حماله

حمالة. [ح َم ْ ما ل َ ] ( ع ص ) مؤنث حمال است. ( اقرب الموارد ) : و امرأته حمالة الحطب. ( قرآن 4/111 ) .
- حمالةالحطب ؛ ( مأخوذ از قرآن ) لقب زن ابولهب یعنی ام جمیل است. رجوع به این کلمه در ردیف خود شود.
حمالة. [ ح ِ ل َ ] ( ع اِ ) پیشه حمالی. ( منتهی الارب ) . حرفه حمال. ( اقرب الموارد ) . || دوال شمشیر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . دوال نیام شمشیر. ( مهذب الاسماء ) . ج ، حمایل. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) . اصمعی گوید: حمایل از لفظ خود واحدی ندارد و واحد آن مِحمَل است. ( از اقرب الموارد ) .
منبع. لغت نامه دهخدا