حلوا نوعی شیرینی و دسر است که در کشورهای گوناگونی مرسوم است. حلوا انواع مختلفی دارد و برحسب نوع آن ممکن است برخی مواقع به عنوان شیرینی برخی مواقع به عنوان دسر یا برخی موارد نیز در پخت یک غذا یا شیرینی دیگر مورد استفاده قرار گیرد. به طور مثال در پخت و تهیه رنگینک از حلوای آرد یا همان حلوای سیاه یا ترحلوا استفاده می شود.
... [مشاهده متن کامل]
از انواع مشهور حلوا می توان به ترحلوا، حلوا شکری، حلوای هویج، حلوای گردویی، حلوا ارده، حلوالوز و غیره اشاره کرد.
مواد اولیه تهیه حلوا برحسب نوع آن مختلف است. برای نمونه حلوای آرد گندم از مخلوط شدن آرد سفید گندم با روغن آفتابگردان و شیره انگور و هل و گلاب و مغز پسته و زعفران و به جای شیره می توان شکر استفاده کرد بر روی آتش شدید به دست می آید.
حلوا از آرد گندم تهیه می شود. نوعی حلوا نیز در شهر بهبهان پخته می شود که با آرد برنج پخته می شود. در این نوع حلوا برنج خرد یا آرد شده را به همراه روغن، شکر، هل، گلاب پخت می کنند و پس از دم کشیدن برنج به قسمت های مخروطی شکل تقسیم و با دارچین تزیین می کنند و در ایام محرم بین عزاداران تقسیم می کنند.
بسته به نوع مواد اولیه استفاده شده و محل جغرافیایی پخت، حلوا می تواند طعم ها و شکل های مختلفی داشته باشد و با در نظر گرفتن تأثیر لهجه های محلی در نامگذاری انواع مختلف حلوا شکل می گیرد:
• حلوا ارده
• حلوای انگشت پیچ یکی از شیرینی های سنتی ایرانی است. نوعی حلوا است که با آرد، شکر و روغن به طور مساوی و مقدار کمی گلاب یا زعفران تهیه می شود؛ طرز تهیه این حلوا به این صورت است که ابتدا آرد را در روغن بو داده و در محلول آب شکر و کمی زعفران یا گلاب می پزند تا به روغن بیفتد. این حلوا چون کش می آید و می توان آن را دور انگشت یا چنگال پیچید به حلوای انگشت پیچ معروف است.
• حلوای اوماج، یا به اصطلاح ترکی اوماج حالواسی، یکی از انواع حلواهای محلی آذربایجان است که با زردچوبه و شیر آماده می شود و اصالت آن به استان های اردبیل و آذربایجان شرقی برمیگردد. در اکثر حلواهایی که شامل شیر هستند، شیر مستقیماً به مواد اضافه می شود اما در مورد حلوای اوماج، روش کار کمی متفاوت و زمان برخواهد بود. این حلوا ممکن است با شیر و با شیره انگور تهیه شود.
• حلوای خارک، در جنوب ایران و با استفاده از خارک چرخ شده، طبخ می شود.
• حلوا خرمایی یا حلوای خرما یکی از معروف ترین شیرینی های محلی استان خوزستان است.
• حلوا زردک، در شهر شوشتر پخت می شود و از سوغاتی های این شهر به شمار می رود. زردک نام هویج ایرانی است که در گویش شوشتری و زبان فارسی به کار می رفته است. این غذا معمولاً در وعده صبحانه یا عصرانه صرف می شود.
• حلوای زنجبیلی، این حلوا در مناطق سردسیری شمالی کشور به ویژه در نواحی آذربایجان درست می شود. در این حلوا برخلاف حلواهای رایج، به جای زعفران، از زنجبیل استفاده می شود. به سبب وجود زنجبیل مقوی بوده و خوردن آن در ماه رمضان مرسوم است. حلوای زنجبیلی سوغات استان گلستان است.
• حلوای سفید، انواع مختلفی از حلوای سفید پخته می شوند که با آرد برنج، برنج و آرد گندم پخته می شوند.
• حلوای سیاه، حلوای سیاه اردبیل مخلوطی از آرد و جوانه گندم، آب، روغن خوراکی، کره، ادویه جات و شیرین کننده های طبیعی است. به طور سنتی، به شکل گلوله های درشت فرم داده به عنوان آذوقه به خصوص برای استفاده در زمستان با توجه به خاصیت انرژی زایی و گرمی آن نگهداری می کردند. حلوای سیاه در اردبیل درست می شود حلوای سیاه به دلیل استفاده از چند مغز خاصیت انرژی زایی و گرمی بیشتری نحوه طبخ و استفاده از روغن های خوراکی، کره و شیرین کننده هایی مانند شیره انگور یا خرما طبخ می نمودند و در دمای هوای متوسط در مطبخ یا انبارهای آذوقه چهار تا شش ماه بدون شکرک زدن و فاسد شدن باقی می ماند.
