیمان و عارفان و پیشوایان دینی قوم یهود نام عبادتگاه خودرا با استفاده از سه کلمه فارسی بالا انتخاب نموده باشند. از طرفی دیگر کوه سینا که روی یکی از قله های آن گویا موسا دو لوح سنگی که روی آنها ده فرمان یا ده جمله امر به معروف و نهی از منکر به کمک شعله های آتش ساطع شده از انگشتان موجودی به نام " من اینم که هستم " ( البته به زبان خود آن موجود ) دریافت نموده باشد، به معنای کوه شنود بوده و هست. لذا قبل فتح بابل و آشور این کلمه یعنی سینا یا شنود در زبان عبری موجود بوده است. ... [مشاهده متن کامل]
Isagoge : با تلفظ ایسا گوگه ( و نه با تلفظ عیساغوجه و یا عیساگَوجه ) یعنی محل و وقت ذکر نام ایسا قبل از پیدایش کلمه کلیسا. Allahgoge : با تلفظ الله گوگه یعنی محل و وقت ذکر نام الله قبل از پیدایش کلمه مسجد. Kanagah : با تلفظ کاناگاه و یا خانقاه و یا خانا قاه یا خانه آقا ، محل و وقت ذکر نام حق تعالی که با تقلید و اقتباس از آقا و یا سرور آسمانی قوم یهود و پدر آسمانی مسیحیان و الله مسلمانان و در میدان رقابت القالب و نام ها توسط صوفیان مسلمان و پارسی زبان به پیدایش رسیده است. کان آگاه : در اصل به معنای معدن آگاهی و سپس به خانه آگاه به معنای محل تجمع آگاهان به حرکت یا طریقت صوفیانه و عارفانه بسوی حق تعالی و نه در جهت شناخت خود و او بلکه ذکر نام او. نتیجه کلی اینکه اگر یک یا چند و یا خیل وسیعی از انسان ها کلیه لحظات عمر خودرا در این اماکن یعنی کنیسا و کلیسا و مسجد و خاناقاه یا خانقا و آتشکده و تمپل سپری نمایند و یک لحظه از ذکر و تسبیح نام و صفات و اسماء یاهوَه یا یَهوَه و ایسا و پدر آسمانی و الله و رسول و ولی وی و اهورامَزِدا و زرتشت و برهمن و برهمان و بودا و حق تعالی و طاعت و بندگی و ستایش و پرستش و تبعیت و پیروی از اوامر و کلام های آنها غافل نشوند، با این وجود هرگز به شناخت حقیقی خود و خداوند متعال به اندازه سر یک سوزن معرف حقیقی کسب نخواهند نمود، غیر غرق شدن هرچه بیشتر در ظلمت های ژرف و جهل های علاج ناپذیر. زیرا شناخت خود و خداوند فقط از طریق شناخت ظاهر و باطن همین واقعیت و طبیعت و کیهان و بخصوص ظاهر و باطن انسان امکان پذیر می باشد ( هوالظاهر و الباطن یعنی هو یا الله ظاهر و باطن این واقعیت می باشد ) و آنهم به روش علمی یعنی مشاهده ؛ آزمایش، تولید تئوری؛ آزمایش تئوری در عمل ؛ رفع و یا برطرف نمودن اشتباهات و تکامل آن و یا رد آن و ایجاد تئوری نو و الا آخر.
محل اجتماع دراویش
محل گردهمایی درویشان و عرفا
خانقاه در میبد هم هست کنار بفرو
معرب خنگاه ، مکان بودن درویشان و مشایخ و مسافرانی که بدان وارد می شدند با تشریفات و آداب خاصی در آن روزگار می گذراندند. و محلی برای به جا آوردن عبادت و فرائض زهاد
- محل اقامت درویش ها
آی مدیر این حرف مرا ب اشتراک بگذارید مردم گناه دارند وژدانتان را زیر پا نگذارید. اون حرفای قبلی ک نوشتم رو میگم.
جایی مانند مسجد امروزی برای عبادت صوفیان
سردم
درخانقاه بردسکن یک درویش درسمت باغ نو به خاک سپرده شده که مشخصاتی ازوی به جای نمانده چون تنها مشخصه سنگ قبروی بوده وبزرگانی هم که اطلاعات داشته اند درمیان مانیستند. فکرمیکنم ارتباطاتی بامعنویت، عرفان ویاتصوف ... [مشاهده متن کامل]
بشود پیداکرد، البته این باید مستند شود. ازاعتباراین درویش همین بس که قسمتی ازباغات به نام درویش اباد شناخته می شود.