دکتر میرجلال الدین کزازی در کتاب �بدیع؛ زیباشناسی سخن پارسی� ترکیب �بهانگی نیک� را به عنون معادل پارسی حسن تعلیل بیان کرده است.
پیشنهاد من برای این واژه :
نیکوفرنودی
نیکوفرنودی
گونه ای از صنایع معنوی در ادبیات فارسی بمعنی :آوردنِ دلیل ِ غیر واقعی که بر زیبایی کلام بیفزاید ، علت یا ادعایی که مخاطب را قانع کند .
مثال: " چاه از آن زمان که تو در آن گریستی، جوشان است. "
جوشان شدن چاه در اثر گریه ، حسن تعلیل است که علتِ غیر واقعی جوشان شدن چاه گریه است.
مثال: " چاه از آن زمان که تو در آن گریستی، جوشان است. "
جوشان شدن چاه در اثر گریه ، حسن تعلیل است که علتِ غیر واقعی جوشان شدن چاه گریه است.