• حلوای ساگو، ساگو یا سگو دونه های نشاسته ای سفید و رنگی که از مغز ساقه نوعی نخل تهیه می شود. در استان های هرمزگان و بوشهر این حلوا پخته می شود.
• حلوای سوهانی، حلوا سوهانی در شهرهای مختلف به شکل ها و دستور پخت مختلف تهیه می شود اما حلوای سوهانی با شیر، بیشتر در اردکان تهیه می شود.
• حلوای شاه دانه، حلوای سنتی استان قم است. این حلوا معمولاً به رنگ پایهٔ سفید و مملو از شاه دانه های درشت است. برای تهیهٔ حلوا شادونه ( حلوا شاه دانه ) ، از آرد، شکر و شاه دانه استفاده می کنند و به شکل سوهان می پزند.
• حلوالوز، یکی از سوغاتی های شهر دماوند است. حلوا لوز نوعی شیرینی یا همان حلواست که بدون استفاده از شکر تهیه می شود.
• حلوا کنجدی، در شهرهای خوزستان، شیراز و سبزوار و بروجرد تهیه می شود و به ملکه حلواها نیز معروف است و یک شیرینی سنتی است و به روش های مختلف تهیه می شود به طور مثال با شیره خرما یا شیره انگور یا عسل می توان تهیه کرد.
• حلوا گردویی، یکی از انواع حلواهای سنتی ایرانی است که اصالت آن متعلق به شهر گرگان می باشد.
• حلوای مقراضی، یکی از قدیمی ترین حلواهای طبخ شده در استان های جنوبی ایران به خصوص بوشهر و شیراز و در اصل منطقه لار است.
• حلوای هویج، در شهرهای مختلف با روش های متنوعی درست می شود. می توان برای تهیه حلوای هویج از شیر به جای آب استفاده کرد که در این صورت حلوای هویج با شیر می شود. زمانی که این حلوا با آرد تهیه می شود هویج آن نباید محسوس باشد و بهتر است آن را با میکسر به شکل پوره درآورد یا اگر میکسر در دسترس نیست هویج پخته و بعد پوره شود.
• حلوای یغدر، از شیرینی های مخصوص پذیرایی در مراسم های عزاداری محسوب می شود که در مناسبت های مذهبی نیز به صورت نذری پخته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
از انواع مشهور حلوا می توان به ترحلوا، حلوا شکری، حلوای هویج، حلوای گردویی، حلوا ارده، حلوالوز و غیره اشاره کرد.
مواد اولیه تهیه حلوا برحسب نوع آن مختلف است. برای نمونه حلوای آرد گندم از مخلوط شدن آرد سفید گندم با روغن آفتابگردان و شیره انگور و هل و گلاب و مغز پسته و زعفران و به جای شیره می توان شکر استفاده کرد بر روی آتش شدید به دست می آید.
حلوا از آرد گندم تهیه می شود. نوعی حلوا نیز در شهر بهبهان پخته می شود که با آرد برنج پخته می شود. در این نوع حلوا برنج خرد یا آرد شده را به همراه روغن، شکر، هل، گلاب پخت می کنند و پس از دم کشیدن برنج به قسمت های مخروطی شکل تقسیم و با دارچین تزیین می کنند و در ایام محرم بین عزاداران تقسیم می کنند.
بسته به نوع مواد اولیه استفاده شده و محل جغرافیایی پخت، حلوا می تواند طعم ها و شکل های مختلفی داشته باشد و با در نظر گرفتن تأثیر لهجه های محلی در نامگذاری انواع مختلف حلوا شکل می گیرد:
• حلوا ارده
• حلوای انگشت پیچ یکی از شیرینی های سنتی ایرانی است. نوعی حلوا است که با آرد، شکر و روغن به طور مساوی و مقدار کمی گلاب یا زعفران تهیه می شود؛ طرز تهیه این حلوا به این صورت است که ابتدا آرد را در روغن بو داده و در محلول آب شکر و کمی زعفران یا گلاب می پزند تا به روغن بیفتد. این حلوا چون کش می آید و می توان آن را دور انگشت یا چنگال پیچید به حلوای انگشت پیچ معروف است.
• حلوای اوماج، یا به اصطلاح ترکی اوماج حالواسی، یکی از انواع حلواهای محلی آذربایجان است که با زردچوبه و شیر آماده می شود و اصالت آن به استان های اردبیل و آذربایجان شرقی برمیگردد. در اکثر حلواهایی که شامل شیر هستند، شیر مستقیماً به مواد اضافه می شود اما در مورد حلوای اوماج، روش کار کمی متفاوت و زمان برخواهد بود. این حلوا ممکن است با شیر و با شیره انگور تهیه شود.
• حلوای خارک، در جنوب ایران و با استفاده از خارک چرخ شده، طبخ می شود.
• حلوا خرمایی یا حلوای خرما یکی از معروف ترین شیرینی های محلی استان خوزستان است.
• حلوا زردک، در شهر شوشتر پخت می شود و از سوغاتی های این شهر به شمار می رود. زردک نام هویج ایرانی است که در گویش شوشتری و زبان فارسی به کار می رفته است. این غذا معمولاً در وعده صبحانه یا عصرانه صرف می شود.
