حواس

در پاسخ به کاربرِ {ویرمان}:
زبانِ لری زبانِ جدایی از پارسی نیست و تنها یک گویش از آن است! شما آن هزاران سال را در چه کشوری زندگی می کردید؟ آیا در روسیه بودید؟ یا در چین بودید؟
در کشوری به نام ایران زندگی می کردید و بسیار نزدیک به پارس ها بودید.
زبان لری از زبان های خاوری ( =غربی} ایرانی است که آشکار است با زبان پارسی هَمریشه و یا برگرفته از آن است.
واژگانی که در لری هستند، در پارسی کهن نیز بوده اند.
بِدرود!

کس دیگری را دیده بودم که به جای �ذهن� می گفت: �نهان�.
نهان هم خوب نیست چون نهان به جای ضمیر و باطن بکارمی رود.
پس از کندوکاوهای بسیار به واژه ی �اندیشمان� رسیدم.
اندیشمان: اندیش مان.
چنان که: در ذهن من این می گذرد که. . . در اندیشمان من این می گذرد که. . .
واژه ی اندیشمان برای ترجمانی نوشتارهای هستی شناسیک بسیار خوش کاربرد خواهد بود: )
پارسی را پاس بداریم.

- از ویر شدن ؛ از یاد رفتن.
|| فهم و هوش و ادراک. ( ناظم الاطباء ) :
دو مرد خردمند بسیارویر
به مردی و گردی چو درّنده شیر.
فردوسی.
کسی را که کمتر بُدی خط و ویر
نرفتی به دیوان شاه اردشیر.
فردوسی.
- تیزویر ؛ تیزهوش :
زین بدکنش حذر کن و زین پس دروغ او
منیوش اگر به هوش و بصیری و تیزویر.
ناصرخسرو.
مثالی از امثال قرآن تو را
نمودم بر آن بنگر ای تیزویر.
ناصرخسرو.
|| بهر. سهم. قسمت. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
نه گهواره دیدم نه پستان شیر
نه از هیچ خوشی مرا بود ویر.
فردوسی.