ریشه این کلمه از کجاست ؟ " حُقّه " کلمه ای عربی و به معنای " صندوقچه " و " جعبه کوچک " است . در گذشته تردستان تعدادی جعبه کوچک را با رنگهای مختلف و به صورت واژگون در جلوی چشم تماشاچیان بر روی یک میز قرار ... [مشاهده متن کامل]
می دادند و در زیر یکی از آنها مهره ای می گذاشتند و سپس با حرکت سریع جعبه ها در روی میز مهره را مثلاً از جعبه قرمز به جعبه آبی می بردند به طوری که کسی متوجه آن کار نمی شد و بعد از برداشتن جعبه ها و مشخص شدن محل مهره ، مردم شگفت زده می شدند و کم کم به این تردستان" حُقّه باز " گفتند . پس در واقع حُقّه باز یعنی کسی که کار بازی با حقه یا همان جعبه را خوب انجام می دهد اما مردم چون فکر می کردند این کار نوعی فریبکاری است کم کم " حُقّه باز " به معنی " فریبکار " متداول شد .
کسی که با دروغ و عموما با چاپلوسی و زبان خوش مردم را فریب دهد.
فال بین
پرمکر ؛ بسیار حیله گر. بسیار مکار. سخت نیرنگ باز : هر کو به گرد این زن پرمکر گشت گر ز آهن است نرم کند گردنش. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 227 ) . سربتاب از حسد و گفته پرمکر و دروغ چوب پر مغز مخر جامه پر کوس و اریب. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 421 ) .