• حلوای زنجبیلی، این حلوا در مناطق سردسیری شمالی کشور به ویژه در نواحی آذربایجان درست می شود. در این حلوا برخلاف حلواهای رایج، به جای زعفران، از زنجبیل استفاده می شود. به سبب وجود زنجبیل مقوی بوده و خوردن آن در ماه رمضان مرسوم است. حلوای زنجبیلی سوغات استان گلستان است.
• حلوای سفید، انواع مختلفی از حلوای سفید پخته می شوند که با آرد برنج، برنج و آرد گندم پخته می شوند.
• حلوای سیاه، حلوای سیاه اردبیل مخلوطی از آرد و جوانه گندم، آب، روغن خوراکی، کره، ادویه جات و شیرین کننده های طبیعی است. به طور سنتی، به شکل گلوله های درشت فرم داده به عنوان آذوقه به خصوص برای استفاده در زمستان با توجه به خاصیت انرژی زایی و گرمی آن نگهداری می کردند. حلوای سیاه در اردبیل درست می شود حلوای سیاه به دلیل استفاده از چند مغز خاصیت انرژی زایی و گرمی بیشتری نحوه طبخ و استفاده از روغن های خوراکی، کره و شیرین کننده هایی مانند شیره انگور یا خرما طبخ می نمودند و در دمای هوای متوسط در مطبخ یا انبارهای آذوقه چهار تا شش ماه بدون شکرک زدن و فاسد شدن باقی می ماند.
• حلوای ساگو، ساگو یا سگو دونه های نشاسته ای سفید و رنگی که از مغز ساقه نوعی نخل تهیه می شود. در استان های هرمزگان و بوشهر این حلوا پخته می شود.
• حلوای سوهانی، حلوا سوهانی در شهرهای مختلف به شکل ها و دستور پخت مختلف تهیه می شود اما حلوای سوهانی با شیر، بیشتر در اردکان تهیه می شود.
• حلوای شاه دانه، حلوای سنتی استان قم است. این حلوا معمولاً به رنگ پایهٔ سفید و مملو از شاه دانه های درشت است. برای تهیهٔ حلوا شادونه ( حلوا شاه دانه ) ، از آرد، شکر و شاه دانه استفاده می کنند و به شکل سوهان می پزند.
• حلوالوز، یکی از سوغاتی های شهر دماوند است. حلوا لوز نوعی شیرینی یا همان حلواست که بدون استفاده از شکر تهیه می شود.
• حلوا کنجدی، در شهرهای خوزستان، شیراز و سبزوار و بروجرد تهیه می شود و به ملکه حلواها نیز معروف است و یک شیرینی سنتی است و به روش های مختلف تهیه می شود به طور مثال با شیره خرما یا شیره انگور یا عسل می توان تهیه کرد.
• حلوا گردویی، یکی از انواع حلواهای سنتی ایرانی است که اصالت آن متعلق به شهر گرگان می باشد.
• حلوای مقراضی، یکی از قدیمی ترین حلواهای طبخ شده در استان های جنوبی ایران به خصوص بوشهر و شیراز و در اصل منطقه لار است.
• حلوای هویج، در شهرهای مختلف با روش های متنوعی درست می شود. می توان برای تهیه حلوای هویج از شیر به جای آب استفاده کرد که در این صورت حلوای هویج با شیر می شود. زمانی که این حلوا با آرد تهیه می شود هویج آن نباید محسوس باشد و بهتر است آن را با میکسر به شکل پوره درآورد یا اگر میکسر در دسترس نیست هویج پخته و بعد پوره شود.
• حلوای یغدر، از شیرینی های مخصوص پذیرایی در مراسم های عزاداری محسوب می شود که در مناسبت های مذهبی نیز به صورت نذری پخته می شود.
روغن خوردیگ
Wikipedia گفته:
The original name for the confection was Persian: روغن خوردیگ, romanized: rōγn xwardīg, meaning "oil food". [9]
Wikipedia گفته:
The original name for the confection was Persian: روغن خوردیگ, romanized: rōγn xwardīg, meaning "oil food". [9]
خاستگاه حلوا ایران است ، پس این واژه نمیتواند عربی باشد البته در زبان عربی واژه هایی مانند واژه حلو بکار می رود که برگرفته از واژه حلوا است نه بر عکس
برابر حلوا واژه پارسی افروشه است که از زبان پارسی میانه به پارسی دری رسیده نرم شیرینی چیه دیگه !
افروشه به گمونم
میتونید بجویید در همین سایت
میتونید بجویید در همین سایت
لو. ماقوت. لگ. سمنو. جوزینه
در پارسی " پست post"
این واژه عربی است و پارسی آن این است:
مُدکا ( سنسکریت: مُدَکَ )
خاندَب ( سنسکریت: خاندَوَ )
مُدکا ( سنسکریت: مُدَکَ )
خاندَب ( سنسکریت: خاندَوَ )